Speeltuin van Gilbert
Straf nummer van Philippe Gilbert (32). Als eerste Belg sinds Roger De Vlaeminck in 1979 slaagde hij erin meer dan één rit te winnen in dezelfde Ronde van Italië. De Waalse Monegask was de sterkste vrijbuiter in een rit door het midden-gebergte. Leider Alberto Contador smeerde de Astana's wat extra tijd aan.
Vijftig kilometer duurde het, vooraleer de vlucht van de dag vorm kreeg. Begrijpelijk, want wie nog ambitie had om in deze loodzware Giro een ritje mee te pikken, kon tussen Melide en Verbania maar beter zijn beste benen uit de kast halen. En dat wist ook Gilbert.
"Vanmorgen, tijdens de briefing in de teambus, hadden we het erover. In deze rit zou een ontsnapping weleens kunnen standhouden tot aan de streep, beseften we. Met de Monte Ologno stond in de finale wel nog een zware klim op het menu, maar als ik daar de schade kon beperken, wist ik dat ik kans had op winst", vertelde hij.
Samen met dertien anderen, onder wie zijn BMC-ploegmaat Moinard, koos de voormalige wereldkampioen voor het offensief. "De kopgroep ontstond op een klimmetje", sprak Gilbert. "Dan weet je dat je met sterke mannen op pad hebt, zeker na bijna drie weken Giro."
Zoals vooraf voorspeld moest hij na de beklimming van de Monte Ologno wel in de achtervolging. De La Cruz, Nocentini, Sivtsov, Bongiorno en zijn ploegmaat Moinard klommen sneller naar boven. Maar Gilbert, in het gezelschap van Chavanel, beperkte de schade en slaagde erin om in de afdaling de achterstand ongedaan te maken.
Eenmaal vooraan aangesloten, plaatste Gilbert een verschroeiende aanval op een nijdige helling. Vervolgens raasde de BMC-kopman als een bezetene de afdaling af om de kloof uit te diepen. Niet zonder risico. "Sommige stroken reed ik haast blind. Ik kende de bochten ook niet. Maar als je wil winnen, moet je wat lef hebben."
De laatste vijftien kilometer bouwde Gilbert zijn voorsprong verder uit tot een minuut. Eén week na zijn triomf op de Monte Berico in Vicenza knalde hij naar zijn tweede Giro-zege dit jaar, zijn derde in totaal.
Op anderhalve kilometer van de streep balde hij de vuist richting de volgwagen. In de laatste rechte lijn volgde de euforie. "Dit is dan ook één van mijn allermooiste zeges", liet hij optekenen. "Via de oortjes kreeg ik door van ploegleider Valerio Piva dat mijn voorsprong was opgelopen tot een minuut. Toen was ik zegezeker."
Met zijn dubbele winst volgt Gilbert niemand minder dan Roger De Vlaeminck op. Zesentwintig jaar was het geleden dat een Belg nog eens meer dan één rit in één en dezelfde Ronde van Italië won. De Vlaeminck won er in 1979 drie.
De wraak van Contador
Rit 18 in de Giro was ook de vereffening van een openstaande rekening. Alberto Contador vergrootte zijn voorsprong op de naaste concurrentie met ruim een minuut. Hij maakte gebruik van een oponthoud waardoor Mikel Landa, de nummer twee in het klassement, getroffen werd.
Die actie kon niet los worden gezien van de gebeurtenissen twee ritten eerder in de aanloop naar de beklimming van de Mortirolo. Klassementsleider Contador begon daaraan met achterstand. Terwijl hij tot stilstand werd gedwongen door een lekke band, trapte Astana het gaspedaal in. Samen met Fabio Aru is Landa het kopstuk van de Kazachse ploeg.
Over de vraag of zo'n actie fair is, valt lang te discussiëren. De actie onderstreepte wel opnieuw de superioriteit van Contador. De Spanjaard speelt met de concurrentie en spreidt topvorm ten toon. Het verschil van ruim vijf minuten met de nummer twee is nu al groter dan het de afgelopen jaren was in het eindklassement. En het lijkt eerder groter dan kleiner te worden.
UITSLAG RIT 18 (MELIDE - VERBANIA)
1. Philippe Gilbert (Bel) 170 km in 4u04:14
2. Francesco Bongiorno (Ita) 0:47
3. Sylvain Chavanel (Fra) 01:01
4. Matteo Busato (Ita) z.t.
5. Amaël Moinard (Fra) z.t.