Roland en Mauro: meesterlijk nonchalant
Roland noemde zichzelf ooit de olifant die naast de kudde loopt. Ook Mauro is een buitenbeentje. Beiden vonden elkaar op zo'n gedeeld zijspoor.
In de AB Club werd de 25ste studioplaat van Roland voorgesteld, die zowel geproducet als mee ingespeeld werd door Mauro. De peetvader van de Belgische blues hield het woensdag evenwel liever op 'teaser' dan op een officiële presentatie. De opnames kenden immers vertraging, waardoor je alle songs in avant-première hoorde. Een enkele keer leek de muziek zelfs nog in aanbouw: van 'In and Out of Love' zouden blijkbaar 27 verschillende versies op de mengtafel liggen. In de uitvoering die je te horen kreeg, stortte de contrabassist zich op klavier, zette Roland het in de finale op een dof blaffen en besloten de gitaren beurtelings te gieren en te morren. Daarbij liet de hand van producer en gitarist Mauro zich sterk voelen, al nam die toch vooral een dienende rol aan. De meest vettige riffs stonden ook steeds op Rolands conto.
Eerder vertelde die in De Morgen hoe hij zijn samenwerkingsverbond met Mauro zag: binnen een uitgetekend idee mocht zijn Limburgse sparring partner alle kleurpotloodjes gebruiken die hij wou. Dat geen van beiden lang binnen de lijntjes kleurde, merkte je al snel in de AB. Roland liet zich natuurlijk nooit inkapselen door één genre, maar deze nieuwe songs stuurden hem echt alle windrichtingen uit. Diverse stijlen werden door de mangel gehaald, al bleef er één vertrouwde constante: Rolands rootsy licks leken nog altijd los uit de pols te komen. Meesterlijk in al zijn nonchalance.
Eén van de nieuwe songs werd aangekondigd als "een oude jukeboxhit uit de jaren vijftig", al hoorden wij er eerder Neil Young in, gesteld dat die zich zou bekwamen in de rauwste kroegenblues. Dat het nog eigenaardiger kon, bewees de groep later met de generiek van 'Schipper naast Mathilde', in een ragaversie gebracht, met Mauro op tamboerijn. Alsof je Chris Lomme tussen India en de kosmos zag zweven.
'Lookin' through the Blind Man's Eyes' brak de set. Die song is een souvenir uit Oedipus/Bêt noir, de dansvoorstelling van Wim Vandekeybus, waarin Roland zowel Oedipus' vader speelde als de muziek voor zijn rekening nam. Een strijkstok beroerde de contrabas, en in één trek ook een gevoelige snaar.
Op zijn nieuwste plaat zal de 67-jarige rootsheld ook in duet gaan met Naomi Sijmons, alias Reena Riot, en met Black Box Revelation. Die laatste liet verstek gaan in de AB, maar de dochter van Scabsbassist Fons Sijmons maakte des te meer indruk tijdens 'Howling at the Moon': soul en blues scholen onder één dak.
"After all, we are but flesh and bones", hoorde je Roland aan het begin van de avond uitroepen. Waarheid als een koe. Maar wat echt telt, is hoeveel vlees aan zo'n bot hangt. Op dat vlak hoeven Roland en Mauro zich alvast weinig zorgen te maken.
Roland & Mauro, gezien op 20 maart in de Ancienne Belgique, Brussel