'Hier ben ik terug'

De securitymensen, die in het Etihad-stadion trouw aan elke deur staan geposteerd, weten het ook. Vincent Kompany (31) is terug en dat betekent overuren kloppen. Donderdagavond, na Man City-Man United, hadden sommigen het al opgegeven. Pas om 23.22 uur, meer dan 90 minuten na het laatste fluitsignaal, sjokte de aanvoerder op zijn dooie gemakje als allerlaatste de kleedkamer uit, zijn Louis Vuitton-trolley achter zich aan.

Driekwart van zijn ploegmaats was toen al bijna thuis en had ondertussen, een verdieping hoger, de verplichte recuperatiemaaltijd al achter de kiezen. Zo ver was Kompany nog niet. Hij moest eerst nog door de lange gang, waar journalisten reacties kunnen rapen - de meesten hadden het toen ook al opgegeven. "Snel jongens, want ik verga van de honger", zei Kompany. "I'm starving."

In tegenstelling tot vele van zijn collega's is Kompany geen one minute man, het type dat er zich in zeven haasten van af maakt - de meesten in de Premier League lopen zonder een blik of woord door. Een paar vragen donderdagavond werden er snel zeven. En de antwoorden, in perfect opgebouwde volzinnen, flirten elk met de lengte van een minuut. Met het gevolg dat Kompany pas 10 minuten later in de lift kon stappen.

Grote seigneur

De maag rammelde, maar dat deerde hem weinig. Na een topwedstrijd gedraagt Kompany zich graag als de grote seigneur, die geen verplichting uit de weg gaat. Interviews in het Frans, Nederlands, Engelse en het Duits. Voor ieder wat wils, allemaal met evenveel overgave. De meester-orator met de microfoon en smartphones aan de lippen. "Ik geloof in mezelf en mijn ervaring. Ik voel me goed, ik voel me comfortabel. En de matchen die ik gespeeld heb, waren niet te moeilijk voor mij."

Drie uitstekende wedstrijden op rij, zonder fysieke ongemakken, hebben de batterij met zelfvertrouwen een powerboost gegeven. "Dat comebackverhaal ligt nu wel achter mij. Ik geniet er gewoon van om te voetballen." Van elke seconde eigenlijk. Je ziet het aan hem. Tijdens de trainingen, op het veld, in de catacomben. Kompany oogt ontspannen. Hij lacht. Hij straalt. Hij hangt niet de geleerde uit. Hij omhelst de mensen uitbundig. Oprechte blijheid, die mooi om zien is. Een mens die loon naar werken heeft gekeken na twee jaar lichamelijke miserie. Die, koppig als hij is, het gevecht met zijn broze lichaam tijdelijk heeft gewonnen. "Hier sta ik terug", lachte hij donderdag.

Een voetballer die apetrots is dat hij na een carrière, doorkruist door blessures, toch bereikt heeft wat hij nu heeft. Telkens, als iedereen hem heeft afgeschreven, keert hij terug alsof hij nooit is weggeweest. Een mirakelman, die nooit aan zichzelf heeft getwijfeld. Zijn mentale kracht heeft zijn lichaam van glas gewapend. "Maar eigenlijk is mijn verhaal zoals dat van iedere andere mens: een van vallen en opstaan", omschrijft hij zijn carrière in Hoogvliegers.

Alles wat er nu zijn pad kruist, is een bonus. Meer nog dan vroeger leeft hij van vandaag op morgen. Kleine doelen houden hem scherp - zoals het WK in Rusland (zie kader), een nieuwe landtitel met Man City. Zich fixeren op een x-aantal wedstrijden per seizoen doet hij niet meer. Het besef dat het morgen definitief kan gedaan zijn, is wel degelijk aanwezig, maar negatieve gedachten pusht hij liever naar de achtergrond. "Van nature ben ik een positieve mens", zei hij donderdag. "Ik geef niet gauw op. Ik zie het drama niet. Ik blijf terugkomen, omdat ik in mezelf geloof. Ik snap volledig dat mensen aan mij twijfelen, maar zo kan ik niet denken."

Amusement staat centraal. Hij schaterlacht wat meer, maar volgens zij die het kunnen weten heeft hij op training nog geen gas teruggenomen. Hij heeft geprobeerd, maar hij kan het niet. "Vincent is een speciaal geval", zei coach Pep Guardiola. "Zo straf in de duels en zo intelligent."

Ego niet in de weg

Zijn trainer heet in Manchester niet de grootste fan, maar Kompany is wel vol lof voor zijn baas. Diens twijfels over zijn fysieke paraatheid wegvegen, is een van zijn hoofddoelen. Ondanks geruchten dat hij deze zomer mag vertrekken, hoopt hij de voorbereiding mee te kunnen maken. Een lange, luie vakantie heeft hij niet gepland. Hij zal bijtrainen om scherp aan de start van het nieuwe seizoen te staan.

"Ik heb nog twee jaar een contract", bevestigt hij ook in Hoogvliegers. "Deze club heeft mij zoveel gegeven. Ik heb ook altijd alles, alles, alles voor deze club gegeven. Ik zou het ook graag mooi zien eindigen. Of dat binnen twee jaar is of daarna, zullen we wel zien. Ik wil mijn ego niet in de weg laten staan van de juiste beslissing. Ik loop met die jongens elke dag mee op training. (lacht) Vraag het aan onze Kevin (Debruyne), hij zal het ook zeggen. Het is echt geen probleem voor mij. Ik ben hier op mijn plaats en kan de ploeg iets bijbrengen. Zolang dat gevoel blijft, blijf ik rustig bij deze hele situatie. Ik heb zoveel opgebouwd hier. Niks is voor eeuwig, hé. Er zal ooit wel eens een einde aan komen. Daar moeten we nu ook niet naïef over doen. Maar als ik morgen met de nationale ploeg kan voetballen en volgend seizoen met City, dan ben ik echt gelukkig."

Nog gelukkiger dan hij vandaag al is. A happy man. Met vuur in het hart.