School weigert leerling te schorsen die dertienjarige misbruikte

Zowel dader M.V. als het slachtoffer gaan naar school in het Sint-Jozefsinstituut in het Antwerpse Borsbeek, een uniformschool met goede naam. De feiten begonnen in oktober vorig jaar, kort voor de dertiende verjaardag van het slachtoffer, en eindigden midden maart, toen de zaak aan het licht kwam.

"Ik had al langer door dat er iets mis was met mijn zoon", zegt de moeder van het slachtoffer. "Hij vermagerde, was onbeleefd en zijn cijfers gingen achteruit. Zijn klastitularis had mij al gezegd dat hij niet meer hetzelfde kind was als in september. Maar ja, hij is dertien, we dachten dat hij aan het puberen was."

Tot de moeder in maart per ongeluk de Facebookpagina van haar zoon zag. "Er waren honderden berichten van een jongen die ik niet kende", vertelt ze. "Toen ik er een las, stond daar dat hij mijn zoon geneukt had. Ik ben meteen naar het toilet gelopen om over te geven."

Loverboy

Nog diezelfde avond ontmoetten de ouders van dader en slachtoffer elkaar. M.V. gaf de feiten zogoed als meteen toe, maar leek niet te begrijpen waar het probleem zat. "Hij hield van onze zoon, zei hij. Hij had al toekomstplannen en hij wilde samen een gezin stichten. Als je zulke dingen zegt over een dertienjarige ben je ziek."

Er werd klacht ingediend en beide partijen werden ondervraagd. "Ik mocht daar niet bij zijn", zegt de moeder. "Maar achteraf heeft mijn zoon mij een uitgeschreven versie gegeven. Pas toen ik dat las, wist ik wat hij allemaal heeft moeten doorstaan. Ik heb het verhaal niet in één keer kunnen lezen. Als moeder is dat ontzettend zwaar."

De feiten zijn dan ook ernstig: de jonge tiener werd meermaals verkracht en ettelijke keren gedwongen tot orale seks. Soms gebeurde het bij V. thuis, op andere keren in een weiland achter de school. Op de vraag van zijn ondervragers hoe vaak hij V. oraal heeft moeten bevredigen, luidt het antwoord: "Veel te veel."

De jongen weet zelf niet goed hoe het allemaal begonnen is. Hij kreeg bij het begin van het schooljaar plots een vriendschapsverzoek op de netwerksite Netlog van ene V. Hij kende hem niet, maar aanvaardde het verzoek omdat ze op dezelfde school zitten.

Toen begon het: het ene bericht volgde het andere op en op den duur dwong V. hem om elke speeltijd samen door te brengen. De 'loverboy' bepaalde wat kon en wat niet en bedreigde zijn slachtoffer: luisterde hij niet, dan zou hij hem belachelijk maken voor iedereen, zou hij zijn spullen kapot maken, zou hij zijn vrienden pijn doen. Bij de allereerste seksuele aanranding kwam er ook geweld aan te pas.

Machtsmisbruik

"Mijn zoon en ik hadden altijd een hele goede band", zegt de moeder. "Als je mij zag, zag je hem. Maar ik snap dat hij mij dit niet verteld heeft. Het is niet makkelijk om je over die schaamte te zetten. Bovendien ben je bang in zulke omstandigheden, bang omdat je zelf niet begrijpt hoe het zo ver is kunnen komen."

Aangezien dader en slachtoffer op dezelfde school zitten, trokken de ouders naar de directie. "Onze zoon zit graag op die school", zegt de moeder. "Waarom zou hij moeten vertrekken? Hij is niet degene die gestraft moet worden."

Het leek de ouders dan ook vanzelfsprekend dat V. geschorst zou worden. Maar volgens Jan Helsen, advocaat van het gezin, is de reactie van de school op zijn minst opmerkelijk te noemen. "Zij zien het als een relatie", zegt hij. "Terwijl het hier om een 18-jarige en een 13-jarige gaat. Iedereen die het verslag van het verhoor leest, ziet meteen dat het hier om puur machtsmisbruik gaat. Dat de school dit een 'relatie' noemt, doet mij denken aan de affaire-Roger Vangheluwe. Die had ook 'relaties'."

In een brief aan Helsen heeft directrice Lieve Blommaerts het inderdaad over "een relatie tussen M.V. en de zoon van uw cliënten". Nochtans geeft ze tegelijkertijd wel toe dat er iets niet in de haak is: de school laat V. immers een gedragscontract ondertekenen dat een contactverbod met het slachtoffer inhoudt en hem verplicht therapie te volgen.

De directrice zegt "neutraal te willen blijven in deze zaak". "In feite zijn wij geen betrokken partij", zegt ze. "We hebben overleg gehad met het schoolbestuur, het CLB, de ouders en de politie en iedereen was het eens met deze regeling. Mijn taak is om het welzijn van deze twee leerlingen en van mijn andere leerlingen te garanderen. Dat doe ik. U kunt uw conclusies trekken uit het feit dat beiden nog steeds op school zitten."

Maar de genomen maatregelen zijn niet voldoende, zo menen de ouders. "Ik begrijp niet dat de dader therapie aangeboden krijgt door de school en dat wij zelf op zoek moeten naar hulp", foetert de moeder. "Mijn zoon zit vol woede. Hij gaat nu twee keer per week naar een psycholoog. Mogelijk wordt dat nog meer. Hij komt hier wel weer uit, maar dat zal lang duren. V. moet zogezegd binnenblijven tijdens de pauze, maar onze zoon ziet hem nog steeds. Ik ben hem zelf al twee keer tegengekomen. Dit kan zo niet langer."

En dus stapt Helsen in naam van zijn cliënten naar de rechter. "We vragen onder meer de schorsing en een echt contactverbod", zegt hij. "Zowel in levende lijve als via internet."

De zaak tegen de school komt vandaag in kort geding voor. De strafzaak zal nog minstens enkele maanden op zich laten wachten. In principe riskeert de tiener een celstraf van twintig jaar.

Janick Dams, advocaat van V., wil zich niet over de feiten uitspreken, maar noemt het kort geding overbodig. "Er zijn niet veel lesdagen meer en er zijn inmiddels voldoende maatregelen genomen. Mijn cliënt wil zijn schooljaar afmaken. Of hij in september van school zal veranderen, moet nog worden besproken."