Vrienden boven in Ischgl
Wat is er mooier in het leven dan na een paar uur skiën een glas wijn te drinken in het gezelschap van vrienden? Plangger is een perfect plekje voor als je eens wat anders (lees: stijlvoller) wil dan het platte après-skigebeuren.
We praten na over de laatste afdaling, rond een ton bij een plankje vol lekkers. In deze delicatessenzaak ben ik verbaasd over het aanbod: alpenkazen, Tiroler Schinken-speck, charcuterie, brandewijn én een indrukwekkend gamma Oostenrijkse wijnen. Skihelmpje af voor deze zaak die gaat voor kwaliteit, midden in het commerciële circus.
Er zijn zo van die wintersportstations waarbij het après-skigehalte evenredig is aan het aantal kilometers piste. Ischgl in Tirol staat vast ergens bovenaan dat lijstje. In de vroege namiddag komt het feestje hier al op gang. Het bulkt er van de bars, restaurants, clubs en hotels. Je kunt jezelf vol slecht bier gieten in de Kuhstall, naar schaars geklede Tirolermeisjes gluren in de Schatzi of op een iets hoger niveau wijn gaan drinken bij Plangger.
Wij bestellen bij die laatste een Zweigelt van wijnproducent Schwarz (Neusiedler See, Österreich, 13,5%). Wat de Grüner Veltliner is voor witte wijn, is de laatrijpe Zweigelt, nationale trots van Oostenrijk, voor de rode wijnen. Het is een kruising van twee druivensoorten: de st. laurent en de blaufränkisch, in 1922 ontwikkeld door Fritz Zweigelt. De Neusiedler See is een meer dat behoort tot het wijngebied Burgenland. Het is grotendeels omringd door Oostenrijks grondgebied.
Ooit heb ik de witte chardonnay van deze wijnbouwer ontdekt bij onze vriend William Wouters van de Pazzo in Antwerpen, een van de meest bombastische chardonnays die ik in mijn leven al door mijn keel heb gekregen. Het is dus moeilijk om nee te zeggen, als je onverwacht voor de rode versie staat.
Het redelijk extreme etiket valt onmiddellijk op: een diep uitgesneden W is de enige referentie. Tussen de verplichte vermeldingen op de achterkant staat ook te lezen: 'With friendly help of Mr. "K"' Die K staat voor Alois Kracher, de man die Hans Schwarz wist te overtuigen zijn kwalitatieve druiven zelf te verbouwen in plaats van ze te leveren aan de lokale coöperatieve. Prijskaartje: 59,90 euro om mee te nemen, plus tien extra duiten om de wijn ter plaatse te consumeren. "Zal ik hem karafferen?" vraagt de shopuitbater. Voor die centen mag dat wel, denk ik bij mezelf. We krijgen er ook prachtige, grote, dunne glazen van Riedel bij.
De wijn kleurt dieprood met een roze rand en beweegt met een dikke viscositeit bij het walsen. Hij ruikt naar verse, licht zurige kriekjes met een fijn geïntegreerde houttoets. Wat blonde tabak en zachte kruidige anijstonen. De tannines zijn medium gedoseerd en blijven verschalkt achter een waaier van rood fruit. Een mini-okkernootbittertje brengt wat extra complexiteit in de finale. Een wijn die eer betuigt aan dit mooi moment en onze vriendschap bezegelt.
Ischgl kan dus ook kwalitatief hoogstaand uit de hoek komen. Ik zou er bijna door vergeten dat ik gisterennacht, in een discotheek, een dubbele magnum Veuve Clicquot Champagne zag onthoofd worden met een snowboard, om vervolgens geserveerd te worden met Red-bull on the rocks.
Voor wie toevallig het seizoen afsluit in Ischgl, geef ik graag mee dat Robbie Williams hier dit weekend optreedt, op zaterdagavond. Afspraak aan de Idalp om één uur 's middags. Ik draag een witte muts, zwarte bril en een fluogeel pak. Je kunt me herkennen aan mijn brede smile!