Dat niemand nog moet overkomen wat onze kinderen is overkomen

Afgelopen weekend vielen tien doden op de Belgische wegen. In het eerste semester van 2014 was er een stijging van het aantal verkeersslachtoffers ten opzichte van dezelfde periode in 2013, vooral bij de actieve weggebruikers (fietsers en voetgangers). Moet er echt nog onderhandeld worden over het rijbewijs met punten? Is er echt een maatschappelijk 'draagvlak' nodig voor levensreddende maatregelen?

Onze vereniging wordt dagelijks geconfronteerd met het onnoemelijke leed dat een dodelijk verkeersongeval met zich meebrengt. Ieder jaar zijn er ouders, broers, zussen, grootouders... die op een dag de politie aan de deur krijgen met de afschuwelijke en onomkeerbare mededeling: uw zoon, dochter, broer, zus, kleinkind... is omgekomen bij een verkeersongeval. Op dat moment begint voor deze gezinnen een hel van verdriet, die levenslang duurt. Ook in de ruimere omgeving van de slachtoffers wordt het leven van heel wat mensen overhoop gehaald.

Wij zetten ons dan ook al 20 jaar in voor meer verkeersveiligheid en ijveren al even lang voor de uitvoering van de wet uit 1990(!) op het rijbewijs met punten. Doel is immers dat geen enkele ouder, geen enkele familie nog dergelijk drama moet meemaken. Lotgenoten zetten zich in voor preventie- en sensibiliseringscampagnes, gaan getuigen in scholen, werken mee aan verkeersveilige dagen... De vereniging strijdt tegen de mentaliteit dat een verkeersongeval een fataliteit is, een 'ongeluk', iets dat we als maatschappij moeten aanvaarden als prijs voor onze mobiliteit.

Wie dronken of onder invloed van drugs, met te hoge snelheid, al bellend of sms'end... rondrijdt, kiest ervoor anderen (en zichzelf) aan dodelijk gevaar bloot te stellen. Elk van ons kan ervoor kiezen de kans dat hij of zij een ongeval veroorzaakt, zo klein mogelijk te houden. Het komt er niet enkel op aan de veelplegers van de weg te halen, doch ook de heersende grote verkeersonveiligheid om te buigen naar een 'verkeersveiligheidscultuur'. Als iedereen zich van deze verantwoordelijkheid bewust is, dan zullen er dit jaar, onder meer, geen 600 ouders vreselijk nieuws te horen krijgen...

Een gedegen verkeersveiligheidsbeleid omvat naast opleiding en sensibilisering ook een stevig handhavingsbeleid. Veelvuldige en onaangekondigde controles zijn daar één aspect van. Het rijbewijs met punten is een logisch en noodzakelijk onderdeel van een globaal verkeersveiligheidsplan waaraan het in ons land weliswaar nog ontbreekt.

In de meeste Europese landen is het rijbewijs met punten allang een feit: 21 van de 28 EU-lidstaten kennen een of andere vorm van rijbewijs met punten. Uit alle studies en statistieken blijkt steevast dat het aantal ongevallen en het onveilige verkeersgedrag in die landen sindsdien sterk gedaald is. Om deze gunstige effecten van het rijbewijs met punten blijvend te maken, dient men enkel de objectieve én de subjectieve pakkans voldoende groot te maken. Zijn wij Belgen dan zoveel slimmer dat wij ons van al die 'good practices' uit het buitenland niets moeten aantrekken?

Onmenselijk gedrag

Het rijbewijs met punten is ten slotte een boodschap aan en van de maatschappij over wat die kan en mag toestaan. Het gaat niet enkel om het bestraffen van individuen, maar ook om het ontmoedigen van onwenselijk (en onmenselijk) gedrag. Zonder deze maatregel haalt België nooit de doelstellingen op het vlak van het terugdringen van het aantal verkeersdoden.

Beste onderhandelaars, steun ons in onze enige wens, namelijk dat het niemand nog moet overkomen wat onze kinderen is overkomen. Onderhandel niet over het rijbewijs met punten, maar voer het in.