Langzame stripper

cd popdoor bart steenhaut

FISCHER-Z HHHII

EtherSo Real

De Britse songschrijver John Watts heeft zich in het recente verleden de meest uiteenlopende pseudoniemen aangemeten. De ene keer bracht hij een cd uit als Watts, de keer nadien opteerde de zanger voor Spiritual Headcase, en nu heeft hij de groepsnaam weer bovengehaald waarmee de buitenwereld hem nog steeds het vaakst associeert: Fischer-Z. Bij de eerste luisterbeurten laat Ether geen grootse indruk na, maar wie de plaat de kans geeft om te groeien, stelt vast de Watts het songschrijven nog steeds niet verleerd is.

Zo heeft het titelnummer bijvoorbeeld iets weg van een stripster die haar geheimen slechts mondjesmaat prijsgeeft. Pas na een draaibeurt of tien komt de echte song bovendrijven en merk je dat 'Ether' lang niet zo vluchtig is als de titel doet vermoeden. Ook 'Jukebox', over de adrenalineopstoot die goede muziek veroorzaakt, manifesteert zich na verloop van tijd als een goede bluessong met een refrein dat elke keer weer wat aanstekelijker wordt. Watts levert als gewoonlijk zeer reflectieve, soms zelfs poëtische teksten af waarin de aandacht voor het detail centraal staat. Het met een jazzy trompet opgesmukte 'Valley' is een uitschieter, en klinkt zo intiem dat het haast niet te geloven is dat deze plaat voor het overgrote deel via het internet werd gemaakt. Watts speelde thuis zijn bijdragen in, stuurde ze via de e-mail op naar bevriende muzikanten die zich elders in Europa bevonden, en kreeg de nummers achteraf weer ingekleurd teruggezonden. Het beste bewijs dat het gebruik van de nieuwste technische snufjes niet belet dat een plaat nog steeds bezield kan klinken.