ONZE MAN IN THE CITY

Vraagstuk voor beleggers. Hoe koop je aandelen van een kleine bank? Dat blijkt relatief eenvoudig. Eerst koop je het aandeel van een grote bank. Mits wat geduld heb je dan over enige tijd een aandeel van een kleine bank in je portefeuille. Wat ooit startte als een grap lijkt nu, enkele financiële crisissen later, een beleggerswijsheid. Maar dat het ook anders kan, heeft de kleine Britse Co-operative Bank (Co-Op) vorige week nog aangetoond. De bank kocht 632 kantoren en 4,8 miljoen klanten over van concurrent Lloyds. Het bedrag dat Co-Op hiervoor betaalt is volgens analisten erg laag en amper de helft van wat Lloyds wou hebben.

Waarom verkoopt Lloyds dan zonodig een aanzienlijk deel van zijn kantoren aan een concurrent? Het is van moeten. De bank kreeg in het diepst van de crisis immers voor 20 miljard pond staatshulp. Europa ging daarmee akkoord, op voorwaarde dat Lloyds kantoren zou verkopen. Vandaar.

Door de transactie krijgen de vijf grootbanken die actief zijn in Groot-Brittannië er een geduchte concurrent bij. Vandaag is amper 3 procent van de Britse zichtrekeningen een rekening van Co-Op, maar na de transactie ziet het zijn marktaandeel stijgen tot 7 procent. Marktleider Lloyds (30 procent) wordt meteen een pak minder dominant en daar is men bij de Europese Commissie niet rouwig om. Meer concurrentie, zo redeneert men in Brussel, komt de klant altijd ten goede. Maar is dat ook zo? Kan de bank zomaar ongevraagd miljoenen klanten doorschuiven naar een concurrent? Zelfs al blijft het aanspreekpunt voor de klant hetzelfde, er zal toch wat veranderen.

Wie gedwongen wordt om Lloyds te ruilen voor Co-Op kan nog altijd zelf zijn zicht-rekening opzeggen en een nieuwe openen bij zijn oude bank, maar voor wie ook een hypotheeklening heeft zal dat al een pak moeilijker worden. Er zullen nog problemen zijn. De mutatie van miljoenen klanten wordt een hele uitdaging voor de informatica-afdelingen van de twee banken.

Men zal de klanten ongetwijfeld gerust proberen te stellen, maar uiteindelijk hebben zij geen inspraak in de hele transactie. De klanten van Co-Op staan ook al voor een voldongen feit. Hun bank verdrievoudigt zomaar het aantal kantoren en ook al levert dat wellicht wat voordelen op, het is op korte termijn niet goed voor het risicoprofiel van hun bank. Maar daarvan vind je uiteraard niets in de persberichten van de twee banken. Die hebben het enkel over een uiterst succesvolle transactie, de grootste verschuiving ooit in het Britse bankenlandschap en meer lof voor een magnifieke deal. Het is duidelijk. Op de marketing-afdeling draait men nu al overuren.