Direct naar artikelinhoud

Wat voorafging...

Wie in het hoofd (en dus de boeken) van Cees Nooteboom reist, komt overal. Dus ook in België. In De atlas van Nooteboom schreef hij ooit dit: "Eerst heten de plaatsen nog Waterschei, Stokrooie, Horpmaal en Overwinden, maar minder dan een uur later is het al Xhoris, Soheit-Tinlot, Aywaille en Ohey. Dan ben je uit je eigen taal gevallen en een andere binnengereden. Dan ben je in België, in de Ardennen en buitengewoon in het buitenland. (...) Dichterbij kan het vreemde niet geleverd worden."

Nooteboom is Nederlander, je bent fan en wat hij ook schrijft, kun je volgen. Al zag ik België zelf nooit als een land met twee landen, een binnenland en een buitenland.

En toen werd het februari, nog koud en donker. Hoe lang zaten we zonder regering? Honderd dagen? Of vierde Gent toen al het wereldrecord? De tel raak je kwijt, maar wat ik wel nog weet is dat de hoofdredacteur me voor deze reeks aansprak. Een werktitel was er nog niet, This must be Belgium Deluxe zou pas later geboren worden, maar het idee dus wel. Wat in Brussel gebeurt, gebeurt in Brussel. Maar wat gebeurt er intussen in België? Druppelt het in Vlaanderen en Wallonië, nu het toch wel blijft regenen in de hoofdstad? En ook: stel nu eens dat je van ver komt en als buitenlander naar België kijkt, waarvan kijk je dan op? De verwondering gebald in een antwoord dat ook een vraag is: is 't echt?

Als ik met fotograaf Tim Dirven op 13 mei naar de Grand Pont Vissers in Hoegaarden rijd, wil ik dit in ieder geval niet geloven. België een binnenland én een buitenland? Is 't echt?