Zwaarste aardbeving ooit gemeten in Mexico eist tientallen levens
Mexico is donderdagnacht opgeschrikt door een aardbeving van 8,2 op de schaal van Richter. Er vielen tenminste 35 doden, en met name aan de Atlantische kust is grote materiële schade. Ook in Mexico-stad, op 700 kilometer van het epicentrum, stonden de gebouwen te schudden.
Juchitán, een kleine stad in de zuidelijke deelstaat Oaxaca, is met tenminste zeventien doden het hardst getroffen. Beelden van een lokaal televisiestation tonen verwoeste huizen, een ingestort gemeentehuis en paniek onder de bevolking tijdens de hevige naschokken. De stroom is uitgevallen en er liggen nog slachtoffers onder het puin. "De angst is groot", zegt Guadalupe Rios, journalist en inwoner van Juchitán. "Ook vanwege de tunamiwaarschuwing."
Mexico-stad is er zonder kleerscheuren vanaf gekomen, afgezien van gebroken glas, enkele beschadigde huizen en een paar ingestorte muren. Het epicentrum lag in zee, op 133 van de kust van zuidelijke deelstaat Chiapas. In Chiapas en Oaxaca, twee van de armste deelstaten van het land, is de schade het grootst. Ook in buurland Guatemala was de beving voelbaar. Daar zijn voor zover bekend geen doden gevallen.
Waarschuwingssysteem
Mexico wordt regelmatig getroffen door aardbevingen, maar dit was de zwaarste ooit gemeten. Dat bezien valt de schade en het dodental mee. Het land heeft wijze lessen getrokken uit de aardbeving van 1985. Die was met 8,1 op de schaal van Richter iets minder zwaar dan die van donderdagnacht, maar veel verwoestender. Destijds vielen zeker 5.000 doden, een groot deel van de hoofdstad lag in puin.
Bouwregels zijn sindsdien flink aangescherpt en er kwam een nationaal waarschuwingssysteem. Ook de bevolking is beter voorbereid. Ze maken boekenkasten vast aan de muur en maken zware lampen stevig vast aan plafonds. Kinderen leren op school wat ze moeten doen bij een aardbeving. 'Ik ren niet, ik gil niet en ik duw niet', zingen ze tijdens de oefeningen in koor. In openbare gebouwen en appartementencomplexen hangen borden met aanwijzingen, pijlen wijzen de weg naar de veilige plekken.
Toen donderdag vlak voor middernacht het alarm af ging, wist iedereen dan ook wat te doen. Rustig blijven, kinderen uit bed halen, de straat op en zoveel mogelijk afstand bewaren van gebouwen, lantaarnpalen, verkeerslichten en elektriciteitskabels. Daar stonden ze in pyjama te kijken hoe de huizen anderhalve minuut lang heen en weer bewogen. Toen de autoriteiten de situatie veilig verklaarden gingen ze weer naar binnen.