Italië neemt jaar extra voor begroting in balans
Italië daagt de EU en de markten uit. De regering van de technocratische premier Mario Monti zal een jaar extra de tijd nemen om zijn begroting in balans te krijgen. Politiek heeft hij geen andere keuze, omdat de sociale kost anders te hoog wordt.
Uit een ontwerpdocument dat persagentschap Reuters gisteren kon inkijken blijkt dat Rome pas in 2014 een begroting in balans zal halen, in plaats van volgend jaar, zoals was overeengekomen met de Europese Commissie. Het plan zou vandaag door de Italiaanse ministerraad worden goedgekeurd.
Volgens het document, met vooruitzichten voor de Italiaanse economie en financiën, zal het begrotingstekort dit jaar uitkomen op 1,7 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Dat is een fractie meer dan de 1,6 procent die eerst was begroot. Voor 2013 gaat het tekort van 0,1 procent naar 0,5 procent.
Ook de groeiprognoses veranderen. Eind vorig jaar werd nog uitgegaan van een krimp van 0,4 procent, volgens de huidige voorspellingen zou de economie dit jaar nu met 1,2 procent terugvallen. De schuldenberg kan niet worden teruggedrongen maar zal stijgen van 120,1 procent in 2011 naar 123,4 procent dit jaar.
Tot dusver werd Monti, een technocraat die zijn geplaagde voorganger Silvio Berlusconi heeft vervangen, in de EU geprezen als 'de beste leerling van de klas' omdat hij op vraag van de Brusselse instellingen een stringent besparingsprogramma uitvoert.
Het nieuws dat net hij de teugels lost, dreigt dan ook voor grote onrust te zorgen op de financiële markten. Het herstel van de Italiaanse economie is cruciaal voor de heropleving van de eurozone. Een gelijkaardige bijstelling van de Spaanse begrotingsdoelstellingen, eerder dit jaar, stuurde meteen de rentevoeten van Spaanse waardepapieren de hoogte in. Vanuit financieel oogpunt speelt de regering Monti dan ook met vuur.
Vanuit politiek oogpunt is Monti's plan begrijpelijk. De Italiaanse premier heeft geen andere keuze dan 'sociale correcties' door te voeren. De druk van de samenleving wordt zijn 'hakbijlregering' te veel. Het aantal zelfmoorden van failliete ondernemers, minstens drieëntwintig sinds nieuwjaar, en het aantal gezinnen dat wegzakt in armoede is drastisch gestegen. Het politieke vertrouwen dat hij aanvankelijk genoot zakte evenredig pijlsnel in de peilingen.