Frederik Van Lierde heerst in Ironman van Hawaï

Met drie zeges in de Ironman van Nice en de derde plaats in 2012 op Hawaï liet Van Lierde al zien dat hij op de lange afstand tot de wereldtop behoort. Hij stond dan ook als een van de grote favorieten aan de start in Kona. "Ik voelde de druk. Ik besefte dat dit jaar een uitgelezen moment was om toe te slaan", aldus Van Lierde. Met de zege in Hawaï bereikte de West-Vlaming 'een levensdoel'.

In het eerste deel van de wedstrijd, de zwemproef over 3,86 kilometer, nestelde hij zich als ex-zwemmer vlot op de eerste rij. Na 51 minuten en 2 seconden kwam hij als zevende uit het water. Bij het fietsonderdeel ging Van Lierde rustig van start. Hij viel in de eerste twintig kilometer terug naar een plek buiten de eerste twintig maar na vijftig kilometer was er geen houden meer aan en hij rukte op naar de vierde plaats.

"Net zoals mijn ganse seizoen, waarin ik blessurevrij bleef, verliep de wedstrijd perfect", aldus Van Lierde. "Ik deelde mijn race in zoals ik die in mijn hoofd had. Ik hield me lang gedeisd omdat ik in de zwem- en fietsproef mijn beste pijlen niet wou verschieten. Ik zwom beter dan ooit, fietste sterk, maar schoof in die onderdelen gewoon mee. In het fietsen legde ik de basis voor mijn zege. Het was loodzwaar met de helft van de tijd een beukende tegenwind. Toch haalde ik een gemiddelde van 41 kilometer per uur."

Hard labeur

Na 4 uur, 25 minuten en 35 seconden trappen over 180,2 kilometer bond Van Lierde de loopschoenen aan met alleen de Amerikaan Andrew Starykowicz, de Australiër Luke McKenzie en de Duitser Sebastian Kienle voor zich voor de afsluitende marathon. Op vijftien kilometer van het einde had Van Lierde hen alledrie achter zich gelaten en snelde hij ongenaakbaar naar de zege. Na 8 uur, 12 minuten en 29 seconden was de buit binnen.

"Ik begon als vierde aan de marathon, maar wist dat ik mijn drie voorgangers aankon", was hij vol zelfvertrouwen. "Zoals zo vaak werd op het laatst duidelijk wie de sterkste was. Na mijn prestatie van vorig jaar wist ik dat een zege mogelijk was. Nooit werkte ik harder, maar mijn hard labeur wierp zijn vruchten af. Ik ben 34 jaar en op het toppunt van mijn kunnen. Ik wil die piekperiode in mijn carrière de komende jaren nog verzilveren."

"Deze zege bezorgt me een onbeschrijfelijk gevoel", aldus Van Lierde. "Nooit eerder meegemaakt. Het beste wat mij kon overkomen. Bij het overschrijden van de eindmeet waren mijn gedachten bij mijn vrouw en kinderen. Twaalfduizend kilometer waren we verwijderd van elkaar, maar toen ik de finishlijn overschreed waren we samen. Samen met Sofie, Aaron en Simon ging ik over de meet. Een unieke ervaring. Ik wil deze zege niet alleen aan mijn familie opdragen, maar ook aan mijn supporters, sponsors, vrienden en de ganse sportieve entourage. Zij hebben hun steentje bijgedragen tot dit succes. Er stond een ganse ploeg achter mij. Dit was niet het werk van één man. Ik had dit nooit alleen gekund."

Dat besefte ook Luc Van Lierde, in 1996 en 1999 laureaat op Hawaï en sinds drie jaar de coach van zijn naamgenoot. "Oh my God! What a day! Sooo Happy!!! Congratulations to Frederik with his win", twitterde Luc Van Lierde.

Dat Luc Van Lierde een grote invloed heeft gehad op zijn naamgenoot, stak de nieuwe Ironman niet onder stoelen of banken. "Drie jaar geleden ging ik samenwerken met Luc. De klik was er meteen. Dankzij hem zette ik die extra stappen voorwaarts. Hij kwam op het juiste moment in mijn carrière. Luc had me meteen door en corrigeerde waar nodig. Dat Luc en ik nu als enige Belgen op de erelijst van Hawaï staan, schept een speciale band."

Record verbeteren

Het duurde een hele tijd voor Frederik Van Lierde besefte dat hij tot grote dingen in staat was, want hij begon pas in 1996 met triatlon. "Uitgerekend in het jaar dat Luc Van Lierde zijn eerste Ironman in Hawaï won, besliste ik om triatlon te gaan doen", zei Van Lierde enkele uren na zijn zege. "Ik moest nog wel eerst mijn ouders overtuigen een fiets voor mij te kopen. Ik was tot dan zwemmer geweest. Ik kon ze over de streep trekken om een koersfiets te kopen en was vertrokken."

"Aanvankelijk won ik niet veel wedstrijden. Ik botste toen op een heel sterke Bert Jammaer. Na mijn eerste Belgische titel in 2002 ging het op de korte afstand crescendo. In 2007, toen ik Europees Kampioen werd op de halve afstand, groeide mijn vertrouwen om het ook op de lange afstand waar te maken."

Over de toekomst bleef onze landgenoot enigszins vaag. "Wat je nog van mij kan verwachten, zal ik over een week of twee vertellen", bleef hij geheimzinnig. "Dan spreek ik mijn ambitie uit. Maar ik heb enkele dingen in mijn hoofd. Een triatlon onder de acht uur afwerken bijvoorbeeld."

Een andere uitdaging kan het wedstrijdrecord in Hawaï verbeteren zijn. In 1996 deed Luc Van Lierde er bij zijn eerste zege 8 uur, 4 minuten en 8 seconden. Die tijd hield stand tot 2011 toen Craig Alexander 12 seconden beter deed. "Daar zit wel iets in. Moet kunnen als de omstandigheden helemaal meezitten", beaamde hij. "Luc minimaliseert zijn tijd uit 1996. Het regende toen wat en er was niet te veel wind. Die tijd ligt binnen mijn mogelijkheden maar dat is iets voor de toekomst. Nu wil ik eerst genieten van dit moment. Triatlon is niet alleen mijn passie, maar ook mijn werk. Deze zege in Hawaï, het WK van de triatlon, geeft me nog meer vertrouwen. Ik realiseerde een droom. Maar verzadiging is niet aan de orde."