Gerrans verrast iedereen
Australië heerst in Milaan-Sanremo. Na Matthew Goss in 2011, sprintte zaterdag Simon Gerrans naar de overwinning. De zege was niet groots. Die kwam alleen Fabian Cancellara toe.
Weer tweede. Cancellara was de ereplaatsen van 2011 al zat. Tweede in Milaan-Sanremo, derde in Ronde van Vlaanderen, tweede in Parijs-Roubaix. Zaterdag ging de geschiedenis gewoon verder. Weer werd de Zwitser in Sanremo door een Australiër geklopt. In 2011 Matthew Goss uit Tasmanië, in 2012 Simon Gerrans uit Melbourne.
Niet de sterkste, maar de slimste renner won zaterdag Milaan-Sanremo. Slim, dat betekende in het geval van Gerrans dat hij zich kort voor de top van de Poggio in het wiel van Fabian Cancellara zette om er pas zes kilometer verder, enkele meters voor de finishlijn op de Lungomare Italo Calvino in Sanremo, weer uit te komen en de Zwitser voorbij te razen in de sprint.
Sommigen noemden het een gestolen overwinning. Simon Gerrans deed niet eens moeite om het te ontkennen. "Ik deed wat mij was gevraagd. Ik geef toe dat ik niet de sterkste was. Maar het is niet altijd de sterkste renner die wint."
Was Fabian Cancellara niet slim? De Zwitser had weinig keuze toen hij kort voor de top van de Poggio naar Nibali en Gerrans snelde. Het was rijden tot Sanremo en hopen op de zege of zich voor het einde van de race al gewonnen geven. Het laatste was geen optie, en hopen dat Gerrans of Nibali toch nog een beetje van het werk wilden doen. Wat niet gebeurde. "Het is Cancellara's lot", zei ploegleider Johan Bruyneel. De Zwitser rekende op zijn sprint. En wie weet hoe een sprint na driehonderd kilometer gaat? Dat vond Cancellara de gok waard. Hij verloor.
Milaan-Sanremo moest voor het tweede jaar op rij met een mindere winnaar vrede nemen. Na ritzeges in Giro, Tour en Vuelta, en de eindzege in de Tour Down Under, vierde Gerrans zaterdag de grootste zege in zijn carrière. Een belofte kan je Gerrans niet meer noemen, daar is hij te oud voor.
Zaterdag beleefde Cavendish een slechte dag. Even het harde klimwerk op Le Manie en de wereldkampioen ging er onherroepelijk af. Het was nauwelijks te begrijpen. Hoe is Cavendish de voorbije jaren Le Manie, Cipressa of Poggio naar boven geraakt? Aan hem kon je het het niet vragen. Cavendish sloot zich na aankomst nukkig op in de bus. Op Twitter hield hij tot zondag radiostilte. Om dan Milaan-Sanremo "de slechtste dag van mijn carrière" te noemen. "Iets was heel erg verkeerd. Maar ik weet niet wat."
Belgen in Milaan-Sanremo, dat is nu al meer dan een decennium een mislukt huwelijk. Andrei Tchmil, een Belg geboren in Rusland, was in 1999 de laatste winnaar. Sinds dan rust de hoop op Tom Boonen en Philippe Gilbert, zelfs op Greg Van Avermaet. Maar de overwinning komt er niet. Van Avermaet viel in volle sprint. Zelfs een Boonen in topvorm kwam gisteren niet dichter dan plaats tweeëntwintig. Boonen hoefde slechts Cancellara in de gaten te houden. Maar liet zich toch weer verrassen.
En Gilbert? Zaterdag was hij niet eens zo slecht. Veel beter alvast dan zijn desastreuze seizoensbegin beloofde. Een val bij de beklimming van de Cipressa maakte een einde aan zijn race. Maar er leek eindelijk weer een coureur op zijn fiets te zitten.