Direct naar artikelinhoud

Andy Schleck opgelucht met beperkt tijdverlies op Contador na offday

Zo. Dat was ’m dan, het zwarte beest van Andy Schleck. Liever was hij gisteren in een wijde bocht om die steile Côte de la Croix Neuve heen gereden. ‘Hij staat op mijn zwarte lijst, ik hou er niet van’, haalde hij de neus op. Dan viel de schade op Alberto Contador nog best mee, vond Schleck jr.

3,1 kilometer aan gemiddeld 10,1 procent. De cijfers alleen al deden Andy huiveren. Wilde plannen moesten niet te veel worden gesmeed, maakte hij ’s morgens op de teambriefing duidelijk. “Deze klim staat op mijn ‘blacklist’”, klonk het. “Té kort, té steil, té hevig. Geknipt voor explosieve types, maar niet voor mij.” Teammanager Bjarne Riis kalmeerde zijn geletruidrager. “Oké, goed. So be it. Je wéét dat Contador zal aanvallen. Maar laat je daar vooral niet van de wijs door brengen.”

De praktijk bleek voor Schleck jr. perfect te beantwoorden aan de theorie. “Weet je wat het zo verschrikkelijk maakt?”, zucht Andy. “Dat je net een lange afzink achter de rug hebt, keurig in het wiel van je ploegmaats hebt gezeten en constant op die grote versnelling hebt gedraaid, en dan, plots... voor een muur staat. Dit valt niet te vergelijken met een Pyreneeënreus als de Tourmalet, waar je geleidelijk aan in je tempo kunt komen.” Bovendien was het niet zijn allerbeste dag. “Al van bij de start wist ik het: dit wordt een kleine offday. Ze vlogen er meteen in en dat deed pijn. De hele dag zat ik met een slecht gevoel. Op de slotklim was ik die kilometers echt aan het aftellen.”

Gelukkig kon hij terugvallen op een ijzersterke ploeg, die door de aanwezigheid van Vinokourov in de kopgroep vol aan de bak moest. Andy: “De maats leverden uitstekend werk. Oké, in de vlucht zaten niet echt jongens die een gevaar inhielden voor mijn gele trui. En ik had het niet al te erg gevonden als ik ze was kwijtgeraakt, dat had ik wel rechtgezet in de Pyreneeën. Maar ik vond wel dat we onze verantwoordelijkheid moesten nemen.” Contador nam het met dank aan. “Hij ging op het juiste moment. Ik trachtte me vast te bijten in spoor, maar dat lukte net niet. Boven, op het vlakkere, voerde ik het tempo weer op, zodat de schade beperkt bleef.”

Tien seconden, om precies te zijn. “Exact het tijdsverschil dat ik hem aansmeerde naar Morzine-Avoriaz”, aldus Schleck. “We staan dus weer quitte. De echte strijd om de eindzege kan beginnen.”

Vanaf zondag, bedoelt hij. In de eerste Pyreneeënclash tussen Revel en Ax-3 Domaines. “Schrijf maar op: één van de zwaarste ritten van de vier. Vandaag zaten we nog met z'n allen op een zakdoek, maar daar wordt het anders. Ik hoor beweren dat het laatste Tourluik volledig op maat is van Contador en dat ik in die eerste weken al heel veel energie heb verbruikt. Goed, we zien wel. Vergeet niet dat ik heb gepiekt naar de Pyreneeën, omdat ik daar op mijn best wilde zijn. Ik ben klaar voor de oorlog.” (JDK)