Direct naar artikelinhoud

Lykke Li vs. Franz Ferdinand

Ook op de laatste dag van het festival is kiezen soms verliezen. Wat doe je als twee van je favoriete bands tegelijk op het podium staan? Moeilijk maar niet onmogelijk: dit is ons advies.

LYKKE LI?

20.30 - 21.30, The Barn

Lykke Li: dat is kiezen voor subtiele Zweedse pop. Voor een mystiek meisje. Eentje dat teert op de hit die Triggerfinger coverde, maar ook op meer.

Zouden er de laatste jaren veel nummers alomtegenwoordiger zijn geweest dan 'I Follow Rivers'? De versie van Triggerfinger is meteen meefluitbaar en ook het origineel van de Zweedse zangeres werd wereldwijd een succes. Uiteraard brengt ze haar grote hit, maar in de AB liet ze zich twee maanden geleden ook van een andere, kwetsbare kant zien.

Nieuweling I Never Learn is een schrikwekkend autobiografische plaat over een pijnlijke liefdesbreuk. Waarin Li Lykke Timotej Zachrisson meer singer-songwriter is dan popartiest. En vooral het hart op de tong legt. 'No Rest For The Wicked' koppelt een groots refrein aan een fraai ingekleurd arrangement en bracht vorig weekend de festivalgangers op Glastonbury helemaal in euforie.

Lykke Li blijft een intrigerend figuur: een Scandinavische popzangeres met een ziel zo zwart als roet, die toch in discotheken wordt gedraaid. Soms legt ze haar stem in laagjes over elkaar en heeft ze niet meer nodig dan een akoestische gitaar. Het contrast met het oudere werk (elektronischer, robuuster, met meer klemtoon op opzwepende ritmes) is groot en zal sowieso voor spankracht zorgen. En ach, ook u wil aan het eind graag collectief meezwijmelen op 'I Follow Rivers', toch?

FRANZ FERDINAND?

19.50 - 21.05, Main Stage

Franz Ferdinand: dat is kiezen voor vonkende Schotse rock. Voor vier huppelende en springende venten. Voor mannen die het vooral moeten hebben van hun verleden, maar die opnieuw een duivelse dynamiek gevonden hebben.

Dat Franz Ferdinand één jaar na comebackplaat Right Thoughts, Right Words, Right Action eerst al Vorst vulde en nu zelfs op Rock Werchter mag staan is een grote eer. Dat heeft er niet alleen mee te maken dat de groothertog naar wie ze zich vernoemden exact honderd jaar geleden werd neergeschoten (en zo de Eerste Wereldoorlog deed ontketenen).

Nee, Alex Kapranos en de zijnen ontbloten eindelijk opnieuw hun tanden, gooien warme blokken rock op het haardvuur en brengen 'The Dark of the Matinee' en 'This Fire' euforischer en bronstiger dan ooit tevoren. Die hakkende slaggitaren werken bovendien als een rode lap op een festivalstier.

Vijf jaar geleden stond Franz Ferdinand ook op het grote podium van Rock Werchter en toen spatte de groep van de vitaliteit. 'Take Me Out' werd door de massa van Werchter ingehaald als een ware volkshymne. En tijdens het slot werden de snaren en gitaren zelfs even opgeborgen voor een korte elektronische set. Devies voor wie graag dance-muziek hoort: Franz Ferdinand kan ook dat brengen, als een jonge versie van Kraftwerk.

WINNAAR?

Wij kiezen voor de sympathieke Schotten van FRANZ FERDINAND. Omdat een stevige stoot rock u en ons door die laatste vermoeide dag op Rock Werchter zal loodsen. En spoeden ons na de set van Franz Ferdinand snel naar het slot van LYKKE LI om 'I Follow Rivers' nog mee te pikken.