Lord Darkness treedt in de spotlights

"Op het eerste gezicht lijk ik een duister type, maar dan blijk ik toch 'gewoon' te zijn", vertelt Colin H. van Eeckhout terwijl hij rustig aan een koffie slurpt in een Gentse brasserie. Het contrast tussen zijn getatoeëerde lichaam annex geschonden gezicht en het brave tête-à-tête-koppeltje aan de tafel naast de onze kan haast niet groter. Colin is de zanger van Amenra. Geen schande als u nog nooit van hen gehoord hebt, maar Amenra is zowat de bekendste doom/sludge-post-metalband van België. Doom sludge wat? Colin: "Sludge is een metalsubgenre waarin heel trage stukken afgewisseld worden met erg snelle. Doommetal klinkt dan weer erg donker en zo traag dat er amper nog een melodie te ontwaren is. Wij hebben dat trage en dat zware uit die genres gedestilleerd en verder uitgewerkt."

Naakt voor de lens

Klinkt allemaal erg niche, maar dat is Amenra niet. Zij zijn gevoeliger en melodieuzer dan de gemiddelde underground-metalband. Colin: "Op onze concerten tref je heel wat soorten mensen. Laten we zeggen dat vooral artistiek geïnteresseerde jongelui van divers allooi komen opdagen." Doom/sludgemetal is allerminst marginaal. De fans komen uit alle lagen van de bevolking. Colin: "De laatste tijd gaan almaar meer deuren voor ons open. Ik merk dat heel wat mediamensen best wel van luide muziek houden." Zo ook deze journalist, evenals de Belgische modefotograaf Willy Vanderperre.

Willy Vanderperre? Zij die hem niet kennen: googel die naam maar eens. Wat je te zien krijgt, zijn strakke upscale fotoshoots, in opdracht van chique parfummerken, modehuizen en prestigieuze magazines. Beeldschone supersterren als Miranda Kerr, Liv Tyler en Cate Blanchett mochten al plaatsnemen voor de lens van Vanderperre en onlangs ook euh jawel, Amenra. Vanderperre maakte foto's van Colin, die op de blog van Dazed & Confused belandden, en regisseerde hun laatste videoclip 'A mon âme'. De video werd opgepikt door de gerenommeerde fashionfilmblog Nowness. En zo werd de lugubere Amenra wereldnieuws in de mode.

Colin: "Ik kende Willy helemaal niet. Hij stuurde me na onze show in Parijs een anonieme mail om te zeggen dat het hem geraakt had en dat hij in ruil foto's van ons wilde maken. Toen heb ik hem gegoogeld en zag ik wie hij was: holy shit!"

Op het podium ploetert Amenra langzaam door het slijk van de ziel in complete duisternis, in de video van Vanderperre samen staat de band 'naakt' in een perfect uitgelichte studioruimte. Colin: "Willy zette ons letterlijk in de spotlights. Het was niet eenvoudig om te bewegen zoals tijdens een optreden, onder zo veel lampen en met een crew erbij."

Ritueel

"Ik vermoed dat we nu de ogen geopend hebben van heel wat mensen die ons niet kenden," zegt Colin, "maar ik sta daar niet zo bij stil." De wereld krijgt opeens zicht op een boeiend stukje underground. Geheel terecht en allerminst toevallig. Amenra raakt een snaar die anno 2014 erg gevoelig trilt. Het is volop crisis en daarbij worden onze hoofden dolgedraaid door het internet, dat vanop een retinascherm een overdaad aan informatie in ons gezicht spuugt. Nog nooit heeft een samenleving zo hard behoefte gehad aan houvast. Dat gevoel vastleggen is de corebusiness van Amenra. "Veel nummers gaan inderdaad over het moment waarop je je houvast verliest en probeert ernaar te grijpen", zegt Colin. Tijdens zijn shows, en in de video, lijkt Colin ook effectief te grijpen naar iets ongrijpbaars.

Colin: "Als je een Amenrashow binnenloopt, dan betreed je een andere wereld. Het is er donker, de geur van wierook hangt in de lucht. Het enige wat je ziet, zijn de duistere symbolen met op de achtergrond een lugubere soundscape." Wat Amenra brengt, is een spiritueel ritueel en daar tonen heel wat mensen interesse voor. Spiritualiteit is vandaag de dag een kernthema. Tel maar eens de personen in je omgeving die aan mindfulness doen, yoga beoefenen of naar Scandinavië trekken om er één te worden met de natuur. Colin: "Wij creëren een moment waaraan mensen zich kunnen vastklampen. Een spiritueel ritueel biedt houvast. Daarom dat die sinds mensenheugenis bestaan. Waarom zouden wij er nu opeens geen behoefte meer aan hebben?"

