Zie ook:

• Nieuws
• Praktisch
• Volg alles LIVE

Sanne Cant verkende het parcours nog niet. Ze reed de benen los na de verplaatsing met het vliegtuig, een tochtje van zo’n 40 km op het asfalt, samen met nog enkele andere rensters. “Maar ik weet wel min of meer wat me te wachten staat”, verklaarde Cant op een persmoment van de Belgische ploeg in het teamhotel in Odense. “Ik heb hier vorig jaar de Wereldbeker gewonnen en het is wel een parcours dat me ligt. Zo heel veel zal het wel niet veranderd zijn. Het is redelijk snel en ik vond het ook een mooi parcours. De ondergrond lijkt me ook goed mee te vallen voorlopig. Het is afwachten hoe het er zaterdag bij zal liggen. We rijden in de late namiddag, tegen dan kan het al redelijk veel ontdooid zijn. We zullen zien, het maakt me weinig uit, drassig of bevroren, je moet het nemen zoals het komt.”

Cant heeft al twee wereldtitels op zak. Ze start naar eigen zeggen zonder stress en doet haar koerstactiek liever niet uit de doeken. “Veel hangt af van het weer zaterdag, van de wind, de ondergrond, de start, de vorm van de dag. Maar ik ga ervan uit dat ik niet de eerste zal zijn die het initiatief zal nemen. Al moet ik hier natuurlijk ook niet alles aan jullie neus hangen. Ik ben niet de topfavoriete, dat is voor mij Lucinda Brand. Ze koerst ontzettend sterk, vorige week nog in Hoogerheide en eigenlijk bijna elke wedstrijd die ze gereden heeft. In Hoogerheide vond ik Katie Compton ook heel straf, maar als het een snel parcours wordt zaterdag dan zal ze minder sterk voor de dag komen. En dan heb je nog Marianne Vos en Denise Betsema.”

Hoe voelt ze zichzelf? “Ik voel me heel goed”, gaf ze nog mee. “Maar het is niet omdat ik me vandaag goed voel, dat het zaterdag ook het geval zal zijn. Ik heb hard getraind in Spanje en ik hoop op een supercompensatie op het WK. Inderdaad, ik heb dit seizoen minder crossen gewonnen, maar ik sta in twee klassementen op kop en ik werd tweede in de Wereldbeker. Dus zo heel slecht was dat niet.”

“Op een goede dag is top vijf mogelijk”, meent Loes Sels

Loes Sels maakte haar debuut op een WK in 2002, in Zolder. Zaterdag start ze al in haar twaalfde WK veldrijden. “Ik was toen zestien en moest nog tussen de profs starten”, herinnert ze zich. “Het was toen helemaal anders dan nu. Zaterdag geef ik mezelf meer kansen voor een goed resultaat. Op een goede dag is top vijf mogelijk.”

Loes Sels wist dit seizoen al vier keer te winnen. Vorige week nog haalde ze het in Zonnebeke en op 5 januari won ze in Gullegem, twee kleinere crossen, maar verder werd ze ook nog drie keer tweede in januari. “Ik ben de drukke kerstperiode goed doorgekomen”, zegt ze. “De conditie is alvast goed. Akkoord in Zonnebeke voelde ik me wat minder, maar die zware benen van toen zijn helemaal verdwenen. Een dag later in Hoogerheide (achtste) was het gevoel al veel beter. Hopelijk kan ik in Bogense de lijn van na Nieuwjaar doortrekken. Dan moet er zeker een goed resultaat inzitten.”

Voor Sels wordt het haar twaalfde WK. Ze herinnert zich nog haar debuut in Zolder in 2002. “De landen startten toen nog achter elkaar”, geeft ze aan. “En zelf was ik een nog een jong meisje. Mijn eerste WK was meteen heel groots met heel veel volk. De dag voor de wedstrijd was ik nog ziek geworden, allicht door de stress. Uiteindelijk werd het een ervaring die ik nooit zal vergeten.”

De mooiste herinnering koestert Sels echter aan het WK van 2014 in Hoogerheide, waar ze zevende werd. Haar beste prestatie ooit. “Dat ik nog maar zeven maanden eerder bevallen was, maakte die prestatie nog veel straffer.”

Zaterdag wil Loes in Bogense die prestatie graag evenaren of verbeteren. “Het is moeilijk om er nu een plaats op te plakken, maar op een superdag moet ik zeker top vijf kunnen rijden”, maakt ze zich sterk. “Dit seizoen heb ik al bewezen dat het mogelijk is. Had ik in Pontchâteau geen pech, was ik allicht derde of vierde geworden.”

Als we voortgaan op de vooruitzichten wordt het in Bogense allicht een snel parcours. “Voor mij zou het beter zijn dat er wat modder ligt. Het zal belangrijk zijn om van bij het begin meteen mee in koers te zitten. De eerste twee rondes is het voor mij vaak aanklampen, maar op een snel parcours is dan misschien het voordeel dat het voor de anderen moeilijker is om weg te rijden.”

bekijk ook