Terug van weggeweest: Albanese dievenbendes
De Albanese inbrekers- en dievenbendes zijn terug van weggeweest. In 2010 bouwde de federale politie 24 grote dossiers op tegen Albanese bendes. Voor dit jaar zijn het er al meer dan vijftig, vaak met tientallen Albanezen per dossier en goed voor duizenden feiten.
Rondtrekkende dadergroeperingen, het is een van de prioriteiten in het Nationaal Veiligheidsplan. Een van de redenen daarvoor is de piek van meer dan 75.000 woninginbraken per jaar.
Minstens een derde van de feiten schrijft de federale politie toe aan bendes uit Oost-Europa. "Roemenië is de cynische koploper", zegt Eddy De Raedt, directeur criminaliteit tegen goederen bij de federale politie. "Maar we hebben een bijkomende kopzorg: de Albanezen zijn terug."
De Raedt verwijst naar begin jaren 2000, toen Albanese dieven- en inbrekersbendes lelijk huishielden in ons land. "Het gebruikte lef typeert hen. De Albanezen laten doorgaans veel vingerafdrukken achter, eten en drinken op de plaats van delict en verschaffen zich zeer primitief toegang tot de geviseerde woningen door gaten te boren of het cilinderslot af te breken."
Open grenzen
"Schroom om terug te keren naar dezelfde wijk hebben ze niet", beschrijft De Raedt. "Die werkwijze duikt de laatste jaren steeds vaker op. Door het achterlaten van sporen en gestolen voertuigen weten we ook vaak om wie het gaat. Alleen is het voor Albanezen blijkbaar kinderlijk eenvoudig om van identiteit te veranderen. Dat bemoeilijkt ons werk."
De politiedirecteur haalt er zijn statistieken bij. "In de tweede helft van 2005 is het aantal dossiers met Albanese dieven- en inbrekersbendes sterk gedaald. Ze verlegden toen hun actieterrein naar drugs- en mensenhandel. In 2010 was er echter een eerste serieuze opflakkering met 24 grote inbraakdossiers met Albanezen. In 2011 waren dat er al zestig. Voor dit jaar hebben we er al vijftig en stevenen we af op tachtig. Tachtig dossiers welteverstaan!", maakt De Raedt duidelijk.
"Elk dossier omvat makkelijk tientallen verdachten die voor soms honderden feiten verantwoordelijk worden geacht. Alles samen hebben ze duizenden inbraken op hun kerfstok. Dat grote volume baart ons zorgen."
De Raedt zegt dat de politieconclusies steunen op vergaarde informatie, onder andere op basis van vingerafdrukken en telefoontaps. "Door de open grenzen zijn deze rondtrekkende daders heel mobiel. Komt daarbij dat als we iemand identificeren de samenwerking met Albanië niet eenvoudig is, omdat het geen Europese lidstaat is."
Volgens De Raedt is de politionele strijd tegen dit type dader recent wel serieus opgedreven. "Naast het promoten van beveiligingsmaatregelen voor de burger vallen we ook terug op versterkt bestuur. De Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) is op dat vlak een cruciale partner. Zij kunnen daders, na het uitzitten van hun veroordeling, terugsturen naar het land van herkomst met het verbod terug te keren naar ons land. Zo houden we potentiële daders buiten."
Dadergericht werken
De politie voerde het onderzoek naar woninginbraken vroeger bijna uitsluitend op basis van informatie die het na de feiten verkreeg via voornamelijk vingerafdrukken, getuigenissen en buurtonderzoek.
De Raedt: "Omdat de daders vaak verantwoordelijk zijn voor enorm veel feiten duurde het erg lang voor ze voor de rechter werden gebracht. Daardoor werden de daders soms nog tijdens het onderzoek in vrijheid gesteld. Heel vaak waren die vogels dan definitief gaan vliegen. Of ze werden buiten vervolging gesteld wegens het overschrijden van de redelijke termijn."
"Vandaag stellen we vast dat deze daders zich vaak ophouden in criminele netwerken in de grootstad, waar ze ook actief zijn in drugs, mensen- en wapenhandel. Naast feitengericht werkt de politie daardoor nu ook dadergericht. Dit betekent dat we via informanten en bijzondere politietechnieken, zoals afluisteren, inzicht trachten te krijgen in wie de sleutelfiguren zijn binnen de organisatie om ze vervolgens binnen een redelijke termijn voor de rechter te krijgen. We boekten zo al succesjes waarbij vonnissen binnen het jaar na de feiten werden geveld. Dat is hoopgevend."
Volgens De Raedt wil de federale politie zeker geen bevolkingsgroepen stigmatiseren. "Ik wil de Albanezen niet etiketteren en zeggendat het allemaal dieven zijn. Ik verwoord alleen de gegevens uit politieonderzoek."