Vleeshaken

Tijdens het ritueel materialiseert Amenra jouw pijn. En dat mag letterlijk genomen worden. Zo keek Colin mij bij een vorig gesprek met een blauw oog aan. Toen ik ernaar vroeg, antwoordde hij: "Soms moet je de boodschap erin kloppen, de waarde ervan duiden". Maar Colin gaat nog veel verder in het uitdrijven van jouw en mijn verdriet. Vijf jaar terug, in een kerk in Kortrijk, hing hij zich meters hoog in de lucht... aan vleeshaken. Jawel, haak door vel. Colin: "Ik wilde het ultieme offer brengen".

"Je kunt die performance vergelijken met een shockmoment", vertelt Colin. "Op zo'n moment overstijg je jezelf. Ik heb helemaal niet zo'n hoge pijngrens, integendeel zelfs. Het enige wat ik toen dacht, was: ik moet hierdoor niet flauwvallen."

Na het optreden voelde Colin en zijn band pure euforie. "We hebben elkaar backstage enorm hard geknuffeld." De ontlading was groot, ook bij het publiek. "De toeschouwers hebben het gevoel minder gewicht te dragen na een show. In feite doen wij wat ons publiek zou willen doen: de ellende van je afschreeuwen."

Huilen taboe

Een optreden van Amenra is een spiritueel moment waarbij de innerlijke pijn centraal staat. Soms komen toeschouwers na een show vertellen dat ze hebben moeten huilen. Volgens Colin is verdriet buiten de muren van een Amenrashow nog altijd taboe. En in een tijdperk van sociale media wordt dat taboe enkel maar uitvergroot. Colin: "Vraag aan iemand hoe het met hem is en hij zegt dat het goed gaat, ook al voelt hij zich slecht. Dat was vroeger al zo, maar nu ziet die persoon op Facebook ook nog eens enkel blije gezichten en toffe vakantiefoto's passeren." Onderzoek wijst trouwens uit dat een derde van de gebruikers zich na een Facebookbezoek slecht voelt, uit jaloezie en frustratie door al die blije kiekjes.

Colin: "Wij komen ervoor uit dat een mens niet altijd perfect in zijn vel zit en kaarten het verdriet aan, zodat je je daarna opnieuw goed kunt voelen."

Dat maakt dat Amenra eerlijke muziek brengt. En oprechtheid wordt tegenwoordig hoog in het vaandel gedragen. Mensen zijn de allesoverheersende ironie wat beu. Vandaar ook de terugkeer naar ambachten en de zoektocht naar eerlijke producten.

Nu moet je moestuinen en handgemaakte meubels niet gaan linken met doommetal natuurlijk. Dat gaat te ver. Maar Amenra's video's, die geschoten zijn in de natuur, en do it yourself-artwork passen wel in de zeitgeist. Colin is trouwens naast een martelaar ook een pater familias. "Vorige vrijdag stopte ik vroeger met werken om het schoolfeest van mijn kinderen bij te wonen. Kort erna vertrok ik naar Londen voor een show. Een uur na dat concert hebben we de terugreis aangevat, om op tijd thuis te zijn en het ontbijt voor Moederdag klaar te zetten." Dat noem ik hardcore.

Amenra treedt op 8 juni op in de Vooruit in Gent, samen met bevriende bands van de Church Of Ra-gemeenschap. Info: www.vooruit.be

Op die avond wordt ook het boek '2009-2014' gepresenteerd, verkrijgbaar in een gelimiteerde oplage van 500 exemplaren, met foto's van Stefaan Temmerman

Een concertfoto van op Fortarock Nijmegen (NL) vorig jaar.

Een beeld uit de clip die fotograaf Willy Vanderperre maakte. Het camerawerk is van Nicolas Karakatsanis (p. 42).

Amenra-zanger Colin H. van Eeckhout voor de lens van Willy Vanderperre. Deze shoot was o.a. te bewonderen op de site van het Britse modetijdschrift Dazed & Confused.