De verwerking door onze hersenen van visuele signalen gebeurt volgens een strikte hiërarchische organisatie waarbij specifieke delen van het gezichtsveld via het netvlies geproduceerd worden naar specifieke delen van de hersenschors. Hierdoor ontstaat een nauwgezette weergave van het gezichtsveld in de hersenschors. Onze hersencellen maken hierbij letterlijk (retinopische) kaarten van wat we zien. Om te weten wat er precies gebeurt, is het volgens de onderzoekers van groot belang om te weten waar de verschillende kaarten in onze visuele hersenschors precies liggen.

“Terwijl in onze leerboeken staat dat onze visuele hersenschors verschillende gebieden heeft die in mooie parallelle banden tegen elkaar liggen, net zoals bij de resusaap, blijkt uit de toepassing van de nieuwe technologie dat de gebieden die hiërarchisch het laagst gelegen zijn bij primaten uit de Oude Wereld minder netjes naast elkaar liggen dan gedacht”, zegt aldus professor Wim Vanduffel (KU Leuven). “Bovendien zijn deze niveaus complexer opgebouwd dan we tot nu toe aannamen. Men ging er vroeger ook vanuit dat de hersenschors van mensen meer lijkt op die van apen uit de Oude Wereld, maar de verschillen met apen uit de Nieuwe Wereld blijken minder uitgesproken dan gedacht.”