GOUD! Belgian Tornados Europees kampioen indoor na duel met Spanje - Eykens vierde op 800m - Cheetahs vijfde in hun finale

De Belgian Tornados hebben hun elfde medaille behaald op een groot kampioenschap en hun vijfde Europese titel (drie outdoor, twee indoor). “Dit zijn buitengewone cijfers, maar medailles raak je nooit gewoon”, zegt Jacques Borlée, de coach van de Belgische aflossingsploeg. “We hebben hier een beetje gebluft toen we zeiden dat we voor de titel kwamen”, zegt Borlée. Maar volgens hem beging Spanje de fout om Husillos als eerste te laten lopen. “Toen ik dat zag, dacht ik bij mezelf dat we gingen winnen. Voor de wedstrijd hadden we vertrouwen. Als Spanje op het einde komt opzetten, ben ik zeker dat Kevin dat onder controle heeft.”

Naast zijn zonen Kevin, Jonathan en Dylan kon Jacques Borlée vertrouwen op een uitstekende Julien Watrin. “Hij was fantastisch. Hij heeft een zeer grote wedstrijd gelopen. En daarnaast waren er nog Robin Vanderbemden en Jonathan Sacoor, die hier niet aanwezig waren, en de jonge Asamti Badji, die zich deze week perfect geïntegreerd heeft.” 

De Belgian Tornados kozen voor hun finale op de 4x400 meter voor dezelfde volgorde als op het EK indoor 2015 in Praag. Watrin begon als startloper vanuit baan 6 en beet zich vast in de tweede positie achter de sterk gestarte Spanjaarden. Watrin gaf de stok door aan Dylan Borlée. Hij hield de tweede plaats vast, waarna Jonathan en Kevin Borléé het in die volgorde moesten afmaken. Jonathan ging over de Spanjaarden, maar moest in het slot van zijn 400 meter weer wat terrein prijsgeven. Aan Kevin om opnieuw over Spanje te gaan en het goud binnen te halen. Onze laatste loper deed dat ook, maar moest toch diep gaan om de Spanjaarden af de houden. 

België haalde het goud binnen in 3:06.27. De Spaanse tijd was 3:06.32, het brons ging naar Frankrijk met 3:07.71. Op het EK indoor van 2015 in Praag veroverden de Tornados reeds met dezelfde bezetting goud. In Belgrado in 2017 moesten onze landgenoten vervolgens vrede nemen met zilver. Vorig jaar werden de Tornados ook al Europees kampioen outdoor in Berlijn.

Kevin Borlée heeft nog maar eens perfect de rol van slotloper bij de Belgian Tornados uitgeoefend op het EK atletiek indoor. Borlée schonk het Belgische 4x400m-team een vijfde Europese titel, een tweede indoor. “Ik bleef in het slot tegen mezelf zeggen dat die Spanjaard (Bernat Erta, red.) niet mocht passeren”, glimlachte hij na afloop.

“Het was niet de perfecte race”, opende Kevin Borlée. “Julien (Watrin) en Dylan (Borlée) hebben goed gelopen, maar nadien is Jonathan (Borlée) te snel vertrokken. Hij mist een beetje ritme, het is zijn enige indoorwedstrijd van het seizoen en dat zag je. Ikzelf ben vervolgens vol gegaan op 250 meter. Dat was een enorme inspanning. Wanneer ik versnelde, versnelde Erta ook. Het was niet evident om hem af te houden.”

Het is voor de Tornados de elfde medaille op een groot toernooi. Kevin Borlée liep al die finales. “Het is telkens weer anders”, vervolgde hij. “Hier trainen we voor. Al is een training eigenlijk helemaal niet te vergelijken met een wedstrijden. Ik denk niet te veel aan wedstrijden. Je moet telkens proberen vooruitgang te boeken, aan de toekomst te denken. Hier wisten we dat we een medaille moesten halen en dat is gelukt.”

Jonathan Borlée, de derde loper, zat na afloop toch enigszins met gemengde gevoelens na zijn persoonlijk matige race. “Het was een mooie wedstrijd, met een mooi gevecht tussen ons en de Spanjaarden”, stak hij van wal. “Maar zelf was ik niet zo goed. Mijn probleem is dat ik geen wedstrijdritme heb, en daar kon ik moeilijk mee omgaan. De goede wedstrijden van Julien (Watrin) en Dylan (Borlée) waren voor mij achteraf bekeken niet positief. Ik begon op kop, en had vleugels. Maar ik ben te snel gegaan. Ik zat niet in het juiste ritme en had niet het goed gevoel.” Voor Jonathan Borlée was het meteen zijn laatste indoorrace van het seizoen. “Ik heb zeker geen spijt dat ik naar hier ben gekomen”, besloot hij. “Het is fantastisch opnieuw Europees kampioen te worden.”

