Direct naar artikelinhoud

Anderlecht wint, Suarez showt

Hij kan dus echt veel in een goeie dag: bijna in zijn eentje loodste Matias Suarez Anderlecht voorbij AEK Athene. 4-1 winst, met drie goals van de Argentijnse spits.

Wie er dinsdag in de Cristal Arena bij was, zag het meteen: Anderlecht-AEK Athene was geen avondje Champions League. Geen hymne van sopranen, geen uitverkocht stadion en vooral dat oranje-rode katoen in de middenstip: zelfs als het wappert ziet het er zoveel goedkoper uit dan die onvolprezen Champions Leaguebal met sterren.

Maar wat minder chic heeft ook zijn voordelen: de Europa League is op maat van de Belgische top. De tegenstander is van een gelijkaardig niveau. Het wedstrijdblad met de Griekse opstelling imponeerde vooraf niet echt: Eidur Gudjohnsen was top, Traianos Dellas was ooit een Griekse held, maar dat gaat dus over het verleden. Het is crisis in Athene en omstreken en het voetbal deelt in de klappen.

Anderlecht begon desondanks afwachtend. De bal ging van voet naar voet in de verdediging, en de Grieken maakten geen bezwaar. Zij anticipeerden op de risicopass vooruit, om er vervolgens snel uit te komen. Zo versierde AEK ook een eerste kans: Jovanovic controleerde een moeilijke pass niet goed en Nikos Karabelas pikte op. Hij stoomde door het hart van de Anderlechtdefensie en trapte hard richting doel. Proto devieerde net naast.

Om een onduidelijke reden werkte de kans bevrijdend. Anderlecht ging plots voetballen: over de grond en niet zelden in één tijd. Over champagnevoetbal willen ze het in Brussel liever niet meer hebben, maar wat Anderlecht serveerde, bruiste in ieder geval. Suarez én Fernando én Biglia én Jovanovic: hele veel goeie voeten samen.

Het leidde tot kansen, en in minuut zestien ook tot een doelpunt. Een snelle diepe bal van Fernando, de artiest die vroeger Canesin heette, bracht Suarez alleen voor doel. In een duel met Dellas frommelde hij de bal voorbij goalie Dimitris Konstantopoulos. Een chef d'oeuvre was het niet, hoogstens een verdiende voorsprong.

Suarez ging gelijk nog een niveau hoger spelen, ergens ter hoogte van een wolk. Een lobje met rechts over zijn verdediger en plots was de Champions League een stuk dichter bij. Canesin wilde niet onderdoen en onderscheidde zich met een perfecte voorzet. Jovanovic zette het hoofd ertegen, netjes in de hoek. 2-0, met het gekende triomfvertoon er bovenop. Hilariteit uiteraard.

Beste voetballer in België

De wedstrijd leek over en uit, maar in minuut 33 bleek dat het wedstrijdblad en de Griekse opstelling wel degelijk een geheim in zich droeg. Leonardo was de naam. Hij begon op de eigen speelhelft aan een ren, liet Marcin Wasilewski ter plaatse, deed vervolgens hetzelfde met Kouyaté en deponeerde ook nog keurig achter Silvio Proto.

Verontrusten deed het Anderlecht niet. Met Suarez en diens begenadigde dag hoefde dat ook niet. Vier minuten voor rust deed hij het helemaal alleen. Eén op één met zijn verdediger, een korte kap en een krul in de verste bovenhoek. Anderlecht weer in de comfortabele zitstoel. Het doelpunt bevestigde wat iedereen al wist: in zijn dagje is Suarez de beste voetballer in België, maar de frequentie van die dagjes mag nog steeds wat hoger. Toch was het echt wel zijn avond: ook in speelhelft twee was het Suarez om wie het draaide. Eerst met een leuk passje met de borst, vervolgens een leuke dribbel en dan toch die kroon op het werk. Schuin voor doel gebracht door Sacha Kljestan, een mannetje uitgekapt en dan droog in het dal van het doel. Suarez als koele kikker, nooit vertoond is dat.

Daarmee was het volbracht: Ariël Jacobs gunde de Argentijn een applausvervanging. Het werd een staande ovatie, eigen ploegmaats incluis. Anderlecht dankte de uitblinker en rekent zich rijk: goed gestart in de Europa League én goed gevoetbald. Zondag is er opnieuw een test: dan gaat Anderlecht op bezoek bij coleider AA Gent. Om ook in de Jupiler League vooraan aan te sluiten. .