De rekening (2)
De Morgen legt in tien weken de weg door Wallonië af. Iedere dinsdag doen we daar uitgebreid verslag van in Le Morgèn. Op de andere dagen houden we de vinger aan de pols met observaties uit ons dichtste buurland.
Zaterdag vertelden we u hoe de Mouvement Populaire Wallon (MPW) probeerde om de inwoners van Moeskroen en Komen te overtuigen van de lusten die hun te wachten stonden als hun gemeenten in 1962 van West-Vlaanderen naar Henegouwen zouden verhuizen. Op alles wat leuk is in het leven, zo rekende het MPW voor, betaalde je in Henegouwen beduidend minder belastingen. Ze dachten aan fietsen, brommers, en vooral aan de taksen op bals en juke-boxen.
Niet de Vlamingen sloegen terug, maar wel Franstalige inwoners van Komen en Moeskroen die het liefst in Vlaanderen bleven. In een tweetalige pamflet vergeleken ze op hun beurt de kosten voor ernstiger dingen, aan deze en gene kant van de taalgrens.
West-Vl.aanderen Hen. Onroerende inkomsten 120 fr. prov. belasting
240(per 1000 fr.) Ziekte en invaliditeit (voor grensarbeiders) 5,5 fr./dag niets Fiscaal regime voor zelfstandigen gematigd streng Fietsplaat 40 fr. 60 fr. Bouwpremies gem. 8.000 fr. niets Geschenk op het voorhuwelijks gespaarde bedrag 20% niets
Toelage voor beroepsonderwijsvoor zelfstandigen 30.200 fr. niets Bereikbaarheid diensten dichtbij Kortrijk/Ieper ver van Doornik/Bergen Behandeling inwoners volwaardig vijfde wiel aan de wagen
Het werd uiteindelijk toch Henegouwen.
Filip Rogiers