Goudblommeke bloeit als vanouds
Nog even en Het Goudblommeke van Papier bloeit weer als vroeger. Het vroegere stamcafé van kunstenaar René Magritte in hartje Brussel onderging een historisch verantwoorde facelift. De nieuwe uitbaters willen van het café een artistiek-literaire cultuurtempel maken.
Door Marjan Justaert
BRUSSEL l Op 12 oktober is het pas echt feest, maar wie wil kan zich er vandaag en morgen al scheil arrangé gaan drinken tijdens de Brusselse Open Monumentdagen. Of genieten van de gastdichters, natuurlijk.
"Wacht, ik geef u nog een bougie om in de luster te draaien." Gerant Stef van den Bergh (ex-AB-café) reikt een peertje aan om de gelagzaal van licht te voorzien. In de hoek van het staminee krijgt een meubelstuk nog snel een likje verf, de Leuvense stoof wordt ijverig opgeblonken. Het Blommeke is dan ook letterlijk een beschermd monument.
De nieuwe uitbaters van Brussels fraaiste café hebben wel erg hard hun best gedaan om de eigenheid van Het Goudblommeke van Papier te behouden. Kosten noch moeite werden gespaard om de voorgevel, het interieur en de lambrisering haast onzichtbaar te restaureren. Zelfs de vette laag nicotine op de muren werd vervangen door een gelijkkleurig, resistent en vochtwerend goedje op hetzelfde tappeseirpapier. Alleen de wc-pot moest eraan geloven.
"Je kunt de mensen toch niet meer naar een negentiende-eeuws toilet sturen", glimlacht 'woordvoerder' Danny Verbiest. De man die ettelijke jaren in de huid van Samson kroop, werpt zich vandaag op als een van de drijvende krachten achter de heropening van het Blommeke, samen met Zennezotten als Peter Lombaert en Arnout Wouters.
De antieke porseleinen pispot werd ingeruild voor een modern exemplaar (op de eerste verdieping), de koer voor een brasserieachtig winterterras met een glazen schuifdak. Verbiest: "Het beschermde statuut van het Blommeke werkte soms wel verlammend, omdat we ook in orde moesten zijn met de wette op hygiëne en veiligheid. Die worden almaar strenger, terwijl we wat de restauratie betreft in een dwangbuis zaten. Maar we hebben dat nooit als negatief ervaren, want dit cafeetje is uniek in Brussel, en in Europa."
Het overdekte terras staat haaks op de rest van de inrichting van het eeuwenoude pand. Die stijlbreuk kan, vindt Danny Verbiest, want de twee delen zijn duidelijk afgescheiden. "Mochten we voor het terras volledig de stijl van het echte café hebben gekopieerd, zou dat een degradatie zijn voor het oude gedeelte. Vandaar dat we kozen voor een sobere, andere aanpak", zegt de woordvoerder-coöperant.
"Binnenkort serveren we ook eten, en kunnen mensen die de schilderijtjes al van buiten kennen hier rustig hun maaltijd opeten", gaat hij verder. "Onze doelgroep? We hopen uiteraard dat we het vroegere publiek terug kunnen lokken én dat we mensen kunnen bijhalen met onze activiteiten, met muzikanten of tentoonstellingen. Dit weekend halen we al Arabische, Turkse en Brusselse dichters naar hier. Het Goudblommeke is een cultuurtempel die de diversiteit van de hoofdstad moet weerspiegelen."
Als alles volgens plan verloopt, flaneren dus binnenkort de hedendaagse equivalenten van ex-stamgasten Louis Paul Boon, de leden van Cobra, Karel Appel, Marcel Mariën of Hugo Claus in het café. Maar bekend zijn is geen voorwaarde: dit weekend en op 12 oktober is iedereen welkom.
Het Goudblommeke van Papier, Cellebroerstraat 55, 1000 Brussel
Coöperant Danny Verbiest:
We hebben de wc vervangen, want je stuurt de mensen toch niet meer naar een negentiende-eeuws toilet