Het land van de wifinomaden
Gewapend met hun draagbare computer struinen laptopnomaden dezer dagen cafés, parken en pleinen af op zoek naar een gratis draadloos netwerk. Wie een hotspot heeft gevonden, blijft urenlang op dezelfde stek, bang om zijn felbegeerde plaats te verliezen. Op zoek naar de grenzen van Laptopia.
en op het eerste gezicht knus en ietwat drukbezocht café lijkt bij nader inzien meer op een saaie bibliotheek. Alle tafeltjes zijn bezet door wifiwerkers die, gekluisterd aan het scherm van hun laptop, de gemoedelijke kroeg omtoveren in een heuse werkplek. Het constante gezoem van hun computers vergezelt het ritmische getokkel op de klavieren. Op wat occasioneel gekuch, telefoongerinkel, gehaast gefluister en een ronkende koffiemachine na, zijn het de enige hoorbare geluiden. Zo beschrijft David Sax in The New York Times hoe het eraan toegaat in Laptopistan, het land van de laptopnomaden. Hij doelt daarmee op het fenomeen dat cafés, bistro’s en restaurants worden ingepalmd door onverstoorbare wifiwerkers. Het enige wat ze nodig hebben is een laptop, draadloos internet, een stopcontact en motivatie. Maar waarom betalen voor internet en koffie als je thuis ook over een netwerk beschikt?
Volgens de laptopnomaden zijn de voordelen van het café, hun nieuwe werkplek, legio. Wie geregeld thuis werkt, zal bevestigen dat de afleiding om elke hoek loert. Thuiswerkers leggen zich al te vaak toe op huishoudelijke klussen of onbenullig tijdverdrijf terwijl ze verondersteld worden te werken. Een vreemd neven- effect van collega’s of mensen om je heen, is de druk om te presteren. Gezien worden terwijl je werkt, vormt een controlemechanisme. De luide muziek - niet alle café-uitbaters zijn even meegaand - en het feit dat ze moeten betalen om te werken, lijken deze digitale nomaden er graag bij te nemen. Toegegeven, niet alle wifiwerkers geven schatten uit aan consumpties. En niet alle horeca-eigenaars zijn gelukkig met het fenomeen, sommigen richten zelfs laptopvrije zones in. Niet alleen dreigt volgens hen de cafécultuur verloren te gaan, ze vrezen ook dat gierige laptopnomaden hun inkomsten zullen doen kelderen.
Toch schuilt er volgens de uitbaters van Laptopistan een grote aantrekkingskracht in de wifinomaden. “Voorbijgangers raken geïntrigeerd door het feit dat het hier altijd vol zit. Zij wippen aan en bestellen - bij gebrek aan een zitplaats - iets om mee te nemen.” In België zijn horecazaken de drijvende kracht achter gratis wifi. De meeste café-eigenaars die hun netwerk openstellen, zien het als een dienst die mee in de prijs van het drankje zit. Ze beschouwen het als een service bovenop de bediening. Kortom, het internet als moderne variant van het peper- en zoutvaatje.
hierisgratiswifi.be
Omdat cafés met gratis wifi niet altijd eenvoudig te vinden zijn, worden verschillende initiatieven uit de grond gestampt om hotspots in kaart te brengen. Neem nu warchalking, met krijt op muren en voetpaden markeren waar je gratis op internet kan inloggen. Sommige bedrijven opteren voor een draadloos netwerk maar vergeten dat te beveiligen. De zogenaamde ‘muursurfers’ laten voor hun collega’s krijtboodschappen achter zodat ook zij gratis het net op kunnen, maar een trend wordt dit wellicht nooit. Willem Buyl pakt het efficiënter aan met zijn website www.hierisgratiswifi.be. De site werd begin 2010 gelanceerd en telt intussen bijna vierhonderd gratis wifi-adressen. Het concept is even simpel als geniaal: op basis van de ingevoerde postcode of gemeente worden de geregistreerde hotspots google maps-gewijs weergegeven. Een gelijkaardige site is www.free-hotspot.com, met een internationale reikwijdte.
Laptopnomaden die niet langer welkom zijn in bars, kunnen in de grote steden ook steeds vaker terecht in openlucht. Gent en Brugge zijn volop bezig met het uitbouwen van een stedelijk draadloos netwerk, dat gratis buitenshuis surfen voor zowel inwoners als toeristen mogelijk moet maken (zie kader). Beide steden volgen met het aanbieden van gratis wifi een internationale trend. In landen als Groot-Brittannië en Frankrijk is draadloze toegang tot het internet helemaal ingeburgerd. Daar bedekken heel wat steden en gemeenten hun centrum met een groot draadloos netwerk. Ook in de Verenigde Staten rollen tientallen steden een gratis ‘wireless network’ uit voor hun inwoners. In de VS is het fenomeen ‘kantoorcafé’ intussen al over zijn hoogtepunt heen. Daar beperken steeds meer bars de draadloze toegang tot het internet. De ‘gratis draadloos’-ideologie komt onder vuur te liggen en laptopnomaden moeten de wijk nemen naar bibliotheken of coworkingplekken.
Terwijl steeds meer
Belgen het café als
kantoor verkiezen,
is deze trend in de
VS alweer passé
Gratis wifi is een service die mee in de prijs van het drankje zit
McDonald’s biedt in al zijn fastfoodrestaurants gratis wifi aan. De Brusselse vestiging aan het Beursplein heeft een speciale laptopzone met extra stopcontacten.