REACTIES. Mathieu van der Poel slaakt zucht van opluchting, maar ook Wout van Aert voelt “last van schouders vallen”

Mathieu van der Poel heeft zich zondag in het Deense Bogense tot wereldkampioen veldrijden bij de elite gekroond. Zijn tweede wereldtitel op het hoogste niveau, na Tabor in 2015, maar vooral een bekroning voor een ongelofelijk seizoen met voorlopig 27 zeges. Hij won al zijn wedstrijden, behalve de DVV-manche op de Koppenberg op 1 november, waar hij na een totale off-day 21e werd.

svar, jefi, vermi

LEES OOK. Geen Belgische stunt in Bogense: Mathieu van der Poel maakt favorietenrol met verve waar

Zie ook:

Een zucht van opluchting slaakte Mathieu van der Poel na zijn tweede wereldtitel. Na drie mislukte pogingen reed de Nederlander onweerstaanbaar naar zijn tweede wereldtitel. “Ik ben blij dat ik de regenboogtrui weer mag dragen”, vertelde hij vlak na de aankomst. “Het was al te lang geleden.”

“Er valt een hele druk van mijn schouders”, sprak Van der Poel vlak na de aankomst. “De wedstrijd was lastig. Ik startte met rhino-banden, maar het was toch lastig om daarmee te rijden. Ik voelde dat ik goed was, maar Wout was ook sterk in de eerste helft van de wedstrijd. Hij slaagde erin om terug te komen. Nadien moest ik sterk zijn, vooral in het hoofd. Ik ben blij dat ik hem heb kunnen lossen.”

In het tweede deel van het WK reed hij met overmacht naar zijn tweede regenboogtrui uit zijn carrière. “Het is een geweldig seizoen voor mij. Ik had wel vertrouwen bij de start, maar het blijft een WK en dat is altijd moeilijk om te winnen. Maar ik ben blij dat ik weer de regenboogtrui mag dragen. Het was al te lang geleden.”

Na drie mislukte pogingen maakte Van der Poel dus komaf met een WK-complex. “Dat werd me de laatste weken wat aangepraat. Maar het is door omstandigheden dat het soms is misgelopen. Wout kan daarbij ongelofelijk toewerken naar zo’n kampioenschap. Dat bewijst hij vandaag ook weer. Hij heeft stevig weerwerk geboden.”

LEES OOK. Vader Adrie van der Poel niet te spreken over Belgische fans op WK: “Biergooiers stoorden me mateloos”

© BELGA

Wout van Aert: “Eigenlijk opgelucht dat vandaag voorbij is”

“De enige kans die we hadden was zo lang mogelijk bij Mathieu blijven, daardoor moesten we ons forceren in de beginfase”, reageerde titelverdediger Wout van Aert die na drie jaar goud tevreden moest zijn met zilver. “Ik ben één keer naar hem toe gereden, maar de ronde daarna zat ik zodanig à bloc dat ik op die schuine rand een foutje maakte. Daardoor rijdt hij weg. Daarna reed hij ook sneller en was het einde verhaal.”

Woensdag rijdt Van Aert nog de cross in Maldegem en dan zit zijn seizoen erop. “Dan ga ik naar Girona om even bij mijn positieven te komen en daarna begint de voorbereiding op het wegseizoen. Wat ik daarvan verwacht? Ik heb er vorig jaar al eens van kunnen proeven en dat wil ik nu nog meer doen. Ik ben eigenlijk opgelucht dat vandaag voorbij is, dat het achter de rug is. Ik mag mijn trui afgeven en ik heb er vrede mee, het is een last die van mijn schouders valt. Ik heb het gevoel dat ik er alles aan gedaan heb vandaag en dat stelt mij gerust. Ik ben blij dat ik deze bladzijde kan omslaan.”

“Ik kijk ernaar uit om in het voorjaar Mathieu tegen te komen. Hij gaat daar heel veel kunnen, dat is een vraag die makkelijk te beantwoorden is. Hij is een van de strafste renners die je eender waar met een fiets zal zien rondrijden”, besluit Van Aert.

Toon Aerts: “Bekroning voor mijn seizoen”

Toon Aerts reed op zijn tweede WK voor het eerst op het podium. De Rijkevorselnaar kende een lastig begin, maar kwam in de laatste rondes wel weer aansluiten bij Wout van Aert. Uiteindelijk moest hij na een technische fout de uittredende wereldkampioen laten rijden voor het zilver en pakte hij brons. De Belgische kampioen was achteraf tevreden. “Dit is een bekroning voor mijn seizoen. Ik voel dat ik de aansluiting heb gemaakt bij die twee jongens. Ik ben derde geworden, maar ik heb kunnen strijden voor het zilver. En dat is wat ik moet onthouden.”

Op een razendsnel parcours erkende Aerts dat er niets te beginnen viel tegen Mathieu van der Poel. “Dat merkte ik al toen hij de eerste keer op kop kwam. Na de schuine kant heb ik het volle pond moeten geven om het gat dicht te rijden. Daar heb ik me opgeblazen, denk ik. Maar Mathieu bewijst daar wel dat hij sterker was.”

© Photo News

Aangeboden door onze partners
Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer