Belg omzeilt massaal successierechten met huwelijkscontract
De Belgische notarissen sloten de afgelopen drie maanden een recordaantal huwelijkscontracten af. Dat komt niet alleen door de boost die het voorjaar aan trouwlustigen geeft, steeds meer mensen kiezen ook voor een huwelijkscontract om successierechten te ontlopen.
Wie voor een huwelijkscontract kiest, neemt geen genoegen met de standaardregeling die de Belgische wet voorschrijft. Tussen april en juni noteerden de Belgische notarissen een stijging van 55,4 procent in het aantal afgesloten huwelijkscontracten. Vergeleken met heel 2010 is dat een stijging met 8,9 procent.
"Er is steeds meer interesse voor successieplanning", zegt Bart van Opstal van de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat. "Via een clausule in het huwelijkscontract kun je wat je bij leven opbouwt zo goedkoop mogelijk overdragen naar je kinderen. Het is een efficiënte manier om successierechten te vermijden."
Wanneer twee mensen zonder huwelijkscontract trouwen, en een van beiden overlijdt, dan gaat de gemeenschappelijke gezinswoning naar de overlevende partner en zijn of haar kinderen. Die kinderen moeten daar successierechten op betalen. Om dat te voorkomen kan een notaris een clausule in het huwelijkscontract inbouwen. "Daarin wordt bepaald dat de woning integraal naar de langstlevende gaat. In de praktijk blijft die zo lang mogelijk in de woning leven. Op een gegeven moment wordt die woning verkocht omdat de langstlevende partner naar een appartement of een rusthuis verhuist. De opbrengst kan de verkoper aan de kinderen schenken. Via deze clausule draag je wat je bij leven opbouwt zo goedkoop mogelijk over naar je kinderen."
Een huwelijkscontract wordt in principe afgesloten vóór beide partners in de echt verbonden worden, en kost zo'n 250 tot 350 euro. Wie na het trouwen toch nog een contract wil afsluiten, legt meer op tafel. En als het huwelijksbootje al eens is gezonken, zijn mensen nog meer geneigd om de kleine lettertjes op papier te zetten voor ze zich aan een nieuwe verbintenis wagen. "Door het hoge aantal echtscheidingen en samenlevingscontracten dat verbroken wordt, ontstaan er steeds complexere familierelaties", zegt Van Opstal. "Voor dergelijke ingewikkelde constructies, volstaat de standaardformule niet die de wet voorschrijft."
Ook mensen die een nieuwe zaak opstarten of die grote financiële risico's nemen in hun beroep sluiten steeds meer een huwelijkscontract af. Om te voorkomen dat schuldeisers ook de partner belagen als het misloopt, wordt er scheiding van goederen afgesproken. De gehuwden zijn en blijven elk eigenaar van hun eigen bezittingen. Zo is degene die failliet zou gaan enkel aansprakelijk voor zijn eigen goederen. De andere partner onderhoudt de gedupeerde met zijn of haar eigendommen, want dat is binnen het huwelijk verplicht.