'Bedankt, Israël, om zo'n onmenselijke situatie te creëren'
De Vlaamse documentairemaker Jan Beddegenoodts is op het grootste mensenrechtenfilmfestival van Zuid-Amerika in de prijzen gevallen. In Buenos Aires won Thank God It's Friday, waarin hij het leven in een Palestijns dorp en een Israëlische nederzetting toont, de publieks- en juryprijs.
Twee jaar nadat Beddegenoodts (25) samen met Niel Iwens (25) voor het eerst naar Palestina trok, is hun documentaire bekroond. In zijn dankwoord trok Beddegenoodts van leer tegen de Israëlische regering. "We willen jullie bedanken om in de bezette gebieden zo'n onmenselijke situatie te creëren. We weten dat jullie niets geven om de vreedzame protesten. We weten dat jullie niets geven om de twee Belgen die deze film maakten. We weten dat het jullie niets kan schelen."
Waarom hield u zo'n vlammende speech?
Jan Beddegenoodts: "Het was voor mij surreëel dat we door een zeer onmenselijke situatie, waar Palestijnen elke vrijdag vreedzaam protesteren tegen de bezetting, op een podium mochten klimmen en een geldprijs van tweeduizend dollar in ontvangst mochten nemen. Juist daarom heb ik in mijn speech op een zeer cynische manier Israël bedankt. Ik moest ook terugdenken aan Mustafa. Hij was een van de voortrekkers van de demonstraties en werd doodgeschoten door het Israëlisch leger."
Had u deze prijzenregen verwacht?
"Eigenlijk niet, ik had vooral nooit gedacht dat we de juryprijs voor korte en middellange documentaires zouden winnen. We wilden Thank God It's Friday vooral laten zien aan de buitenwereld. Daarbij was de competitie bijzonder stevig (er werden 400 films vertoond, RA). Bij de screening viel ons wel op hoeveel intense reacties de film losmaakte. Ik zag veel mensen een traantje wegpinken, ondanks dat Palestina ver verwijderd is van Buenos Aires."
Heeft u er altijd in geloofd?
"Toen we in het Palestijnse dorpje Nabi Saleh aankwamen, wist ik dat ons project zin had. Toen we na maanden lobbyen eindelijk binnengeraakten in de Israëlische nederzetting Halamisch, voelde ik dat we opnieuw een stap vooruit hadden gezet. Maar de zwaarste periode moest nog komen. Eenmaal terug in België zaten we tijdens postproductie gedurende acht maanden in een donkere wereld voor een computerscherm. We kregen geen enkel signaal dat we potten gingen breken. Op dat moment begon ik te twijfelen. Er zijn immers al zoveel documentaires gemaakt over het conflict. Misschien ben ik wel zot aan het worden, dacht ik toen."
Wat volgt nu?
"Door de overwinning wordt onze documentaire sowieso op andere mensenrechtenfilmfestivals getoond. Zo zijn we al benaderd door festivals in Italië, Brazilië en Chili. In België vindt de avant-première plaats op 3 oktober in Brugge. We hopen wel nog een internationale distributeur te vinden en voor volgend jaar plannen we een tour door Israël, Gaza en Palestina. We willen onze film aan de mensen daar laten zien."