Star Wars is opnieuw Star Wars
Hij is er, en hij doet wat hij moet doen. Met Star Wars: The Force Awakens keert J.J. Abrams terug naar de look and feel van de originele trilogie. 'Chewie, we're home.'
Vandaag kan u de wereld allicht in twee verdelen: de Star Wars-fans en de onverschilligen. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik tot die eerste groep behoor. Omdat ik mijn groepsgenoten alle plezier gun, zal hier geen letter over de plotlijn van het zevende deel uit de ruimtesaga verschijnen. Franchise-eigenaar Disney laat ons trouwens ook geen spoilers toe.
Star Wars-fans zijn een moeilijk te bedienen doelgroep. We dwepen met het origineel (voor de leek: Episode 4, 5 en 6). We gruwen van de prequels (deel 1, 2 en 3) die bedenker George Lucas vijftien jaar geleden op ons afstuurde. De verwachtingen voor The Force Awakens waren hooggespannen. Maar, "Chewie, we're home", zei Han Solo (Harrison Ford) al in de trailer. En dat is wat we krijgen. Star Wars is opnieuw Star Wars.
The Force Awakens heeft een groot voordeel ten opzichte van de gewraakte prequels. We weten niet wat er gaat gebeuren. Pas in de sterren-lichtkrant aan het begin van de film wordt duidelijk waar Episode VII zich chronologisch, na Return of the Jedi, bevindt. Om dan meteen in de actie, in het verhaal te vallen.
Regisseur J.J. Abrams - zelf een fan - houdt vast aan de typische vertelstijl. Maar bovenal keert hij terug naar de look and feel van de originele trilogie. Hoewel deze film met de technieken van vandaag is gemaakt, gooit hij de veel te blinkende CGI-decors en ruimteschepen uit de prequels overboord. Al in de trailer zagen we een verroeste Millennium Falcon, een verwoeste Star Destroyer, of de prachtige nieuwe doch duidelijk veelgebruikte droid BB-8. Used future, zoals dat heet.
Jong talent
Inhoudelijk neemt The Force Awakens een logische horde. De strijd tussen goed en kwaad staat nog altijd centraal met een verhaallijn die eens uitgerold haast voorspelbaar voortkabbelt. Maar de klassiek eenvoudige personages doen niet altijd wat we van hen verwachten, zodat het geen moment gaat vervelen.
Harrison Ford schittert en durft zijn anciënniteit inzetten om af en toe voor de nodige lach te zorgen. Maar naast de aangekondigde comeback van enkele oudgedienden krijgt - net als in de eerste films - ook nieuw talent een dragende rol.
Als we de jonge protagonist Rey (Daisy Ridley) dan naast haar voorganger Luke Skywalker zouden zetten, lijkt de toekomst van Star Wars weer even verzekerd. Ridley is een ontdekking. Iets wat van Mark ("Nooooooo!") Hamill destijds overigens niet altijd gezegd kon worden.