Kind kwijt na gedwongen keizersnede
De Britse sociale diensten hebben een keizersnede laten uitvoeren bij een psychiatrisch patiënte. Anderhalf jaar later weigeren ze de baby terug te geven. De zaak beroert inmiddels ook het parlement.
Alles begon met een cursus van Ryanair in het Britse Stansted, waaraan een zwangere Italiaanse vrouw, wiens naam niet is vrijgegeven, in de zomer van 2012 deelnam. In haar hotel kreeg ze een paniekaanval, waarop ze de politie belde. Het onderzoek leerde dat ze eerder leed aan een bipolaire stoornis, en mogelijk op eigen houtje was gestopt met medicatie. De agenten beslisten haar te laten colloqueren in een psychiatrisch ziekenhuis.
Vijf weken gingen voorbij, de baby in haar buik groeide. Ondertussen waren ook de maatschappelijk werkers uit Essex zich met de kwestie gaan bemoeien. Op een dag ontwaakte de Italiaanse uit een diepe slaap, en hoorde ze dat ze een keizersnede had ondergaan. Bleek dat een rechter, op vraag van de sociale diensten, de toestemming had gegeven om de ingreep te laten uitvoeren. De Italiaanse mocht haar dochtertje niet zien, wat later werd ze op haar eentje naar Italië geëscorteerd.
Ongezien
Vandaag is de baby vijftien maanden oud. Haar moeder, die al twee kinderen heeft die wél bij haar opgroeien, stelt het wel, maar nog steeds weigeren de sociale diensten van Essex het jongste kind terug te geven. In februari al waagde de vrouw een poging voor het Britse gerecht. Volgens de Britse pers maakte ze toen een goede indruk, maar de rechtbank besliste uiteindelijk toch om het kind voor adoptie op te geven, omdat de kans bestaat dat ze hervalt.
"Ongehoord", fulmineerde Brendan Fleming, haar nieuwe en gerenommeerde advocaat afgelopen weekend in The Sunday Telegraph. "Ik begrijp dat iemand die erg ziek is niet kan instemmen met een medische procedure. Maar een gedwongen keizersnede is ongezien." Fleming begrijpt evenmin waarom de familie van de Italiaanse destijds niet is ingelicht over de keizersnede, en waarom de sociale diensten erop staan het kind in Groot-Brittannië te houden, terwijl familie van het meisje inmiddels heeft laten weten haar te willen adopteren. Fleming zal nu proberen de gedwongen adoptie te verhinderen. Het meisje verblijft voorlopig nog in een opvangtehuis.
De ongewone zaak leidt tot heel wat beroering. Zo vraagt het Italiaanse hooggerechtshof zich hardop af waarom de Britten zich het recht toe-eigenen om zich te ontfermen over een Italiaanse baby. Fundamenteler is er bezorgdheid over de macht van de Britse sociale diensten. "Ik heb al verschillende dossiers gezien waarbij de rechten van mensen geschonden worden door de familierechtbank, maar dit is echt een extreem verhaal", zegt parlementslid John Hemming (Liberal Democrats). "Ik maak mij ernstige zorgen over de manier waarop lichtzinnig beslissingen over iemands mentale mogelijkheden worden genomen."
Moeilijke beslissing
Psychiater Geert Dom, voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie, kent patiënten die levensnoodzakelijke ingrepen weigeren door hun ziekte. "Dat zijn moeilijke beslissingen. We proberen de ziekte dan te voorspellen: hoe groot is de kans dat iemand die herstelt uit zijn psychose er helemaal anders over denkt?"
Precedenten met keizersnedes kent Dom niet, en de vraagt dringt zich dan op hoe levensnoodzakelijk die is. "Sowieso wordt de familie of een vertrouwenspersoon betrokken bij de beslissing."