Ex-bondscoach Roemenië “sloot akkoordje met Van Himst voor WK ‘94”, maar die lacht dat weg

Eerst de achtergrond: België zat samen met toplanden Roemenië, Tsjechoslovakije en kleinere goden Wales, Cyprus en de Faeröer in de kwalificatiepoule voor het WK 1994. Bondscoach van de Rode Duivels was Paul Van Himst. Zijn Roemeense collega heette Cornel Dinu. 

Dié Dinu claimt vijfentwintig jaar later dat hij bij aanvang van de kwalificaties samen met Van Himst een ‘gentleman’s agreement’ had gesloten. Een meesterplan was het niet meteen: beide landen namen zich voor zich te plaatsen ten koste van Tsjechoslovakije. Voor alle duidelijkheid: Dinu spreekt niet over enveloppes met zwart geld. Enkel over een mondeling akkoord over het voornemen zich beide te plaatsen. 

“We kenden elkaar van onze spelerstijd. In 1970, na het WK in Mexico, zaten van Himst en ik samen op hetzelfde vliegtuig van Sabena”, aldus Dinu. “Jaren later, toen hij bondscoach van de Rode Duivels was en ik die van Roemenië, gooiden we het op een akkoordje: we zouden er alles aan doen om elkaar te helpen kwalificeren voor het WK. Naar mijn gevoel is Van Himst, een eervol man, de deal in september 1993 nagekomen, toen België al gekwalificeerd was.”

Alleen klopt die chronologie van dat verhaal helemaal niet. De bewuste Roemenië-België waarover Dinu het heeft, werd afgewerkt op het moment dat geen énkel land zekerheid had over het WK. Roemenië won met 2-1, onder meer door een spookpenalty. Maar daardoor moesten de Rode Duivels in de slotwedstrijd tegen het sterke Tsjechoslovakije nog minstens een punt pakken. Dat lukte slechts met de hakken over de sloot. 0-0 werd het, onder meer dankzij Philippe Albert die aan de noodrem trok. 

Paul Van Himst ontkende heel het verhaal bij De Standaard. Ook in een reactie tegenover onze redactie kan de Belgische voetballegende het niet laten om eens hartelijk te lachen met Dinu’s uitspraken. “Dat is het enige wat ik ermee kan doen: er eens flink mee lachen", aldus Van Himst. “Kende ik die man? Natuurlijk - zoals ik ook veel mannen van Cyprus en andere landen van onze kwalificatiepoule kende. Maar je moet eens naar die kwalificatiereeks kijken. Elk van onze matchen was op het scherpst van de snee. We konden het ons echt niet veroorloven zomaar punten weg te geven. In de laatste match tegen Tsjechoslovakije mochten we niet verliezen. Daarin hebben we moeten véchten om naar het WK te kunnen. Waarom zouden we het bewust zo ver hebben laten komen? Onzin. Maar goed, van mij mag hij zeggen wat hij wil. We hebben toch nog eens kunnen lachen.”