Direct naar artikelinhoud

Organisatie

De laatste witte vlek op de wereldkaart, dat was Papoea-Nieuw-Guinea. In de jungle leven kleurige stammen naakt, geregeld worden nieuwe diersoorten ontdekt. ‘Reizen’ ernaartoe worden door Johnny Peeters van Oceanic Expeditions steevast ‘expedities’ genoemd. ‘Er zijn dan ook niet veel bestemmingen waar je nog het risico loopt beschoten te worden met pijl en boog.’

Reizen moeten maanden op voorhand gepland worden. Bezoeken aan stammen moeten aangekondigd gebeuren en op Papoea moet voor elke regio een speciale toestemming worden gevraagd.

Niet goedkoop

De vluchten zijn duur, net als de activiteiten en logies. Dat zal naar alle waarschijnlijkheid niet meteen veranderen.

Gesplitst land

In het westen ligt de Indonesische provincie Papoea en in het oosten de onafhankelijke staat Papoea-Nieuw-Guinea. De Indonesische Papoea willen niets liever dan aansluiten bij deze staat, maar daar wil Indonesië niets van weten.

De Gids

Wie?

Johnny Peeters (42)

Wat?

Hij is oprichter en zaakvoerder van Oceanic Expeditions, een reis-bureau dat expedities, klim- en duik- en andere actieve vakanties aanbiedt op verschillende locaties, vooral in de Stille Oceaan. Hij reist al vijftien jaar mee met internationale expedities naar het gebied.

Praktisch?

Papoea en Papoea-Nieuw-Guinea: Oceanic Expeditions biedt drie reisprogramma’s aan in Papoea-Nieuw-Guinea voor 7.899 euro per persoon en twee in Indonesisch Papoea voor 6.399 euro per persoon, alles inbegrepen behalve visumkosten en plaatselijke taksen. De reizen duren twintig dagen.

Voor meer info zie

www.oceanic- expeditions.be

Zeer uniek

Nieuw-Guinea valt op toeristisch vlak in dezelfde categorie als Bhutan en is een van de minst toeristische en dus meest exclusieve bestemmingen ter wereld.

Singsingfestival

Tegenover de kleuren, de levendigheid en de authenticiteit van dit jaarlijkse festival van de Papoeastammen valt zelfs het carnaval van Rio in het niets.

Duiken

Behalve het eiland kun je ook de zee errond verkennen. Walindi en Tawali worden al jaren tot de beste duiklocaties ter wereld gerekend.

Volg de gids naar

Papoea-nieuw-guinea

Bent u al vaak beschoten met pijl en boog in Papoea-Nieuw-Guinea?

Peeters: “Niet vaak, maar het is me wel al overkomen, ja. Als je in dit gebied op expeditie wilt gaan, kun je maar best meegaan met iemand die weet wat hij doet. Vooral in Papoea, het Indonesische deel van het eiland, kun je niet zomaar onaangekondigd door het oerwoud lopen. Om niet als vijand aanzien te worden is het belangrijk een lokale gids mee te hebben. Maar omdat er zo veel verschillende stammen naast elkaar leven in deze regio, moet je bovendien heel vaak van gids wisselen om zeker te zijn dat die de taal van de stam spreekt van het gebied waarin je loopt. Bij een stam aankomen met een gids van een rivaliserende stam is vragen om problemen. Maar als je de regels respecteert en netjes aangekondigd met de juiste gids een bezoek brengt aan een stam, krijg je wel een uniek contact met een bevolking die vaak nog nooit in de bewoonde wereld is geweest. Zoiets vergeet je nooit.”

Kun je als toerist de duizenden stammen op Papoea-Nieuw-Guinea van elkaar onderscheiden?

“Het is niet altijd makkelijk, vooral omdat de meeste stammen naakt lopen. Soms zie je het wel aan de vorm van de peniskokers. De Dani in de Baliemvallei hebben korte en dunne peniskokers, terwijl ze bij de Yali juist lang en dik zijn. In Korua Batu worden ze dan weer van kalebassen gemaakt.”

“Daarnaast kun je stammen ook herkennen aan hun lichaamsversiering. In het Indonesisch deel van Papoea zijn de witte lijnen, het gebruik van veren van de kasuaris (inheemse loopvogel, TDG) en een doorboorde neus typerend, terwijl de stammen in het onafhankelijke Papoea-Nieuw-Guinea vaak veel kleurrijker getooid zijn, zoals de Huli, die volledig beschilderd zijn en prachtige pruiken dragen, gemaakt van eigen haar. Elk jaar wordt in Papoea-Nieuw-Guinea ook het Singsingfestival in Goroka georganiseerd, waar honderden stammen op afkomen om hun lichaamsversieringskunsten te tonen. Vroeger werd op dat festival telkens één prijs uitgereikt aan de mooiste stam, maar daar konden de verliezende Papoea’s zich blijkbaar niet bij neerleggen. Nu krijgt iedereen een prijs. Tijdens de ‘Land of the Unexpected’-expeditie brengen we ook een bezoek aan dit festival. Een echt unieke belevenis.”

Behalve bijzondere stammen vind je er ook een heel aantal uitzonderlijke planten en dieren. Hoe verloopt het contact daarmee?

“Nieuw-Guinea barst inderdaad van de uitzonderlijke dieren, zelfs soorten die vrijwel nergens anders voorkomen dan daar, zoals de verschillende soorten paradijsvogels en neushoornvogels. En elk jaar worden tientallen nieuwe diersoorten ontdekt in wat wetenschappers de lost world zijn gaan noemen. Maar bijna alle dieren die voorkomen in Nieuw-Guinea zijn ongevaarlijk. Er zijn geen noemenswaardige roofdieren of giftige slangen, er zijn zelfs geen apen op het eiland. Vlinders, vogels en buideldieren vind je er dan weer in overvloed.”

“Ook de landschappen van Nieuw-Guinea zijn bijzonder spectaculair. Elk jaar trekken we met een expeditie naar de piramide van Carstensz, de hoogste berg van Oceanië en een van de ‘zeven meest begeerde bergen ter wereld’. Maar je hebt ook de paradijselijke Trobiandeilanden met de Yamhuisjes, waar hooguit één keer per week een bootje voorbijkomt, en de moerasmeren van het Korowai Batu-gebied.”

Hoe avontuurlijk moet je zijn aangelegd om mee te kunnen op een expeditie in Nieuw-Guinea?

“Voor de beklimming van de Carstensz moet je in vorm zijn, maar voor de andere reizen valt het eigenlijk goed mee. We verwachten zeker niet van onze reizigers dat ze dagen door de jungle gaan trekken met niets dan een tent en rugzak, al komt er dagelijks wel wat wandelen aan te pas. De meeste verplaatsingen doen we echter per jeep en overnachtingen gebeuren in comfortabele lodges in de jungle. Het is dus geen echte overlevingstocht. Wel verwachten we van onze reizigers dat ze openstaan voor compleet nieuwe indrukken en respect opbrengen voor de manier waarop de stammen leven. Als je salamanders en varkensdarmen worden aangeboden om te eten, hoef je ze niet op te eten, maar je kunt natuurlijk ook niet walgend weglopen.”