Direct naar artikelinhoud

Parkbos: De Pinte

De Indian Summer was ons goed gezind. September baadde in zacht licht en aangename temperaturen. Het was een zachte overgang naar de intense kleuren en geuren van de herfst. De natuur trekt zich een andere jas aan, en wij mogen daar in alle pracht van

Een wandeling hoeft niet lang te zijn om er ten volle van te genieten. Lang is niet altijd beter. De recente Parkbos-wandeling in De Pinte is amper 2 km en leent zich tot een halfuurtje lekker genieten door een bosrijke omgeving. Grote troef is dat de wandeling volledig vlak is en dat je er dus makkelijk met een kinderwagen of een buggy terecht kan. Het wandelnetwerk 'Parkbos' is nog in volle ontwikkeling, dus het kan zijn dat er binnenkort nieuwe routes opengesteld worden voor het publiek. Op de kaart staan de routes al aangeduid - de blauwe is open, maar niet bewegwijzerd - dus je krijgt al een glimp van wat het allemaal kan worden. Het opengestelde wandelgebied bevindt zich rond het kasteel Grand Noble en is toegankelijk vanuit vier 4 plaatsen (Kortrijksesteenweg naast het Oranjehof, Hemelrijkstraat, Rosdamstraat, Baron de Gieylaan). Je wisselt voortdurend van nieuw bos naar natuurgebied en bestaande paden.

www.parkbos.be.

genieten. Al wandelend trekken we het land in. Hier vind je alvast vier fijne wandelroutes.

Wandelen

door het Vlaamse hinterland

Het voorportaal van de Vlaamse Ardennen: Kruishoutem

Kruishoutem zal altijd wel bekend staan als het 'dorp van het ei'; een aantal Kruishoutemnaars vinden nog altijd dat zij - en niemand anders - de titel van 'epicentrum van de Belgische ei-productie' mogen dragen. Misschien wel, maar een titel waar ze zeker aanspraak op maken, is 'wandeldorp'. Vanuit Kruishoutem vertrekken verschillende wandelroutes, en allemaal hebben ze prachtige momenten in petto. Neem nu de 'Rooigemsebeek-lus Lede', een wandelroute van 3,8 km, die je van de ene dorpskern naar de andere loodst en waar je je soms terug in de tijd waant. Bijna nergens anders in Vlaanderen zijn de dorpsgezichten zo mooi bewaard gebleven: Mullem, Wannegem, Lede ... het lijkt soms alsof je meneer pastoor - de oude versie, met hoed en soutane - zo weer door het dorp zou kunnen zien flaneren. De wandeling biedt talloze pittoreske momenten en neemt je mee van hoeve (bijv. het Neerhof) naar kasteel (kasteel de Ghellinck, kasteel d'Elseghem) en brouwerij Tsjoen. Onderweg kan je even mijmeren over de koers bij de kasseien van de Huisepontweg of genieten van de folklore rond de Houtavemolen (ook wel de Schietsjampettermolen). En wist je trouwens dat hier ook de oudste elektriciteitskabine van Vlaanderen staat?

Dichtstbijzijnde adres bij einde: Lededorp 4,

9772 Kruishoutem, België.

www.routeyou.com.

Spoken zien:

