“Vandaag, dinsdag 9 april 2019, is mijn vader, grootvader van Eline en Maxim, broer van 6, eeuwige teamgenoot en enige liefde van mijn moeder, heengegaan”, schrijft zijn zoon Christophe op Facebook. “Na ongeveer 4 weken intense strijd heeft Halle/Huizingen, Vlaanderen maar ook België een immer sympathieke en nederige zanger verloren.”

Severs lag sinds half maart in het ziekenhuis, nadat hij tijdens het fietsen een hartaanval had gekregen en ten val kwam. Maandagmiddag liet de familie nog weten dat het bergaf ging met de zanger. De hersenschade die hij opliep, werd hem uiteindelijk fataal.

Grote doorbraak

Paul Severs heeft in de wereld van het Vlaamse lied moeten opboksen tegen de concurrentie van ouwe rot in het vak Will Tura, maar ook van toenmalige nieuwkomers zoals Willy Sommers en Salim Seghers. Niettemin scoorde hij ook enkele hits, al of niet geruggensteund door zeezender Radio Mi Amigo van zijn toenmalige platenbaas Sylvain Tack. Zijn grote doorbraak kwam er in 1970, met ‘Ik ben verliefd op jou’, eigenlijk de B-kant van ’Buona Sera Signorita’ waarvan 120.000 exemplaren werden verkocht. De hits volgden elkaar snel op, met onder andere een nieuwe opname van ’Geen wonder dat ik ween’.

(Lees verder onder de video)

‘Tien om te zien’-succes

In 1992 profiteerde Severs van het boontje dat de in 1989 opgerichte commerciële zender VTM - in het bijzonder met het programma ‘Tien om te zien’ - voor het Vlaamse lied had. ’Zeg eens meisje’ en ’Oh little darling’ kwamen op nummer 1 terecht. Met Franstalige B-kantjes van zijn singles verwierf de zanger ook bekendheid in Wallonië.

In 2017 kreeg de zanger in Aarschot de ’Golden Life Time Award’ voor zijn carrière. Die was tot in 2015 naar eigen zeggen goed voor één miljoen verkochte platen, driehonderd ingeblikte liedjes waarvan 250 zelf geschreven, en vijftienduizend optredens.

Lees hier het bericht van Christophe op het overlijden van zijn vader:

Beste fans, collega’s, vrienden en familie,

Vandaag, dinsdag 9 april 2019, is mijn vader, grootvader van Eline en Maxim, broer van 6, eeuwige teamgenoot en enige liefde van mijn moeder, heengegaan. Na ongeveer 4 weken intense strijd heeft Halle/Huizingen, Vlaanderen maar ook België een immer sympathieke en nederige zanger verloren. Hij is steeds een “gewone jongen” gebleven waar velen naar opkeken en een collega waar vele artiesten oprecht respect voor hadden.

De dokters in Erasmus hebben hun uiterste best gedaan maar de hersenschade die hij opliep tijdens de val van zijn fiets – veroorzaakt door een zware hartaanval - bleef elke dag erger worden. De daarop volgende verschillende complicaties hebben onvermijdelijk tot zijn spijtige overlijden geleid.

Mama is sterk, maar is tegelijkertijd emotioneel uitgeput. Ik besef dat jullie haar allen woorden van troost willen bieden, zeker ook omdat ze zich niet publiekelijk wenst te uiten sinds de start van de hospitalisatie, maar toch vraag ik jullie allen haar privacy te blijven respecteren. Ik informeer haar sowieso voldoende over de massale facebook-reacties en ze is enorm dankbaar voor wat jullie doen. Mag ik jullie dan ook vragen haar de tijd te gunnen deze immens zware klap te kunnen verwerken en te kunnen rouwen.

Ik heb mijn best gedaan om jullie allen over de toestand van mijn vader gedurende deze lijdensweg te blijven informeren. Ik ben in elk geval emotioneel op en het zal ook voor mij even duren eer ik draad van mijn leven terug zal kunnen oppikken.

Bij deze wens ik dus ook een einde te brengen aan deze frequente updates die ik jullie allen op transparante manier gaf. We informeren nog wel over de nodige stappen die we moeten ondernemen in een latere communicatie, maar momenteel moet ook ik even op adem komen en rouwen.

Bedankt beste fans voor al jullie steun. Bedankt beste familie om in deze moeilijke tijden er voor ons te zijn. Bedankt beste vrienden voor jullie warmte en onuitputbare bron van steun. Bedankt beste media om onze wens qua communicatie te hebben ingewilligd.

Pa,

Je hebt een memorabele strijd geleverd, die je voor ons hebt gewonnen! Deze schokgolf laat diepe sporen na…maar we vinden toch ook rust in het feit dat jij eindelijk zacht kan slapen.

“Vaarwel en (zeker) tot weerziens”.