DNA-bewijs of niet, papa blijft papa
De vordering van Delphine Boël om het vaderschap van Jacques Boël te betwisten is door de rechter ongegrond verklaard. Jacques Boël blijft dus haar wettelijke vader, waardoor koning Albert II meteen ook niet haar vader kan zijn. Boël gaat in beroep.
Twee vorderingen had Delphine Boël in 2013 bij de rechtbank ingediend, kort nadat Albert II was afgetreden. Eerst vocht ze het wettelijk vaderschap van Jacques Boël aan, om daarna de erkenning te vragen dat Albert II haar echte vader is.
Met een DNA-bewijs in de hand, waaruit bleek dat Jacques haar vader niet kon zijn, leek ze zeker van haar stuk. Maar daar besliste de familierechtbank nu toch anders over: de rechter oordeelde dat de vordering ongegrond is. Alles draaide daarbij vooral om 'het bezit van staat', een juridisch begrip voor een geheel van feiten die erop wijzen dat men zich steeds als ouder heeft gedragen en ook de buitenwereld dat dacht.
Dat bezit van staat is er tussen Delphine en Jacques Boël, besliste de rechter. Dat zowel Delphine als Jacques zeggen dat ze geen dochter en vader zijn, en dat ook DNA-bewijs aantoont dat er geen biologische band is, weegt volgens de rechter minder zwaar door dan het feit dat Jacques en Delphine Boël zo lang een affectieve band hadden. "De band tussen een ouder en kind kan niet worden gereduceerd tot biologische gegevens", luidt het.
Vordering ongegrond verklaard dus, met als logisch gevolg dat de tweede vordering meteen onontvankelijk is verklaard. Want als Jacques Boël de wettelijke vader blijft, is het onmogelijk dat Albert II dat ook is. De Belgische wetgeving maakt immers geen onderscheid tussen het wettelijke en biologisch vaderschap.
De advocaten van Delphine Boël reageerden verrast op het vonnis en kondigden meteen aan beroep aan te tekenen. Volgens advocaat Alain De Jonge druist het vonnis in tegen wat het Grondwettelijk Hof eerder had beslist. Dat Hof had een jaar geleden, na prejudiciële vragen van Albert II, geoordeeld dat Delphine het recht had om te weten wie haar vader was. Dat principe woog volgens het Grondwettelijk Hof zwaarder door dan de verjaringstermijn en het bezit van staat. "We hebben er alle vertrouwen in dat het Hof van Beroep hier wel correct zal over oordelen."
"De vraag in zulke kwesties is hoe belangrijk de biologische band is", zegt professor familierecht Frederik Swennen (UA). "Is een zaadje leveren nu zoveel belangrijker dan iemand opvoeden? In het geval van Delphine en Jacques Boël was dat zeventien jaar, want toen heeft ze naar eigen zeggen ontdekt dat Jacques niet haar biologische vader is. De rechtbank heeft nu beslist dat de familiale band belangrijker is dan de biologische. Dat is een moeilijke afweging, maar het is ook goed dat niet alles moet wijken voor de biologische band. Anders zouden veel spermadonoren zich nu wellicht zorgen maken."
Voor Albert II is het vonnis van de familierechtbank een overwinning. Hoewel er nog nauwelijks iemand aan twijfelt dat hij de echte vader is van Boël, weigert hij dat steevast te erkennen. Maar het vonnis van de rechter betekent niet dat dit het einde van de zaak is.
"Dit is een stapje in een lang proces", zegt Swennen. "Het is een processie van Echternach, waarbij we nu een stapje achteruit zetten. Nu zijn we vertrokken voor het Hof van Beroep, Cassatie en het Europees Hof." Of Albert, die ondertussen al 82 is, het nog allemaal zal meemaken, is onzeker. Maar zelfs al sterft hij eerder, dan betekent dat nog niet het einde van de zaak. Dan zal de rechter moeten beslissen of de zaak wordt overgedragen naar de kinderen van Albert.