de slodderspookroute

Soms, als de dag erom vraagt, is een iets langere wandeling net wat je nodig hebt om je hoofd leeg te maken; de Slodderspookroute is een ideale route voor zij die én willen genieten van een innemend landschap én houden van een stevige wandeling. Kindvriendelijk dat wel, dus wie graag met zijn kroost op stap gaat, is hier aan het goeie adres. De wandeling start aan de kerk van Merendree (beetje zoeken naar de eerste wegwijzer, achteraan, rechterzijde kerk). Een gouden tip van een wandelaar: neem een foto van de wandelroute, want het gebeurt dat je niet altijd de juiste bordjes vindt. Slodderspook brengt je via mooie wandelpaden, kouterwegels en landelijke wegen naar het Schipdonkkanaal; er is - voor wie even halt wil houden - een mooie stop aan het Kasteel te Velde met een magnifieke landschapstuin. Helemaal tot rust komen kan in Landegem, voor een natje en een droogje. Daarna gaat het weer richting kastelen: het Rood Kasteeltje, het Kasteel van Merendree en het Kasteel Ter Wallen. Wie wil kan zijn wandeltocht van daaruit uitbreiden naar de Oude Kale-valleiroute of gewoon terugwandelen naar het vertrekpunt: de kerk van Merendree. En waarom de Slodder? Naar verluidt was de Slodder een waterspook dat in het kasteel ter Wallen woonde en op de rug sprong van iedereen die destijds naar Gent trok. Of was het een spook dat wandelaars in de rug sprong?

www.wandelroutes.org.

Uitdagend mag ook:

de waterkersgrachtenroute

Pittig? Voor de geoefende wandelaar niet meteen. Een lus van 11km die start aan het wondermooie dorpsplein van Roborst, een deelgemeente van Zwalm. Je wordt er meteen al gecharmeerd door het monument van de waterplukster. Deze wandelroute - toegankelijk voor kinderwagens - neemt je mee door het glooiende landschap van de Zwalmvallei, met een stop aan de Zwalmmolen en verschillende andere prachtige watermolens. De talloze beekjes, bronnen en riviertjes geven deze streek zijn typische uitzicht. Aangezien waterkers er goed gedijt, kreeg de route de toepasselijke naam 'Waterkersgrachtenroute'. Verderop in de wandeling vind je op de Passemaregracht, (de grens tussen Velzeke en Zwalm) de Bistmolen, een molen met een paar eeuwen op de teller; hij is al in gebruik sinds 1164, aangedreven door de Passemarebeek. Wie graag wat geschiedenis opsnuift, kan eventueel halt houden in het Gallo-Romeins museum in Velzeke, waar je aan de hand van bodemvondsten een inkijk krijgt in het dagelijkse leven van onze voorouders. 11 km wandelen, het is zo voorbij; voor je het goed en wel beseft sta je terug op het dorpsplein van Roborst.

www.wandelroutes.org.

De wandelaar: "we stappen

rustig door het leven"

Wekelijks zie je her en der te lande een schare wandelaars voorbij trekken. De ene groep gewapend met een rugzak vol proviand, stappers, drinkbussen en zonnebrillen, de andere rustig keuvelend tussen de glooiingen van de Vlaamse heuvels. "Ik trek er dikwijls eens alleen op uit", zegt Etienne De Potter, occasioneel wandelaar.

"Neen, een echte diehard kan je me niet noemen, daarvoor wandel ik te weinig. Ik ben geen lid van een wandelvereniging, maar trek er met een groep vrienden regelmatig eens op uit. Maandelijks, tweemaandelijks.. dan kiezen we een leuke wandeling en gaan we op stap. Laatst hebben we nog de Kordaalroute afgestapt, een vrij korte wandeling die begint in Nokere en je langs prachtige kastelen loodst."

Zijn er nog andere wandelingen die je zijn bijgebleven?

Etienne: "Ja, vorig jaar hebben we een zeer mooie gedaan in de buurt van Gijzenzele, de Zeppelinwandeling. Een lus van bijna 10 km die start aan de parochiekerk Sint-Bavo en daar ook weer eindigt. Vlak, mooie vergezichten, het Vlaamse land ten voeten uit. Ik vind vooral de lente een leuke periode om te gaan stappen, als de natuur ontwaakt."

Een fikse wandeling, het is alleszins gezond.

Etienne: "Jazeker, en minder belastend voor de gewrichten dan lopen. In wandelen zit ook een zekere traagheid; een lange wandeling maakt het hoofd leeg en geeft je de kans om al wat je bezighoudt even op een rijtje te zetten. In onze groep is het ook het ideale moment om even bij te praten. Een perfecte combinatie tussen fysieke inspanning en sociaal contact, vind ik."