Hervormen om te overleven

Politiek gezien is dit evenwel niet het grootste probleem. Meer dan 80% van de Amerikaanse bevolking heeft immers wél een verzekering. Maar velen onder hen zijn ‘onderverzekerd’. Dat betekent dat ze over een ziekteverzekering beschikken die slechts een deel van hun gezondheidsuitgaven dekt. Wanneer dure medische ingrepen dan noodzakelijk blijken, lopen de niet-gedekte kosten vrij snel op en daarmee ook de financiële problemen. Omdat de kosten van de gezondheidszorg voortdurend stijgen, houdt de angst voor onderverzekering een steeds grotere groep Amerikanen bezig. Barack Obama beloofde dan ook de ziekteverzekering te hervormen. Het is ondertussen uitgegroeid tot hét symbooldossier van zijn presidentschap. En zijn politieke tegenstanders weten dat zeer goed, vandaar het kabaal rond de hervorming van de laatste weken. Wat is er gaande?In september en oktober zullen belangrijke stemmingen over de hervorming in het Amerikaanse Congres plaatsvinden. In het plan zijn een aantal principes opgenomen die Barack Obama hetzij tijdens de verkiezingscampagne heeft verdedigd, hetzij daarna heeft aanvaard. De belangrijkste daarvan zijn het individuele mandaat dat elke Amerikaan verplicht om een ziekteverzekering te nemen, het werkgeversmandaat dat vrijwel elke werkgever verplicht tot financiering van een ziekteverzekering voor de eigen werkgevers of tot betaling van een extra belasting en een concurrerende overheidsverzekering.De bedoeling is dan dat de federale overheid door deze concurrentie de private maatschappijen zou dwingen hun premies te verlagen en de kwaliteit van hun aanbod te verhogen.Omdat alle Amerikanen nu een verzekering moeten aangaan, zal de verhouding tussen gezonde en zieke verzekerden ten opzichte van de huidige situatie verbeteren. Daardoor wordt het voor de verzekeringsmaatschappijen gemakkelijker om een betere verzekering aan te bieden. Bovendien voorziet het plan ook in een reeks maatregelen waarmee de overheid de kost van de gezondheidszorg probeert te verlagen.Nu staan verschillende verzekeringsmaatschappijen niet te springen voor deze hervorming. Het mag dan aantrekkelijk zijn dat het aantal potentiële klanten aanzienlijk zal groeien, dat de overheid druk gaat uitoefenen op hun premies en op de dekking die ze aanbieden - of niet aanbieden - zint hen niet. Steun voor die ergernis vinden ze ook bij de Republikeinen.Hun probleem is echter dat het grootste deel van de publieke opinie achter het principe van de hervorming staat. Er is wel een bekommernis over de daaraan verbonden kosten maar in het algemeen krijgen Obama en de Democraten het voordeel van de twijfel.

Gezondheidsbureaucratie

Maar twijfel is er, ook bij de Democraten. De linkervleugel van de partij staat achter het plan. De rechtervleugel twijfelt. Maar stemmen vanuit deze vleugel zullen nodig zijn om het plan in Huis en Senaat goedgekeurd te krijgen. Vandaar de hele heisa. Tegenstanders weten immers dat het hele plan onderuit moet worden gehaald door het enerzijds voor te stellen als “socialistische geneeskunde”, “overheidscontrole over je dokterskeuze” en “gezondheidsbureaucratie” (iets wat in 1994 hielp om de hervormingspogingen van Bill en Hillary Clinton te kelderen ) en anderzijds in te gaan op elementen uit het plan waarmee gemakkelijk paniek kan worden gezaaid. Obama’s antwoord is anders ook niet zonder risico’s. Aan de ene kant probeert hij de aandacht toe te spitsen op de problematiek van de onderverzekering, want daar hebben de meeste Amerikaanse middenklasse-gezinnen wel oren naar. Aan de andere kant doet hij ook toegevingen om de steun van de meer conservatieve Democraten veilig te stellen. Hij lijkt er daarbij vanuit te gaan dat de linkervleugel sowieso zal instemmen met welke hervorming dan ook. Hij neemt daarmee een risico. Als hij daarin te ver gaat, loopt hij het risico dat de linkervleugel afhaakt. En als dat gebeurt, wordt niet alleen de hervorming van de ziekteverzekering ten gronde gericht maar ook het gezag van Obama als ‘veranderingspresident’.