Te eigenzinnig voor de bazen uit Amerika
De Amerikaanse hoofdaandeelhouder Liberty Global wil het volledig voor het zeggen hebben bij Telenet. Dat kan CEO Duco Sickinghe niet slikken. Net als de Vlaamse topbestuurders verkiest de Nederlander een zelfstandiger koers. Maar de ongelijke strijd met het machtige moederhuis kan zelfs een charismatische supermanager als Sickinghe niet winnen.
uco Sickinghe (54) neemt op 31 maart afscheid als CEO, zo kondigde het Mechelse communicatiebedrijf aan. "Ik heb eind januari voor mezelf de conclusie getrokken", vertelt de Nederlander op een persconferentie. "Eind januari, begin februari heb ik het met mijn voorzitter en de onafhankelijke bestuurders besproken. Daarna heb ik Liberty ingelicht."
Die timing is niet toevallig. Evenmin dat Sickinghe zijn exit eerst bespreekt met het Vlaamse kamp binnen Telenets raad van bestuur, en met voorzitter Frank Donck in het bijzonder. Sickinghe en Donck maakten de balans op van hun maandenlange machtsstrijd tegen Liberty Global, de Amerikaanse meerderheidsaandeelhouder van de schatrijke magnaat John Malone.
De Amerikanen willen Telenet het liefst helemaal opkopen, van de beurs halen en volledig integreren in de groep Liberty. Het Vlaamse kabelbedrijf kan zo de kaskoe zijn die de ambitieuze plannen van Malone elders in Europa financiert.
Maar Sickinghe en Donck vinden dat een technologieparel als Telenet niet gedegradeerd mag worden tot een van de vele dochterondernemingen in het imperium-Malone en genoeg bewezen heeft om als Bel-20-bedrijf een eigen koers te varen, ook qua financieel beleid. Vorige zomer botste het een eerste keer. Liberty dwong Telenet om op grote schaal eigen aandelen in te kopen, tegen de zin van het lokale management.
Dat was de voorbode van nog meer spanningen. Liberty, dat 50 procent van de aandelen in handen had, lanceerde eind vorig jaar een overnamebod op de resterende aandelen. Maar Donck en de andere Vlaamse bestuurders torpedeerden dat bod door publiekelijk te verkondigen dat ze de geboden prijs te laag achten. Liberty kon zijn belang opbouwen tot 'slechts' 58,4 procent, zo bleek in januari, tot ergernis van Malone.
Sickinghe zelf nam officieel nooit standpunt in over het overnamebod, maar de Vlaamse bestuurders verwezen wel naar zijn groeiprognoses. De CEO parkeerde uit voorzorg zijn eigen Telenetaandelen in een stichting, om alle belangenvermenging te voorkomen.
Hij zegt steeds vanuit zijn functie als CEO te hebben gehandeld. "Je kunt je geld in je leven drie keer verliezen, maar je integriteit maar een keer. Je krijgt met je functie taken die je geacht wordt naar behoren uit te voeren. Ik heb dat gedaan en ik denk dat ik dat vandaag ook weer op dezelfde manier zou doen. We hebben onze rug rechtgehouden."
Averij
Het aanslepende meningsverschil met Liberty over de strategie leidt nu tot een definitieve breuk. Sickinghe: "Er worden in zo'n proces toch sporen achtergelaten, zeker in het licht van de uitkomst die we in januari hebben gezien. Ik heb vastgesteld dat die sporen zo diep waren dat er geen bruggetjes meer overheen werden gebouwd. Dat de behoefte en de wil om die bruggetjes te bouwen er misschien niet was.
"Dan kun je twee dingen doen. Je kunt blijven zitten en je afvragen: hoe ver kan ik nog gaan om er wat van te maken. Of je kunt zeggen: 'Telenet verkeert in uitstekende staat, dus is dit geen mooi moment om plaats te maken voor iemand anders.'"
