Westers denken is een dogma geworden

Als ik de reacties bekijk op mijn opiniestuk, kan ik enkel besluiten dat we niet luisteren naar elkaar. Ik heb nochtans wel geluisterd naar de meningen rondom mij. Ik gaf de critici gelijk toen ze zeiden dat het voorbeeld over de ambtenaar verkeerd gekozen was.

De man had blijkbaar al een aantal aanvaringen gehad, maar de clou van mijn betoog was niet die man, het was het feit dat wij als moslims dagelijks geconfronteerd worden met een gevoel van onrechtvaardigheid en uitsluiting. Ook de reacties lijken dit weer te bevestigen. Ik wil niet het slachtoffer uithangen, maar we moeten een koe een koe noemen.

Ik werd herhaaldelijk aangespoord om uit mijn land te vertrekken, werd beledigd langs alle kanten, enkel omdat dat ik een poging deed om aan te tonen hoe het voelt om dagelijks gestigmatiseerd te worden. Ik heb in mijn betoog bovendien duidelijk aangehaald dat ik het te vroeg vond om een genuanceerd oordeel te vellen, maar ook dat werd over het hoofd gezien.

Het enige waar op werd gereageerd, was mijn poging tot begrip van het weigeren van een hand, vanuit een perspectief dat toenadering zoekt om tot dialoog te komen. De andere 99 procent van mijn tekst deed er niet meer toe toen ik de heilige neutraliteit in vraag stelde. Die neutraliteit, waar dagelijks mee gedweept wordt, en niks anders is dan het opleggen van westerse gedragscodes aan elke Belg die werkt binnen de publieke sector.

Op zich is daar niks mis mee, maar dan moet je er wel eerlijk over zijn, in plaats van het te verdoezelen als neutraliteit.

De meeste reacties gingen er eveneens van uit dat ik iemand ben die zich helemaal heeft afgesloten van het westers model. Niets is minder waar, en wie mij kent weet heel goed dat ik niet de vroomste moslim ben die er rondloopt. Maar het is niet omdat ik niet dezelfde levensstijl heb als een ander, dat ik de diversiteitsgedachte niet mag verdedigen waar ik zelf in geloof.

De ambtenaren even buiten beschouwing gelaten, denk ik dat we ons de vraag moeten beginnen stellen of de westerse gedragscodes, zoals die vandaag worden uitgedragen, nog steeds de enige standaarden zijn in een Belgische cultuur, die constant aan verandering onderhevig is.

Heksenjagers

Globale invloeden zijn integraal deel geworden van ons bestaan, en de 'zij, die 'andere' groep waarover men zo graag oordelen velt, is hier doorgaans geboren, waardoor het 'wij-zijdiscours' nergens meer op slaat. Ik besloot met de woorden dat het westers denken een dogma is geworden. Wel, de reacties hebben dit nogmaals onderstreept.

Dialoog werd vervangen door monologen van ego's met een vermeend monopolie op de waarheid, en degene die zich vragen stelt dient men zo snel mogelijk een stempel op te plakken, de mond te snoeren en te demoniseren. Ik denk niet dat de verlichtingsfilosofen de bedoeling hadden de inquisitie te vervangen door een seculier allegaartje moderne heksenjagers, en ik denk ook niet dat zij iets hadden bereikt indien zij alles rond zich niet constant in vraag hadden gesteld.

Ik kan alleen maar besluiten dat vele mensen geen poging hebben gedaan om mijn globale punt te snappen. Ze denken vanuit hun culturele kooi, net zoals de Fouad Belkacems, die ook niet verder kunnen denken dan het beschermde wereldje waarin ze zich veilig voelen. In elk geval, het was vooral de bedoeling om mensen te laten praten, en dat is gelukt.

Fatih De Vos, Gentse rapper