Monsieur Normal versus monsieur Flamboyant
BRUSSEL
In 2012 zal de strijd om het presidentsschap gaan tussen de rustige, ietwat saaie François Hollande en de flamboyante Nicolas Sarkozy. Zonder verrassing heeft Hollande gisteren de tweede ronde van de Franse 'primaires' gewonnen tegen Martine Aubry. Die gaf haar verlies toe voordat alle stemmen waren geteld en zei dat de partij zich achter Hollande moest scharen.
Om twintig voor vijf in de namiddag liep gisteren bij Franse nieuwsredacties al een mail binnen waarin de socialistische ex-minister Paul Quilès François Hollande feliciteerde met diens overwinning. Foutje natuurlijk: Quilès had twee persmededelingen klaar, één voor Martine Aubry en één voor Hollande, maar de overwinning van die laatste werd per vergissing veel te vroeg rondgestuurd. Op zich illustreerde die kleine fout uiteindelijk de hele tweede ronde van de Franse PS-primaires, namelijk dat de winnaar al van te voren vastlag en dat dat zonder verrassing Hollande zou zijn.
François Hollande haalde bijna 56,5 procent van de stemmen, tegenover ruim 43,5 van Aubry. Om negen uur gisterenavond, nog voor alle stembureaus geteld waren en hij een grote voorsprong had, gaf Martine Aubry haar verlies al toe. "Ik juich de overwinning van François Hollande warm toe", zei Aubry. "Hij is onze kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2012."
De rangen moeten nu worden gesloten, zei Aubry. De vrouw, die burgemeester is van Rijsel, had de afgelopen dagen de persoonlijke aanvallen op Hollande scherp opgevoerd. Hij was te slap en te rechts, had ze geroepen. Aantijgingen waarop Hollande wijselijk nauwelijks reageerde. Aubry maakte het zelfs zo bont dat ze werd teruggefloten door de Haute autorité des primaires, die zei dat dit soort uitspraken de eenheid van de partij in gevaar bracht. Gisteren behoorde die scherpe retoriek tot het verleden en was er zelfs bij haar achterban een zucht van opluchting toen ze verklaarde dat heel de PS zich nu achter Hollande moest scharen. "Ik zal al mijn kracht en energie investeren om ervoor te zorgen dat hij (Hollande) binnen zeven maanden president van Frankrijk wordt", zei Aubry.
'Normaal presidentschap'
Het zal in 2012 dus gaan tussen François Hollande en Nicolas Sarkozy, monsieur Normal versus monsieur Flamboyant. De bebrilde, wat treurig kijkende en volgens sommigen zelfs in saaiheid uitblinkende Hollande tegenover de huidige, veel levendiger ogende president Sarkozy. Niet getreurd, zegt Hollande, die van zichzelf ook goed weet dat hij niet meteen een uitstraling heeft om van achterover te vallen. Die normaliteit, dat zal mijn grote kracht worden, liet hij afgelopen weekend optekenen in een interview met de krant Le Parisien. "Een normaal presidentschap", zo kondigde hij zijn regeerstijl aan moest hij in mei volgend jaar het Elysée halen. "Gewoon omdat in de afgelopen vijf jaar niets normaal is geweest. De kandidaat die het opneemt tegen Sarkozy moet volledig het tegenovergestelde zijn om van hem te winnen." Een presidentschap dus waar noch nervositeit noch woede noch stress een plaats zullen hebben, maar dat het moet hebben van Hollandes dossierkennis, nuchterheid en eloquentie.
Hollande heeft het voordeel dat een groeiende groep Fransen al lang genoeg heeft van de flamboyante stijl van Sarkozy. Dat werd al in 2008 pijnlijk duidelijk voor de president, toen links de regionale verkiezingen verloor. Na die stembusgang werd gezegd dat Sarkozy en zijn vrouw Carla Bruni zich wat "terughoudender en stijlvoller" zouden gedragen. Maar in Sarkozy's voordeel speelt dan weer dat Franse presidenten doorgaans geen saaie figuren zijn. Kijk maar naar De Gaulle, Pompidou, Giscard d'Estaing, Mitterrand en Chirac. In dat rijtje zou Hollande een vreemde eend zijn. Bovendien heeft Sarkozy nog een troef: zijn mooie en populaire vrouw Carla Bruni staat op bevallen. Het is de eerste keer dat in de Vijfde Republiek een kind in het Elysée wordt geboren. En met de nieuwe spruit zal zo goed als zeker worden uitgepakt tijdens campagnes.
Anderzijds treedt ook François Hollandes nieuwe partner Valérie Trierweiler, eveneens mooi en volgens de Franse pers een uiterst begaafde politiek journaliste, sinds kort steeds meer uit de schaduw. En aan haar, zo zeggen waarnemers, is niets saai. Collega's en politici hebben het over haar elegantie, haar onberispelijke looks, haar vriendschappelijkheid. Al zeggen sommigen dat ze "een beetje te zeker is van haar charmes".