0110 (1)

Het Vlaams Belang en Philip Dewinter in het bijzonder voelen zich blijkbaar persoonlijk aangesproken door de concerten die op 1 oktober zullen worden georganiseerd in Brussel, Gent en Antwerpen. Concerten voor verdraagzaamheid en tegen racisme.

Hij vindt dat artiesten zoals Laura Lynn, Will Tura en Clouseau zich laten misbruiken. Hij verwijt hen zich te vervreemden van (een deel van) hun fans en niet te weten voor welke kar ze zich laten spannen.

Ik denk dat deze mensen volwassen genoeg zijn om dat wel te beseffen en om een weloverwogen beslissing te kunnen nemen. Volgens mij weten zij dus goed waaraan ze meewerken.

Moeten zij soms tegen een oproep voor verdraagzaamheid en tegen racisme zijn? Of is het soms toeval dat iemand als Koen Wauters zich al een aantal jaar inzet voor Plan International? Hij engageert zich dus wel al een tijdje op maatschappelijk gebied.

Wil Dewinter soms dat mensen, en artiesten in het bijzonder, geen mening meer hebben en de populistische slogans van zijn partij blijven slikken?

Slogans roepen is altijd makkelijker dan het aanreiken van een oplossing voor de maatschappelijke problemen. Problemen zijn er voldoende, maar die kunnen en zullen nooit maar dan ook nooit worden opgelost door slogans, alleen door hard werken.

Dat er onder de fans van de deelnemende artiesten kiezers van het VB zijn, is onvermijdelijk. Maar dat wil niet zeggen dat de artiesten zelf kiezers van het VB zijn of geen mening mogen hebben over de toenemende onverdraagzaamheid en het racisme in onze samenleving.

Als klap op de vuurpijl noemt Dewinter het perfide dat racisme en onverdraagzaamheid worden gekoppeld aan het VB. Tja, hoe zou dat toch komen?

Is hij vergeten dat het Vlaams Blok, toch de voorganger van het Vlaams Belang, voor racisme is veroordeeld? Waarschijnlijk niet, maar Dewinter en zijn partij proberen zich in de nasleep van dat proces op te werpen als de kampioenen van de verdraagzaamheid en de vrije meningsuiting. Verdraagzaamheid en vrije meningsuiting die blijkbaar niet gelden voor mensen die er een andere mening op na houden dan hem en zijn partijgenoten.

Over verdraagzaamheid en vrije meningsuiting gesproken. Wat ik me bij deze heisa afvraag, is hoe het toch zou komen dat Dewinter en consorten zich aangesproken voelen. Is het niet zo dat een kat in het nauw rare sprongen maakt?

M. T., Kessel-Lo

0110 (2)

Met ontsteltenis was ik geslagen toen ik de reactie van Vlaams Belangvoorman Dewinter hoorde. Waar haalt hij, als politicus, trouwens het recht om artiesten zo de les te lezen?

Nu is het dus volgens hem ook al politiek incorrect wanneer een aantal Vlaamse zangers en zangeressen hun steun verlenen aan een initiatief voor een verdraagzaam Vlaanderen. De artiesten beseffen meer dan wie ook dat zo een Vlaanderen niet het werk is van de politiek maar moet starten in het hart van de mensen die er wonen. En wat is er een betere manier dan muziek en kunst om dat hart te bereiken? Volgens mij geen.

Dewinter is dus terecht bang geworden nu beroemde artiesten en gewaardeerde mensen als Tom Barman, Will Tura, Kris Wauters, Laura Lynn, Arno... ons de weg tonen van hoe het echt moet in onze samenleving en hij spartelt als een vis op het droge om zijn vege vel te redden.

Ik voel het aan mijn water, het tij is aan het keren en Phlipke voelt het ook. De blaaskaak moet naar lucht happen.

Tom Bergs, Kapellen

0110 (3)

Alweer een knap staaltje demagogie van Philip Dewinter. Tom Barman organiseert enkele concerten in Vlaanderen tegen extreem rechts en tegen racisme, en Dewinter voelt zich, als kopstuk van een voor racisme veroordeelde partij, terecht geviseerd. Dus gaat hij een rondje dreigen, in naam van het miljoen VB-stemmers en onder het mom van een 'waarschuwing' aan de Vlaamse (of moet ik zeggen Vlaamstalige) artiesten. Die zouden wel eens tegen de kar van een deel van hun publiek kunnen rijden.

Dewinter schrijft letterlijk dat hij hoopt dat de artiesten in kwestie "bij de mensen willen staan in plaats van tegen de mensen in te gaan". "De mensen", meneer Dewinter? Dat ruikt naar het soort Stevaertisme waar u zelf zo een hekel aan had. Voorwaar, een knap staaltje recuperatie.

