Direct naar artikelinhoud

'Koffiezetten moet weer ritueel worden'

Op Expo 58 schonk België de mensheid de voorgedoseerde koffiefilter, precies 58 jaar later doen we dat kunstje over. De gebroeders Deprez uit Vichte lanceren een filter die van koffiezetten opnieuw een belevenis maakt. 'Het moet niet altijd Nespresso zijn.'

Peter Deprez (45) lijdt aan een zeldzame aandoening: terwijl de meeste mensen voor 55 procent bestaan uit water, is dat bij hem koffie, aangevuld met een scheut thee. "Ik wil de koffiewereld op zijn kop zetten met een nieuwe manier om koffie en thee te beleven", zegt hij met zoveel enthousiasme dat je hem ervan verdenkt dat hij al een paar thermoskannen cafeïne op heeft.

De creatie van Peter en broer Bart heet Kawatee - 'kawa' is Arabisch voor koffie - en op de Biënnale Interieur in Kortrijk demonstreert Peter dat je er zowel koffie als thee mee kunt zetten. "Dit zit al vier jaar in ons hoofd, maar wij zijn koffiebranders, we hebben geen technische kennis", zegt Peter. Via de vzw Designregio Kortrijk kwamen de broers in contact met ontwerpersduo Studio Nadda en nu is hun idee een tastbaar ding waar koffie uit druppelt.

"Op Expo 58 introduceerde Rombouts de plastic koffiefilter, nu hebben wij de tweede revolutie uitgedacht", stelt Peter. De Kawatee bestaat uit een glazen kop, een glazen filter met sleufjes in de bodem, een ring van koper of kunststof en een speksteen om de temperatuur te regelen. Ontgoochelend simpel? Met wilde gebaren toont Peter hoe je er ontelbaar veel kanten mee uit kunt, het lijkt wel magie.

België is wél een koffieland

"Ik wil van koffie weer een ritueel maken", zegt hij. Peter klopt met zijn vuist op de toonbank en die is gelukkig stevig genoeg, of de glazen prototypes vlogen ervan. "Als je ergens koffie bestelt, wordt dat meestal gewoon - baf! - op tafel gezet. Horecazaken hebben vijftig gins op de kaart, wie thee vraagt, kan tenminste nog kiezen, maar van koffie hebben ze maar één soort. Bijna overal is het Nespresso. Godverdikke, het kán ook anders. Dat is de revolte die ik er bij chefs in wil rammen."

Op de wereldtentoonstelling in Milaan van vorig jaar leverde Viva Sara, het koffiehuis van de broers Deprez, de koffie voor het Belgische paviljoen. "Ze gingen eerst Italiaanse koffie serveren, want Belgische koffie bestaat zogezegd niet", zucht Peter. "Ik kan kwaad worden als ik collega-barista's hoor zeggen dat België geen koffiecultuur heeft. Toch wel! Wij zijn een filterland en nergens anders ter wereld krijg je bij je koffie een chocolaatje en een koekje. Dat is uniek."

Reine-Marie, een "gepensioneerde happy single", komt de Kawatee bewonderen. "Als ik hier kokend water in giet, gaat dat dan niet springen?", vraagt ze. "Neen, dat is speciaal glas", antwoordt Peter.

"Olalala, en waar kan ik er zo één kopen?", polst Rein-Marie. "Dat vragen alle mensen, maar dat kunnen we nu nog niet zeggen", verontschuldigt Peter zich. Viva Sara onderhandelt nog met een partner voor de wereldwijde distributie. "We hopen tussen 50 en 80 euro te landen. Voor de prijs van één toestel heb je er twee."

Vaarwel Starbucks

Een jongeman komt erbij staan. "Dit is de nieuwigheid die iedereen nodig heeft!", drukt Reine-Marie hem op het hart. "Voor goeie koffie moet je niet naar Starbucks. Eindelijk heb ik iets op maat voor dagelijks gebruik."

Peter, die iedere ochtend begint met een filterkoffie, weegt tien gram koffiebonen en maalt ze. "Zo zou het overal moeten gebeuren. Ruik eens aan die koffie! Dát is beleving", preekt hij tegen een groepje nieuwsgierigaards. Zelfs wanneer hij water in de filter giet, doet hij dat met rituele zwier. Hij laat de koffie even trekken en verschuift dan de ring, waardoor het bruine vocht sneller door de filter sijpelt. Enkele minuten later staan negen mensen te kwijlen rond één potje koffie.

Ik verwacht dat Peter de impulsen van zijn verslaving zal volgen en het goedje zelf zal binnengieten, maar de eer is aan mij. Eén slok, en nu al weet ik wat ik onder de kerstboom hoop te vinden.