De 'sfeer van schuurpapier' aan de top dreigde ook de lagere managementlagen te besmetten. Sickinghe: "Mijn relatie met Liberty had de nodige averij opgelopen. Als dat niet lekker loopt, is dat niet in het belang van Telenet. Mijn vertrek doelt erop om de situatie op te lossen en ruimte te geven aan Telenet en mijn managers om weer in een gewone, normale context te werken."
Hoe reageerde voorzitter Frank Donck? "Niemand, intern of extern, kan beweren dat dit besluit als een verrassing komt", antwoordt Sickinghe. "Dit hing al heel lang boven de markt. Ik heb duidelijk laten verstaan de laatste maanden dat dit een optie was. Frank is zeer goed geplaatst. We hebben er lang over gesproken. We realiseerden ons allebei dat het loslaten van Telenet voor zowel Telenet als voor mezelf een moeilijk moment zou zijn. Ik ga binnenkort wellicht door een rouwproces."
Sickinghe heeft geen inspraak gehad bij de keuze van zijn opvolger John Porter, een pion van Liberty. Hij vindt de keuze wel logisch, als je uitgaat van een verdere integratie.
"Telenet heeft bijna vanaf dag 1 een referentieaandeelhouder gehad die Amerikaans is. De rol van de Amerikaanse partner is in de loop der jaren belangrijker geworden. Het was een hele lange reis. Tussen Telenet en Liberty bestaat een jarenlange traditie van samenwerking. Die gaat zich intensifiëren. Dan moet je de vraag stellen: wie kan het beste zo'n proces leiden. Ik denk dat iemand die werkt vanuit de cultuur, de normen en waarden van Liberty de beste keuze is. Bovendien: na twaalf jaar van directie veranderen, is een goede zaak voor ieder bedrijf."
De beurskoers van Telenet dook naar beneden door de aankondiging van Sickinghes vertrek, wat erop wijst dat beleggers zijn vertrek betreuren. "Dat apprecieer ik. Stelt u zich het omgekeerde voor, dat de beurskoers stijgt bij mijn vertrek."
Geen ander project
Sickinghe blikt alvast tevreden terug op de voorbije twaalf jaar. "Het was een jongensboekavontuur, met vele mooie momenten. Alles opgeteld, heb ik er een goed gevoel bij. Ik kijk niet alleen terug op de opbouw van het bedrijf, maar ook op de opbouw van de hele industrie, met de partners. Ik denk dat iedereen het over eens is dat niet alleen Telenet, maar ook onze concurrenten tot de top van de wereld behoren en dat we een heel rijk technologie- en medialandschap hebben kunnen opbouwen hier in Vlaanderen."
Sickinghe zegt geen idee te hebben over zijn professionele toekomst. "Het mooiste van vandaag is dat ik voor mezelf een blanco blad papier heb liggen. Er is geen ander project in de maak. Ik ga dat vanaf 1 april bekijken. Het schijnt dat mijn kerncompetentie is: mensen coachen en motiveren. Dat zou in de telecom kunnen zijn. Maar dan buiten België, want ik ga natuurlijk niet voor de concurrentie in België werken. Ik heb ook al eens gezegd: kleinere bedrijven begeleiden, dat lijkt me wat. Dat is een eerste oprisping van ideeën."
De ex-manager van het jaar wordt wel vaker genoemd als mogelijke CEO van een Nederlands telecombedrijf. "Dat is denkbaar, maar ik weet niet of daar plaats is en of daar mijn lot ligt. Daarnaast krijg ik veel berichten van vrienden die het na twaalf jaar wel goed vinden en zeggen dat ik nu geen excuus meer heb om niet langs te komen. Mijn vrouw heeft thuis een atelier waar ze oorbellen maakt. Aan de ontbijttafel heeft ze me al gezegd: 'Als je niet meer wat doen, dan ga je de trap op en help je mee in het atelier.'"