God save McQueen
Terwijl de Londense modeweek verder raast, komen in Saint-Paul’s Cathedral vandaag ruim duizend ontwerpers, fotografen en modellen samen om de uitzonderlijk getalenteerde ontwerper te herdenken die menig modeshow tot een spektakel verhief: Alexander McQueen. Ruim zeven maanden geleden beroofde hij zich van het leven. De modewereld is er nog altijd niet goed van.
Veel details over de ceremonie, die vanochtend plaatsvindt in de Londense Sint-Paul’s Cathedral, werden vooraf niet vrijgegeven. Zeker is wel dat de naaste familie en medewerkers van wijlen Alexander McQueen aanwezig zullen zijn, tezamen met een duizendtal grote namen uit de modewereld.
Van modellen over fotografen tot collega-ontwerpers. Die zijn dezer dagen toch al in Londen voor de tweejaarlijkse modeweek. Waarom nu een herdenking organiseren, ruim zeven maanden na zijn dood? Omdat een modefeest in Londen niet langer hetzelfde is zonder de excentrieke ontwerper. Hoewel hij zijn collecties al een tijdje niet meer in Londen maar in Parijs voorstelde, heeft Londen met McQueen een icoon van de Britse fashion scene verloren. Voor heel wat modeliefhebbers, en dan vooral die in de Britse hoofdstad, is dat nog altijd moeilijk te verteren.
Lee Alexander McQueen werd in 1969 als jongste van zes kinderen geboren in het oosten van Londen. Volgens McQueen werd hij onmiddellijk als modeontwerper geboren. Toen hij drie jaar oud was, tekende hij al kleren voor zijn zussen, en hij is daar nooit meer mee gestopt. Toen hij op 16-jarige leeftijd zijn schoolcarrière vaarwel zei, ging McQueen, die altijd zijn tweede naam ‘Alexander’ gebruikte in plaats van zijn eerste naam ‘Lee’, stage lopen bij de Britse kleermakers van Savile Row. Daarna specialiseerde hij zich verder in broeken bij Anderson & Sheppard en in jassen bij Gieves & Hawkes. Uiteindelijk kwam hij na stages in Milaan terecht in het prestigieuze Central Saint Martin’s College of Art and Design in Londen. Hij werd leraar ‘patronen knippen’ en met het geld dat hij daar verdiende, kon hij de eerste stappen zetten naar een eigen collectie.
Schokkend en briljant
Zijn grote doorbraak kwam er in 1995, toen de ontwerper zijn ‘Highland Rape’-collectie voorstelde, een met seksuele verwijzingen doorspekte lijn van kapotgetrokken kanten kleedjes geshowd door modellen die blauwe plekken en bloedvlekken vertoonden. Schokkend en briljant tegelijkertijd, een constante in McQueens shows. Met de beperkte budgetten die de ontwerper in zijn beginjaren had, probeerde hij toch altijd voor spektakel te zorgen op zijn shows. Een sneeuwstorm, vlinders of vuur, niks was hem te gek om het publiek ‘zijn verhaal’ achter de collectie te vertellen.
Londen heeft nooit kunnen optornen tegen modesteden als Milaan, Parijs of zelfs New York, maar de Londenaren lachten toch in hun vuistje toen McQueen in 1996 werd aangesteld als creatief directeur van het prestigieuze Franse modehuis Givenchy. John Galliano - ook geboren en getogen Londenaar - had die functie verlaten om het creatieve hoofd te worden van Dior. Twee Franse topmerken geleid door Britse excentriekelingen: eat that, Paris.
Ook McQueens eigen merk werd eind jaren ’90 razend populair en toen in 2000 de Gucci Group 51 percent van McQueen over kocht, verhuisden de shows van Londen naar Parijs. Daar wordt trouwens volgende week de eerste ‘Alexander McQueen’-collectie geshowd die niet meer door de ontwerper zelf werd ontworpen. Na McQueens zelfmoord op 11 februari van dit jaar (negen dagen na de dood van zijn moeder), kwam het creatieve leiderschap in handen van Sarah Burton. Zij fungeerde de laatste jaren al als rechterhand van de ontwerper.
Maar voor het zover is, en er druk gespeculeerd zal worden over de toekomst van het label ‘Alexander McQueen’, worden vandaag de modieuze zakdoeken bovengehaald om te eren wie Alexander McQueen ooit was. Verwacht wordt dat ook heel wat jonge, onbekende ontwerpers en studenten een ode zullen brengen aan de overleden McQueen. Voor hen is zijn levensverhaal - van zoon van een taxichauffeur tot topontwerper - een motiverende droom. Ook al werd de man geplaagd door angsten en depressieve buien, het zijn vooral zijn kleurrijke en gedurfde ontwerpen die de geschiedenisboeken zullen ingaan.