Enthousiasme en diepgang
Het regent nieuw materiaal van Belgische pianotrio's. Vorige week presenteerde Bram De Looze zijn debuut in Brugge, volgende week houdt Too Noisy Fish zijn nieuwste boven de doopvont. Twee verschillende werelden.
Beide trio's stonden begin deze maand op de Belgian Jazz Meeting in Luik, een soort beurs waar Belgisch jazztalent wordt gepresenteerd aan een internationaal publiek van vooral concertprogrammatoren. Vooral Too Noisy Fish kon op instemmend geknik van de programmatoren rekenen.
Gelijk hebben ze. Too Noisy Fish is een spin-off van Flat Earth Society (FES) en bedrijft eenzelfde soort droge humor als de geschifte Gentse bigband van Peter Vermeersch. Er zijn 'vechtnummers' en 'slaapnummers'. De eerste halen inspiratie uit grillige bebop met aroma's van Monk, Solal, Mengelberg en Kris Defoort, de laatste slepen zich soms tergend traag voort. Tussendoor wordt er al eens een streepje extramuzikaal geluid gebruikt, zoals woorden uit de slotscène van de Tarkovski-filmStalker, schietgeluiden uit de gameSpace Invadersen telefoongerinkel. Dat laatste is niet de beste vondst van de plaat, ook al omdat het telkens een halt toeroept wanneer het trio (met bassist Kristof Roseeuw en drummer Teun Verbruggen) net goed op dreef is. Maar goed, Too Noisy Fish beschouwt een plaat als convergentiemoment om in de daaropvolgende concerten de teugels te vieren. Dat wordt nog plezierig.
Suspense
Het trio van Bram De Looze (piano), Jos Machtel (bas) en Matthias De Waele (drums) leek op de Belgian Jazz Meeting minder goed te scoren. Dat is begrijpelijk, want bij eerste kennismaking beschouw je dit eerder alsjust another piano trio, met prachtig samenspel, maar niets nieuws onder de zon. Dat is wel zo, maar deze groep verdient toch een tweede lezing. Het programma bevat naast standards ook koekoekseieren als 'So Long Eric' (Mingus) en 'Restrato em branco e preto' (Jobim).
Bovenal is het pianospel van de jonge Bram De Looze het verkennen waard. Hij kan beheerst aarzelen, subtiel achteroplopen op het ritme en de suspense opvoeren. Niet toevallig is het hoogtepunt van de plaat de solo 'Who Cares', waarin De Looze het tempo voortdurend kneedt zonder de natuurlijke elegantie van het stuk te ondermijnen. Opmerkelijk veel diepgang voor een 22-jarige.
Too Noisy Fish,Fight Eat Sleep(Rat Records). Releaseconcert op 3/10 in Gent (www.handelsbeurs.be). De Looze, Machtel, De Waele,Foster Treasures(W.E.R.F.).