Indonesië vindt boekje om kinderen voor te lichten 'porno'
Het gaat over genot, het gaat over seks en dus is het porno. Indonesië kent op dat punt geen enkele nuance, ook niet als het gaat om een kinderboek dat is bedoeld om kinderen seksueel voor te lichten.
Zo'n boek hoort niet. Het moet verboden worden. Zo is het gegaan met het boekje Ik durf alleen te slapen. Iemand op het internet riep 'porno', er barstte een twitterstorm los en nu is het boek uit de handel gehaald.
Ik durf alleen te slapen heeft als ondertitel 'Ik leer mijzelf te beheersen'. Schrijfster Fita Chakra schreef openhartig over lichamelijk genot en dat is iets wat in het tegenwoordige Indonesië veel te ver gaat.
Seks is een van de grote taboes in het langzaam conservatiever wordende land. Er wordt niet over gepraat, niet thuis en niet op school. Aan seksuele voorlichting wordt niet of nauwelijks gedaan met alle gevolgen van dien. Volgens de organisatie RutgersWPF, die ijvert voor een goede voorlichting, ontbreekt het in Indonesië aan fundamentele kennis. Mensen weten niets over seks, en die onwetendheid leidt tot allerlei ellende als onevenredig veel besmettingen met hiv en ongewenste zwangerschappen.
Maniakale oorlog
Indonesië is al jaren verwikkeld in een anti-porno-oorlog die maniakale trekjes vertoont. De regering heeft miljoenen websites geblokkeerd omdat ze 'porno' zouden bevatten. De definitie van dat woord is ontzettend ruim. Zelfs videostreamingdienst 'vimeo' valt eronder. Of de televisiezender TV5/Arte. Die is van de Indonesische kabel verwijderd wegens het vertoon van bloot. Wat wel op tv wordt uitgezonden wordt danig gecensureerd: censoren knippen en blurren elke kus en elke hint van menselijk vlees.
Niet dat dat de porno echt buiten de deur houdt. Het lijkt die integendeel alleen maar aan te wakkeren. Indonesiërs horen met een land als Pakistan tot de absolute wereldtop van pornokijkers. Iedereen doet het. Zelfs parlementariërs die tot de felste bestrijders van porno horen, zoals meneer Arifinto van de moslimpartij PKS. Hij werd betrapt toen hij onder het persbalkon in het parlement op zijn iPad naar een seksvideo zat te kijken, en dat verbaasde niemand.
Maar het kinderboek Ik durf alleen te slapen gaat te ver, vinden de talloze twitteraars die zich de afgelopen dagen op de kwestie hebben gestort. Het brengt de kinderen maar op verkeerde ideeën, zeggen ze, en zij hoeven het boek maar te citeren om dat te bewijzen: "Ik heb een nieuw spel ontdekt dat me erg bevalt. Soms stop ik mijn hand in mijn broek, en dan doe ik dat keer op keer."
Twitteraars waarschuwen elkaar, en de samenleving: "Het is helemaal geen kinderboek. Het is een valstrik." De Indonesische kinderbescherming zegt zelfs dat lezen van het boekje 'schadelijk' is en dat het bij kinderen 'afwijkend seksueel gedrag' tot gevolg zou hebben.
Daarmee was het lot van het boek bezegeld. De schrijfster vindt het jammer dat juist dít citaat steeds maar weer wordt gebruikt. Er staat zoveel meer in het boek, zegt zij. Zij had kinderen en ouders alert willen maken op seksueel misbruik. Daarvoor is voorlichting nodig, want als je niets weet, trap je overal in. Maar haar verweer klinkt zwak en zij staat alleen, en als zij niet uitkijkt staat zij straks voor de rechter. De regering stelt al een onderzoek in.