Direct naar artikelinhoud

Afrikaanse preventiemama's moeten weg uit metro

Tien jaar lang zijn mama Mwadi en de vrouwen van vzw Carrefour des Jeunes Africaines bejubeld voor hun preventiewerk met hangjongeren en bendes in de Brusselse metro. Nu komt er plots een einde aan de samenwerking met de MIVB en het Brussels Gewest. De mama's voelen zich bekocht.

Door Marjan Justaert / Foto Jimmy Kets

BRUSSEL l Het Hoofdstedelijk Gewest wil geen polemiek starten. 'De subsidie is stopgezet op basis van een negatief advies', is het enige wat René Konings, woordvoerder van Brussels minister van Mobiliteit Pascal Smet (sp.a), kwijt wil. De Afrikaanse gemeenschap plant acties.

Met het temperament dat veel Afrikanen kenmerkt, doet Bernadette 'mama' Mwadi haar verhaal aan journalist Wetchi Okeri Kipimbye van Télé Matonge en aan De Morgen. Ze praat afwisselend in het Lingala en in het Frans. Het lokaaltje in de ondergrondse winkelgalerij van metrostation Madou is al helemaal ontruimd. De spullen van Carrefour des Jeunes Africaines wachten in grote blauw-rood geruite reistassen op een nieuwe bestemming.

"Mama Mwadi wordt door de hele Afrikaanse gemeenschap gerespecteerd", vertelt Mireille Robert. "Ze werkt al tien jaar met probleemjongeren van alle nationaliteiten. Waar de politieagenten met hun matrakken en hun grimmige drugshonden niet in slagen, doet mama Mwadi in een handomdraai: de jongeren weerhouden van criminaliteit. Met affectie en liefde."

"De manier waarop de overeenkomst is ontbonden is niet mooi", zegt mama Mwadi. "In mei hebben we telefonisch vernomen dat het gedaan moet zijn. Zonder brief of fax. En dan verwijt men ons dat we geen jaarlijkse rapporten opmaken. Maar we zijn toch niet geëngageerd voor papierwerk? Ons contract werd trouwens al elk jaar verlengd."

Wetchi Okeri Kipimbye knikt instemmend. "De argumenten van het Brusselse ministerie houden geen steek. Ze reageren zelf à l'africaine. Is dit de manier om mensen te bedanken voor tien jaar inzet? Mama moet tegelijkertijd pompier en pyromaan zijn, dat kan toch niemand? Wij Belgo-Congolezen zijn een fier volk: on ne touche pas à une mama africaine."

Dat ze de mama is, is duidelijk. Enkele Brusselaars van Afrikaanse origine komen langs om Bernadette Mwadi een hart onder de riem te steken. Allemaal krijgen ze een hartelijk "Bonjour princesse" of "Bonjour, mon petit prince", en een drankje. Ook een bedelaarster mag een cola meenemen. "N'importe!", roept mama Mwadi. "Belgen of Afrikanen, we zijn allemaal broeders en zusters."

De MIVB wil niet reageren op wat de mama's zeggen en verwijst iedereen door naar het kabinet van de bevoegde minister van Mobiliteit Pascal Smet (sp.a).

"De beslissing om de samenwerking te stoppen en de subsidiekraan dicht te draaien, is er gekomen op basis van een negatief advies van de MIVB", verduidelijkt woordvoerder René Konings. "Ik begrijp de teleurstelling van de mama's, maar dit besluit komt niet uit de lucht vallen. Verder kan ik daar niets over zeggen."

Naar verluidt constateerde de MIVB dat de mama's niet al hun rondes deden, dikwijls niet aanwezig waren op de vergaderingen en niet samen wilden werken met andere verenigingen. "Dat is manifest onjuist", reageert mama Mwadi. "We hebben hier zeker efficiënt en positief werk verricht, vraag dat maar aan de jongeren. Als we al op de hoogte waren van de vergaderingen waren ze te vroeg. Om negen uur of zo, dat is niet altijd haalbaar. Bovendien werken wij wel samen met andere verenigingen."

Om hun ongenoegen te laten horen, plannen verschillende verenigingen uit de Matongewijk vrijdag een manifestatie en maandag een vergadering. "We zullen onze stem laten horen via alle mogelijke democratische wegen. Als het moet, dienen we zelfs een klacht in wegens discriminatie", klinkt het strijdlustig. "Eén ding is zeker: we gaan hier niet weg sans faire beaucoup de bruit."

Is dit de manier om mensen te bedanken voor tien jaar inzet?