Witte rook bij Lanxess na zeven weken staking?
Exact zeven weken na de start van de staking bij rubberproducent Lanxess in Zwijndrecht lijkt het einde van het conflict in zicht. 'Het zal tijd vergen om de wonden te helen.'
De arbeiders bij Lanxess staan wellicht vandaag voor het laatst piket aan de poorten van hun fabriek op de Antwerpse Linkeroever. Deze namiddag valt naar alle waarschijnlijkheid het doek over een van de langst aanslepende conflicten in de recente sociale geschiedenis.
Directie en vakbonden bereikten eergisteren een akkoord, dat vandaag aan de 240 arbeiders - bedienden waren niet betrokken bij het conflict - wordt voorgelegd. De verwachting is dat de gemaakte afspraken groen licht krijgen. De uitslag van de stemming wordt in de vroege namiddag verwacht. Enkel als het akkoord minder dan een derde van de stemmers achter zich krijgt, wordt er verder gestaakt.
Loonvoorwaarden
Sinds 6 maart wordt er actie gevoerd bij Lanxess, waar butylrubber voor autobanden wordt geproduceerd. Kern van het conflict ligt bij het sociaal overleg bij de Duitse groep.
De stakers namen het niet dat de directie zich het recht had toegeëigend om eenzijdig loon- en arbeidsvoorwaarden te kunnen wijzigen. Die passage wordt in de nieuwe cao naar verluidt geschrapt. Afspraken over loon- en arbeidsvoorwaarden worden ook in de toekomst in samenspraak met syndicale vertegenwoordigers gemaakt.
Daarmee lijken de stakers ter zake aan het langste eind te trekken. Al weigeren de vakbonden van een overwinning te spreken. "Je kunt hier moeilijk spreken van een overwinning, als je bekomt dat het sociaal overleg wordt georganiseerd zoals de wet voorschrijft. Het is jammer dat de mensen hiervoor zeven weken actie hebben moeten voeren", zegt Patrick Lodewyckx van de socialistische vakbond ABVV.
De precieze inhoud van het voorakkoord werd gisteren door vakbonden noch directie gecommuniceerd. "De primeur is voor de arbeiders", klonk het bij de bonden. "Het is een mooi akkoord geworden", was het enige dat de directie kwijt wou.
De discretie is begrijpelijk. Niemand wil de staking, die dubbel zo lang heeft geduurd als het sterk gemediatiseerde conflict van begin dit jaar bij beeldvormingsbedrijf Agfa Gevaert in Mortsel, nodeloos rekken.
Beide partijen likken momenteel hun wonden. Zeven weken staken komt bij de arbeiders hard aan in het loonzakje, zelfs al behoort hun chemiesector tot de best betalende sectoren. Na betaling van 900 euro stakingsgeld bedraagt het gemiddelde verlies ongeveer 1.200 euro per maand, zeggen de bonden.
Het productieverlies voor het bedrijf loopt in de tientallen miljoenen. De staking zal een "niet onbelangrijke invloed hebben op de resultaten van de Lanxess- groep", zegt Philippe Van Wassenhove namens de directie.
Het conflict werd op het scherp van de snee gevoerd. De directie heeft verscheidene pogingen ondernomen om de staking te breken. Vorige week kwam er zelfs een dreigement om de fabriek in Zwijndrecht te sluiten. Aan de kant van de stakers werden werkwillige arbeiders afgedreigd, terwijl uitnodigingen voor overleg van de directie onbeantwoord bleven.
Bruggen bouwen
"Dit is het ergste sociale conflict dat ik heb meegemaakt", zegt Lodewyckx, die al tien jaar syndicaal werk in de chemie en oliesector achter de rug heeft. "Als dit conflict achter ons ligt, moeten we er alles aan doen om opnieuw bruggen te bouwen."
Al beseft iedereen in de onderneming dat dit niet makkelijk zal zijn. Het conflict heeft diepe wonden geslagen. "Het zal tijd vergen om die te helen", zegt Van Wassenhove. "Zo'n staking kent alleen maar verliezers."