Marlboro Man is uitgedoofd
Met zijn verweerd gezicht, borstelige snor en priemende blik was Darrell Winfield twee decennia lang de vleesgeworden sigarettenreclame. Hij maakte van Marlboro 's werelds best verkochte sigaret en smeerde menig jong mens een hardnekkige rokershoest aan.
'Come to where the flavor is, come to Marboro country'. In een niet zo ver verleden, waarin roken de gezondheid nog niet schaadde, was de slogan minstens zo bekend als de Belga die je nooit alleen rookte.
De oorsprong van de Marlboro Man ligt in 1954, toen Philip Morris - indertijd Amerika's kleinste sigarettenproducent - de filtersigaret van haar 'verwijfde' imago wou bevrijden. Het zou een van de meest succesvolle reclamecampagnes uit de geschiedenis worden.
Er waren meerdere Marlboro Men die soms door elkaar gebruikt werden, onder wie een spuitgast, de eigenaar van een bedrijf dat hekken plaatste en een voormalige profvoetballer. Volgens een woordvoerder van Philip Morris was Darrell echter de enige echte.
Hij werd gespot door een fotograaf van het reclamebedrijf Leo Burnett toen hij als hulpje op een ranch aan het werk was. "Ik had al wel eerder cowboys gezien", herinnert de creatieve directeur van het agentschap zich, "maar nog geen een die er zo echt uitzag dat de haren op mijn armen ervan overeind gingen staan."
Winfield ging er prat op dat hij zijn eigen kleren droeg en nooit make-up gebruikte, tenzij een enkele keer om een litteken op zijn gezicht te maskeren. Hij leverde zelf het grootste deel van de paarden die op de achtergrond in de reclames te zien waren.
Over het privéleven van de Marlboro Man werd weinig bekendgemaakt. "Niemand weet of hij single is, getrouwd of losbandig", zei een hoge pief van het reclamebedrijf in 1975. "We verklappen zelfs niet zijn naam of waar hij woont."
Maar goed ook, want in de loop der jaren werd het tabaksbedrijf overspoeld met brieven van dames die de echte Darrell Winfield wilden ontmoeten. Pas nu raakt bekend dat de Marlboro Man 66 jaar gelukkig met zijn vrouw Lennie getrouwd was en dat hij in werkelijkheid meer een family man was, die in huiselijke kring graag backgammon speelde. "Zonder die reclame", liet hij zich weleens ontvallen, "zou mijn leven er exact hetzelfde hebben uitgezien".
De campagne werd gebannen in de late jaren negentig, toen almaar duidelijker werd dat de status van Marlboro Man niet bevorderlijk was voor de gezondheid. Minstens vier collega's gingen Winfield voor in het graf, bezweken aan ziekten die aan de stinkstok gerelateerd waren. Het merk hield er de bijnaam 'cowboy killer' aan over.
Ondanks zijn trouw aan Marlboro, bereikte Winfield de respectabele leeftijd van 85. Zijn doodsoorzaak werd niet gespecifieerd, er werd alleen bekendgemaakt dat het ging om 'een slepende ziekte'. De Marlboro Man laat een vrouw na en een zoon, vijf dochters en diverse (achter)kleinkinderen.
'Tally-ho!' besloot het officiële rouwbericht - de uitroep die vroeger werd gehoord wanneer een jager een vos bespeurd had.