Moordonderzoek Joke Van Steen rijp voor vuilnisbak
Met de getuigenis van gerechtspsychiater Chris Dillen, die de kroongetuige in het onderzoek totaal ongeloofwaardig vindt, en de video’s van de wedersamenstelling van de moord op Joke Van Steen, blijft maar één conclusie overeind: dit dossier is rijp voor de vuilnisbak. Met dank aan de ex-onderzoeksrechter.
De kans dat Olav Herreman, 37 intussen, volgende week wordt vrijgesproken van de moord, stijgt met de dag. Nadat kroongetuige Vincent Mahieu woensdag niet alleen zichzelf maar het hele Oudenaardse parket belachelijk maakte met zijn versie van de feiten, viel gisteren eindelijk dé hamvraag: als Mahieu beweert dat hij bij de feiten aanwezig was en er vandoor ging met de fiets van Van Steen, waarom is hij dan nooit aangehouden?
“Hier is op zijn minst sprake van schuldig verzuim”, vindt onderzoeksrechter Piet Piron, die zich als eerste magistraat met de zaak bezighield. “Ik heb sterk de indruk dat deze getuige tijdens het onderzoek gespaard is gebleven.”
Piron en zijn opvolger Freddy De Smet, die intussen vrederechter is geworden, kwamen gisteren toelichting geven bij de video’s die het Gentse assisenhof toonde van de wedersamenstelling van de feiten, versie Mahieu. Die houdt in dat Herreman Joke Van Steen in de nacht van 11 op 12 november 1995 langs de Schelde in Oudenaarde van haar fiets trok. Terwijl het meisje op haar rug lag, ging hij haar te lijf met zijn vuisten en een boomstam.
Herreman zou daarna een bewusteloze Joke Van Steen hebben vervoerd op zijn brommer. Het lichaam van het meisje werd de ochtend na de feiten gevonden in de Reytmeersen, een natuurgebied in Oudenaarde. De vindplaats is 3,5 kilometer verwijderd van de plek waar ze volgens Mahieu van haar fiets werd getrokken.
Volgens Freddy De Smet was er tijdens het onderzoek geen reden om te twijfelen aan de verklaringen van Vincent Mahieu. Uit de video van de reconstructie blijkt nochtans dat er heel wat gesukkeld moet zijn geweest met het bewusteloze lichaam achterop de brommer. De agente die de plaats van Joke innam, werkte zelfs gewillig mee.
De kreten die een slagerskoppel uit de buurt die nacht hoorde, heeft oud-onderzoeksrechter De Smet nooit nagetrokken. “Dat leek me niet opportuun. Het was te ver van waar de feiten gesitueerd werden: zeker meer dan een kilometer!”
“Die kreten leken mij wel degelijk belangrijk”, zei Piet Piron, de eerste onderzoeksrechter. “Door op zoek te gaan naar de plek vanwaar de kreten afkomstig waren, hebben we Jokes fiets teruggevonden. Ik begrijp ook niet waarom Herreman zoveel moeite zou hebben gedaan om het lichaam te verplaatsen. Hij had het evengoed kunnen dumpen in de Schelde of in een gracht.
Jan Bolt, de wetsdokter die zich op vraag van de verdediging over het onderzoek boog, gaf de doodsteek. Uit talrijke haren op de kleren van Joke Van Steen zijn zeven onbekende DNA-profielen gekomen. Geen enkel daarvan komt overeen met dat van Vincent Mahieu of Olav Herreman.”