Heeft Dewinter eigenlijk stilgestaan bij het feit dat een deel van de VB-stemmers misschien ook tegen racisme en voor verdraagzaamheid kan zijn? Of zijn alle VB-stemmers racisten? Dewinter trapt hier in zijn eigen val.

En wat met de vrije meningsuiting? Hier wordt het enge parcours van het VB nog maar eens duidelijk. Nadat het koningshuis zich van politiek commentaar moet onthouden volgen de muzikanten, daarna de filmmakers en de tv-producenten, daarna de journalisten, en daarna... wie weet?

Hoe ging het gedicht van de protestantse pastoor Martin Niemoller ook alweer? "Toen ze de communisten kwamen halen, heb ik niets gezegd, ik was geen communist. Toen ze de vakbondsleden kwamen halen, heb ik niets gezegd, ik was geen vakbondslid. Toen ze de joden kwamen halen, heb ik niets gezegd, ik was geen jood. Toen ze de katholieken kwamen halen, heb ik niets gezegd, ik was geen katholiek. Toen kwamen ze mij halen, en er was niemand meer om iets te zeggen."

Ik vind 0110 een moedig initiatief en hoop van harte dat geen enkele artiest zich laat intimideren door het VB. Op 1 oktober zal ik samen met de meerderheid van de Vlamingen (die nog altijd niet voor uw partij stemt, meneer Dewinter) mijn stem laten horen.

J.B., Gent

Kerkasiel

We bleven erin geloven: het zou wel goed komen. Uiteindelijk zou ons systeem het toch wel inzien dat Eugenia en Germano met hun drie kinderen niet konden worden teruggestuurd naar Angola (Kabinda). Iedereen die een beetje de situatie in Angola kent, weet dat je daar geen mensen naar terugstuurt.

Bovendien hebben we Eugenia en Germano mogen kennen als mensen die zeer gemotiveerd zijn om van hun leven hier wat te maken. Hun kinderen gaan naar het Nederlandstalige onderwijs in Brussel. Ze willen hun kinderen geven wat zij in hun land niet hebben gekregen: een toekomstperspectief.

Eugenia en Germano hebben alle kansen die ons land hen bood gegrepen. Ze slaagden erin een nieuw beroep aan te leren en werk te vinden. Ze waren zo trots op hun voltijdse vast contract!

Tot... na vier jaar wachten hun dossier negatief werd beoordeeld en bijgevolg hun arbeidskaart verviel. Hun beide werkgevers hebben met spijt in het hart deze goede werknemers moeten ontslaan. Zonder inkomen probeerden ze te overleven in afwachting van de goedkeuring van hun regularisatiedossier. Daarom zochten ze onderdak in een kerk.

Die vriendelijke en democratische maatschappij waar ze zich thuis voelen, zal hen ooit toch definitief welkom heten? Ze waren er rotsvast van overtuigd!

Eugenia en haar kinderen zijn nu gescheiden van haar man en dreigen gerepatrieerd te worden. Burgemeester Simonet heeft met zijn politie-interventie een politieke daad gesteld die voorbijgaat aan de mens in dit verhaal.

Erik Arckens & Stefanie Delplanche, Brussel

Noord-Korea

Waarom Noord-Korea en Iran niet, en de VS wel? Laat ons om te beginnen heel duidelijk wezen: ik ben een tegenstander van het gebruik van kernenergie en van alle soorten wapens. Toch maak ik mij, zoals ieder weldenkend mens zou moeten doen, een aantal bedenkingen bij de selectieve verontwaardiging.

Waarom mag Iran geen kerncentrales bouwen en kernenergie ontwikkelen en andere landen wel? In België bijvoorbeeld proberen sommige partijen langs alle mogelijke wegen tot nieuwe kerncentrales te komen. Indië en Pakistan, van wie geweten is dat ze kernwapens hebben, doen ook lekker hun kernenergiezin.

Waarom mag Noord-Korea geen raketten testen? De VS zijn de grootste testers (John Wayne en een hele filmcrew hebben het geweten), en ook Frankrijk laat zich niet onbetuigd. Zij mogen dat wel! Waarom?

Noord-Korea en Iran bedreigen de wereldvrede... Op hoeveel plaatsen in de wereld vechten de Iraniërs en de Noord-Koreanen? Nul. Op hoeveel plaatsen zijn er VS-soldaten aan het 'werk'? Te veel om op te noemen.

Graag voor iedereen dezelfde normen en geen selectieve verontwaardiging.

Mark Lamotte, Asse