De Belgische aflossingsploeg in de 4x400 meter bij de vrouwen is in 3:32.46 op de vijfde plaats geëindigd op het EK indooratletiek in Glasgow. De Belgische atletes kwam nooit in aanmerking voor de medailles. Cynthia Bolingo verzeilde meteen achterin het pak en daar konden achtereenvolgens Hanne Claes, Margo Van Puyvelde en slotloopster Camille Laus geen verandering meer in brengen. Polen kaapte in 3:28.77 het goud weg, voor Groot-Brittannië en Noord-Ierland (3:29.55), en Italië (3:31.90). Frankrijk eindigde in 3:32.12 nog net voor België op de vierde plaats. De 3:32.46 die de Cheetahs neerzetten in Glasgow was de eerste tijd die de Belgische vrouwenaflossingsploeg indoor liet noteren en is daarmee de referentietijd voor de toekomst. Op het EK outdoor van vorig jaar in Berlijn eindigden de Cheetahs op de vierde plaats. Justien Grilliet was toen de vervangster van de geblesseerde Van Puyvelde.

Net geen medaille voor Renee Eykens op de 800 meter. Onze landgenote strandde op de vierde plaats in de laatste rechte lijn van haar finale op het EK indoor in Glasgow. De Antwerpse liep een sterke wedstrijd (2'03"32), maar moest in het slot nog net een Oekraïense voor laten gaan. Lyachova geep het brons voor Eykens. Het goud was voor de Britse Oskan-Clarke in 2'02"58, voor de Française Renelle Lamote (2'03"00).

“Ik heb er echt alles aan gedaan”, vertelde Eykens na afloop. “Het was knokken voor elke plaats. Vierde op een groot kampioenschap: dat had ik enkele weken geleden niet gedacht. Ik was dan ook wat nerveus voor de start van de finale, ook al mijn derde wedstrijd in evenveel dagen. Mentaal is dat lastig. Maar ik ben natuurlijk tevreden met mijn drie wedstrijden en een vierde stek is nog altijd beter dan vijfde.”

Na zijn offday gisteren was het vanochtend uitkijken hoe zevenkamper Thomas Van der Plaetsen de inspanningen had verteerd. Op de 60m horden leek dat mee te vallen, al kon de 28-jarige Oost-Vlaming toch geen beste seizoensprestatie afleveren. Hij finishte als tweede in zijn reeks, in 8.29, 23 honderdsten boven zijn PR en 7 honderdsten boven zijn season’s best. 

Met die prestatie schoof Van der Plaetsen wel één plaatsje op, van de negende naar de achtste, in de tussenstand. Het polsstokspringen zou duidelijk maken of hij nog kon aanspraak maken op een medaille. Dat is de proef waar Van der Plaetsen op uitblinkt. Twee weken terug stelde hij zijn eigen persoonlijk record nog scherper tot 5m50 en in Glasgow hoopte hij er nog tien centimeter te kunnen bijdoen. Helaas: Van der Plaetsen raakte niet over 5m40 en bleef steken op 5m20. Met een kloof van 124 punten op de derde plek voor het slotnummer, de 1.000m, kon Van der Plaetsen een kruis trekken over het podium. Ook zijn PR van 6.259 punten was buiten bereik.

In het slotnummer struikelde onze landgenoot even bij de start, maar een valpartij kon hij nog net vermijden. Van der Plaetsen streed mee bij de eerste drie, maar zou uiteindelijk nog terugvallen naar een zevende plaats. De Gentenaar verloor daardoor ook zijn stek bij de eerste vijf. Van der Plaetsen sluit zijn EK af met een zesde plaats in de eindstand van de zevenkamp.

Met een zesde plaats bleef Van der Plaetsen onder de verwachtingen in Glasgow. “Ik voel mij niet in vorm, heb geen energie. Het ‘klikt’ niet, dat is frustrerend”, reageerde Van der Plaetsen eerder al. “Soms heb ik een offday. Het overkwam mij de afgelopen jaren verschillende keren. Ik weet niet hoe dat komt en dat is weinig motiverend. Het is frustrerend dat je niet kan tonen tot wat je in staat bent.”