'You fools!' 'You losers!'

Precies voor het Witte Huis komen de twee stromen elkaar tegen, in een nauwe doorgang tussen de dranghekken. Uit het oosten komt een sliert met roze mutsjes en creatieve kreten op kartonnen protestborden, die de nieuwe bewoner van het witte gebouw in de verte laten weten wat ze van hem vinden. Uit het westen druppelen de rode petjes hen tegemoet, Trump-fans die nog een toeristisch dagje aan de inauguratie hebben vastgeknoopt en willen zien van waaruit Amerika weer groot gaat worden gemaakt.

Contact is er nauwelijks, agressie evenmin. Eén jonge vrouw met een bord 'Free Melania' zegt: "You fools." Een oudere dame met een jas uit Tennessee antwoordt: "You losers."

Met honderdduizenden zijn de verliezers van de verkiezingen zaterdag naar Washington en andere steden gekomen voor de Women's March, een demonstratie tegen de plannen van de nieuwe machthebber. Het is drukker op de Mall, de strook groen tussen de monumenten en musea en regeringsgebouwen, dan een dag eerder tijdens de beëdiging van de president. Het aantal wordt geschat op een half miljoen - in totaal zijn er in het hele land naar schatting 3 miljoen mensen op de been.

Mentale gezondheid

Terwijl Trump vrijdag zijn toespraak toespitste op het lijden van zijn harde supporterskern, een minderheid van Amerika, liet zaterdag een afvaardiging van de rest van het land van zich horen. Vrouwen, natuurlijk, voor 75 procent, maar ook mannen. Ze zijn wit en zwart en alles daartussen. Op hun borden staan vrouwelijke verzetskreten ("Fight like a girl" en "This pussy grabs back") en woordgrapjes zoals "No country for white old men".

"Ik wilde een extra lijf toevoegen aan de massa", zegt Mary Housel (38) uit New Jersey. "Ik wil gehoord en gezien worden. Ik ben hier voor de vrouwen, voor mezelf en mijn dochters, en voor de minderheden - ik heb oorspronkelijk-Amerikaans bloed. Als deze verkiezingen iets in me hebben veranderd, is het dat ik activistischer moet worden. Niet militant, maar vreedzaam. Mijn senator bellen. Petities tekenen. Dit is het moment om te handelen."

Ze is net als duizenden anderen met de bus en de metro gekomen, om zich vervolgens in de tamelijk ongeorganiseerde optocht te mengen. Het is lopen en stilstaan, er zijn afsplitsingen en hergroeperingen, en de richting wordt ergens pas duidelijk nadat iemand in een boom is geklommen voor een beter overzicht - maar het gejoel dat door de menigte golft, resoneert tot in de uiteinden van de menselijke strengen, en zo klinkt uit de veelkleurige massa één geluid.

"Dit is het Amerika dat ik ken en waarin ik wil wonen", zegt Stephanie Richardson, een Afrikaans-Amerikaanse die met haar dochter naar de mars is gekomen. "Ik zie hier vooral een bewijs van inclusiviteit in ons land. Ik weet niet of deze dag effect heeft, maar dat is in elk geval het signaal dat we geven."

Veel mensen hebben de burgerrechten van bedreigde minderheden op hun borden geschreven, anderen ageren vooral tegen de president persoonlijk. "Ik maak me vooral zorgen over zijn geestelijke stabiliteit", zegt een man. Hij heet Joel Weisberg en is een Vietnam-veteraan uit Pennsylvania, een van de staten die Trump de overwinning hebben bezorgd. Ja, zegt hij, hij heeft genoeg vrienden die op hem hebben gestemd. "Maar ik begrijp het nog steeds niet."

Bikers for Trump

De Trump-stemmers zelf lijken na de speech van vrijdag (toen weer "Lock her up" werd gescandeerd toen Hillary Clinton zich liet zien) iets terughoudender te zijn geworden. Nog steeds vinden ze Obamacare vervelend, en nog steeds moet er iets gebeuren aan het terrorisme. Maar vaker dan voorheen zeggen ze nu dat Trump een 'experiment' is. "We wilden iets anders proberen", zegt Missy Taylor uit Alexandria, die met een oude studievriendin en hun mannen uit Alabama naar het Nationaal Archief lopen. "Maar als het mislukt, dan doen we over vier jaar weer iets anders."

Taylor vindt het "erg jammer" dat er zo veel demonstranten in de stad zijn, maar dat is hun goed recht, zegt ze. "We krijgen soms vreemde blikken, maar er is geen haat. En sommige borden zijn wat schunnig. Er zijn kinderen bij, weet je. Maar er zijn er ook leuke. 'Bij de IKEA heb ik een beter kabinet gezien', had er eentje geschreven. Best grappig."

De Bikers for Trump spelen bij hun podiumpje het nummer 'Man Eater' ("Oh-oh here she comes - watch out boy, she'll chew you up"). Aan het einde van de dag, als ze worden ingesloten door demonstranten, laten ze hun motoren grommen en wordt het even dreigend. Maar zoals Archie Pittman, de voorman van de afdeling Florida van de motormannen het die ochtend zei: "Wij hebben niets tegen vrouwen. Veel plezier."