Mister Wittebroods-week
Hij vond de hartvormige badkuip uit en werd keizer van een rijk vol mensen die pas waren gehuwd. Hef een glas bubbels op Morris Wilkins, de meest kitscherige versie van Cupido, die nu helaas gestorven is.
In de oorlog had hij op een duikboot gediend en daarna werd hij elektricien. Maar toen hij een klus moest klaren in een wel heel bijzonder troosteloos hotel, zei de jonge Wilkins tegen zijn maat dat dat toch beter moest kunnen. "We keken elkaar aan en lachten: 'Als je je gasten niet gelukkiger kunt maken dan dit, kun je maar beter iets anders gaan doen'."
Samen kochten ze Hotel Pocopaupack aan Lake Wallenpaupack in Lakeville, niet zo ver van New York, en veranderden de naam in het makkelijker bekkende Cove Haven. Daar was het dat Wilkins de uitvinding deed die zijn leven zou veranderen. Op een ochtend sprong hij uit bed en liep naar de kelder, waar hij met krijt zomaar een groot hart tekende op de betonnen vloer. Op die schijnbaar achteloze manier worden uitvindingen gedaan die het lot van de mensheid verzachten. Wilkins had zojuist het hartvormige bad uitgevonden. Knalrood en met spiegels omringd, zou het al vlug wereldwijd liefdesnesten en rendez-voushuizen gaan overwoekeren.
Tot zijn ergernis slaagde de hôtelier er niet in een patent op zijn uitvinding te verwerven; knarsetandend moest hij toezien hoe ook anderen hartvormige badkuipen mochten maken. Maar hij was de eerste, en voor de concurrentie hem kon inhalen, bezat hij drie hotels, waar jaarlijks 20.000 flessen champagne ontkurkt werden en dubbel zoveel flesjes badschuim, uit te gieten in maar liefst 437 hartvormige bubbelbaden.
Roze champagne
Zijn zakencijfer kreeg nog een duwtje in de rug toen in 1982 in Cove Haven de film For Lovers Only gedraaid werd. Daarin speelt zich de volgende, merkwaardige dialoog af tussen een hoteleigenaar (vertolkt door Andy Griffith) en zijn dochter:
"De reden waarom jouw huwelijk nu spaak loopt, is dat je nooit op huwelijksreis geweest bent."
"Sorry papa, maar ik geloof niet dat vijf dagen vol roze champagne en protserige engeltjes een verschil gemaakt zouden hebben."
"Daar vergis je je in, kindje. Waarom denk je dat mensen al 5.000 jaar op huwelijksreis gaan? Waarom ontvoert de bruidegom de bruid uit haar stam? Om zich uitsluitend met haar te kunnen bezighouden. Ik zweer het je: alles wat heilig en magisch is aan het huwelijk, begint bij de wittebroodsweken."
Overdreven of niet, het lijkt de opvatting geweest te zijn die Wilkins zelf huldigde. Je kon hem wansmakelijk noemen, maar schijnheilig was hij niet, en het lukte hem om 47 jaar met dezelfde vrouw getrouwd te blijven.
Hij bedacht ook nog een badkuip in de vorm van een reusachtige coupe champagne, waarop hij wél een patent kreeg en waarvoor een jaar vooraf gereserveerd moest worden. Naast zijn geschenken aan de liefde laat hij twee zonen na, twee dochters, zeven kleinkinderen en een onschatbaar aantal huwelijken waarvan nooit met zekerheid gezegd zal kunnen worden of ze door zijn toedoen zijn gebroken of gered.
"Cheesy and tacky", schreef iemand naar aanleiding van zijn dood op het daartoe bestemde forum.
"Toch is mijn hart bij hem", verzachtte een ander, ongetwijfeld de plezantste thuis als hij alleen was.