Snelste trein met seconde verschil

Hoogst verbaasd mocht Simon Gerrans gisteren opnieuw plaatsnemen in de stoel als winnaar van de dag. De verrassing dat GreenEdge de ploegentijdrit van Nice won, was voor de Australische renner en zijn ploeg net zo groot als bij zijn belangrijkste rivalen.

GreenEdge was niet als favoriet begonnen aan de razende discipline. Favorieten waren Omega Pharma (de wereldkampioenen van Valkenburg 2012), Sky en BMC. Maar op het einde van een zonnige en hete namiddag in Nice duwde de Zuid-Afrikaan Daryl Impey als eerste GreenEdgecoureur zijn fiets precies 76 honderdsten van een seconde sneller over de streep dan Sylvain Chavanel dat ruim een uur eerder voor Omega Pharma had gedaan. 76 honderdsten, hoeveel is dat? 1,214 meter na net geen 26 minuten koersen met een gemiddelde van 57,841 km/u. Nog anders gezegd: in dezelfde tijd als de vijf GreenEdgecoureurs die samen over de streep reden, legden Chavanel en zijn zeven ploegmaats goed één meter minder af. Veel nipter kan het verlies niet zijn.

Team van de bus

Het was voor de Australische ploeg de zoveelste verbazing van de Tour. Zaterdag nog haalde het team het wereldnieuws nadat zijn bus vast kwam te zitten onder de finishbrug in Bastia. Maandag in Calvi sprintte Gerrans net een haartje sneller dan Peter Sagan. En gisteren dan was er de zege in de ploegentijdrit in Nice.

Bovendien was ook ploegleider Matthew White terug. White werd in oktober vorig jaar bij zijn ploeg en bij de Australische wielerbond ontslagen nadat bekend raakte dat hij als renner tussen 2001 en 2004 tot over de nek in het beruchte dopingsysteem van de US Postal ploeg van Lance Armstrong en Johan Bruyneel zat. Drie weken geleden maakte de Australische bond bekend dat wat hen betrof White opnieuw aan de slag kon. Zodat White gisteren weer doodleuk zat te glunderen naast Simon Gerrans, de nieuwe geletruidrager van de Tour. Het duurde niet lang, of het discours ging al gauw weer over een revival van het Australische wielrennen.

Maar niet voordat Gerrans weer honderduit zijn ploegmaats had bedankt. Dat deed Gerrans die vorig jaar nog Milaan-Sanremo won, maandag ook al. Gisteren klonk het zo: "Mijn overwinning van maandag was het gevolg van de inspanningen die de ploeg een hele dag had geleverd. Het was een enorm werk en ik was er fier op. Mijn ritzege was mijn manier om mijn ploeg te bedanken. Dinsdag in de ploegentijdrit hebben we het niveau nog hoger getild. De hele ploeg gaf alles wat ze in zich had. En de gele trui die ik nu draag, is de prijs die we ervoor krijgen."

Orica zuivert naam

De Australische GreenEdge ploeg kwam begin 2012 in het peloton. Ze was het geesteskind van de schatrijke Australische wielergek Gerry Ryan. Zijn sponsoring kwam als een soort mecenaat. Maar de merknaam van zijn Jaycocampers verbond hij er niet aan. Dat mocht Orica doen, een Australische chemiemultinational die dankzij wielersponsoring goodwill wilde creëren nadat de firma in een paar milieuschandalen was genoemd. Tegenwoordig klinkt de merknaam Orica alleen nog als die van een succesrijke wielerploeg.

Opdracht geslaagd dus. Want de successen volgen elkaar nu in sneltreinvaart op. En het hoeft hier niet bij te blijven. De kans dat er de komende dagen in Marseille, Montpellier en Albi wordt gesprint is groot. En dan meldt Gerrans zich ongetwijfeld weer. Pas zaterdag in Ax 3-Domaines zal hij de gele trui met frisse tegenzin weer afgeven.